ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!! เฮ้ย ใครวะ มาขัดจังหวะข้า คอยดูนะ ถ้าเรื่องไม่เป็นเรื่องล่ะก็ ............ อ้าว ไอ้คุณสิงหา มีอะไรดึก ๆ ดื่น ๆ วะ เอ่อ..... กัน เอ่อ.... จะมาขอนอนด้วยน่ะ เฮ้ย บ้านแกก็มี ก็กลับไปซิวะ ก็กันจะขอมานอนด้วยไม่ได้หรือ ไอ้นพ เหตุผลล่ะ เอาให้ดี ๆ นะ เอ่อ.....คือ.......เอ่อ........ อ้าว จะเอายังไงกับข้าวะ ไอ้สิงหา ก็...ไม่เอาไงหรอก กันจะมาพาคุณนกกลับ พอใจรึยัง แกมายุ่งอะไรกับเรื่องนี้ด้วยวะ ก็ไม่ได้อยากยุ่งนักหรอก เพียงแต่...ไม่อยากให้นายทำผิดอีก แกชอบเขาเหรอ เปล่าโว้ย แค่ไม่อยากให้ใครโดนแกทำร้ายอีก คราวนี้กันไม่ยอมนะโว้ย ข้าก็ไม่ยอมโว้ย แกมีสิทธิ์อะไร ถ้านายยังทำยังงี้อีก กันจะไล่นายออก อะไรวะ แค่ผู้หญิงคนเดียว แกถึงกับจะไล่ข้าออกเลยเหรอ เออ ใช่ ถ้านายยังทำอีก นะ ไป กันจะพาคุณนกกลับ ไม่ยอมโว้ย ถึงแกจะไล่ออก ข้าก็ไม่ยอมโว้ย แล้วจะเอายังไง แกกลับไปเถอะ ไอ้สิง ไม่ ไม่กลับ จะทำไม โธ่ โว้ย ....ไม่กลับเหรอ ได้..... เฮ้ย ...... เล่นแรงนะ กันไม่ยอมหรอก .............................................................................................................. .............................................................................................................. เสียงอะไรกันคะ เอ๊ะ คุณสิงหา คุณนพ ทำอะไรกันคะ แล้วนี่ที่ไหนคะ คุณก็ถามพ่อยอดรักของคุณดูซิ ว่าเขาพาคุณมาที่ไหน ที่นี่ที่ไหนคะ คุณนพ บ้านผมเองครับ ก็ผมเห็นคุณเมามาก ผมก็เลยไม่กล้าพาคุณไปส่งบ้าน กลัวว่าจะไม่มีคนดูแล น่ะครับ แล้วทีนี้ ไอ้สิงหา มันตามมามันคงคิดว่า ผมจะทำอะไรคุณ ก็เลยเกิดเรื่องแบบนี้น่ะครับ แต่ว่า.................................... ขอบคุณมากนะคะ คุณสิงหา ที่เป็นห่วง แต่ว่าไม่มีอะไรหรอกค่ะ งั้นคุณนกกลับเลยนะครับ เดี๋ยวผมไปส่งเอง เพราะบ้านเราทางเดียวกัน ได้ค่ะ นกกลับก่อนนะคะ คุณนพ เอ่อ........... ครับ ฝันดีนะครับ อย่าลืมฝันถึงผมนะครับ ค่ะ ฝันดีเหมือนกันนะคะ ............................................................................................... คุณเชื่อที่ไอ้นพเหรอ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณล่ะ งั้นผมก็ผิดซินะที่เข้าไปขัดจังหวะ นี่คุณ คุณนพ เขาไม่ได้ทำอะไรฉัน แล้วคุณน่ะ ไปทำเขาทำไม ผม ... คุณไม่ต้องพูดหรอก ยังไงคุณก็ผิดอยู่ดี เดี๋ยวนี้ปากเก่งจังนะ ฉันเก่งอยู่แล้วค่ะ.... เหรอ แล้วทำไมตะกี๊ไม่อยู่กับมันต่อล่ะ เอ๊ะ คุณ ................. ............................................ ........................................... ขอบคุณนะคะที่มาส่ง....... เดี๋ยวผมเข้าไปส่งไหม ท่าทางคุณจะไม่ไหวนะ ไม่เป็นไรค่ะ ดิฉัน เดินเข้าไปเองได้ สวัสดีค่ะ ท่านประธาน....... อ้าว ....... อ้าว..... คุณ ไหนบอกว่าไหวไง มาเดี๋ยวผมช่วย เฮ้ย !!!!โอ้โห .....ไม่เคยกินล่ะซิเนี่ย ......เฮ้อ กรรมเลอะเทอะหมดแล้ว ทำยังไงดีเนี่ย บ้านนี้ก็ไม่มีคนอยู่ซะด้วย เอาไงดี ปล่อยไว้ก็ไม่ได้ ................ ผมขอโทษแล้วกันนะคุณ อย่าโกรธนะ .................................................................................................................... หลังจากวันนั้น นกไม่กล้าที่จะ เข้าไปหาเขาอีก เพราะว่า คำบอกที่เขาเขียนไว้ในกระดาษ ผมขอโทษนะ เสื้อผ้าคุณเลอะมาก ผมเลยต้องเปลี่ยนชุดให้ แต่ผมสาบานได้นะ ว่าผมเปลี่ยนเฉพาะชุดนอกคุณ หวังว่าคุณคงไม่โกรธ นะ ........ ผมขอโทษนะครับ .......สิงหา............... สิ่งนี้มันทำให้เธอรู้สึกอายมาก จึงไม่อยากเข้าไปพบเขา นอกจากมีธุระจำเป็นจริง ๆ แต่เขาก็ไม่เคยเอ่ยถึงเรื่องที่เกิดขึ้นอีกเลย ทำให้เธอลดอาการอายลงไปได้ ........................................................................ " คุณนกครับ วันนี้ไปทานข้าวกันนะครับ ขอโทษนะคะคุณนพ พอดีวันนี้มีประชุมด่วนน่ะค่ะ เหรอครับ ผมก็ไม่รู้ ตั้งแต่ลาออกไป ผมก็ไม่ได้เข้ามาอีกเลย อ้อ ใช่ค่ะ คือนก สงสัยว่าคุณนพ ลาออกทำไมคะ อ๋อ ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ เพียงแต่ผมได้งานที่ดีกว่านี้น่ะครับ ค่ะ.................. งั้นผมไปทำงานก่อนนะครับ ไม่อยากเจอเจ้านายคุณ ค่ะ.................................. เขาเป็นอะไรกันนะ ไหนว่าเป็นเพื่อนกันไง .................................................................................... คุณระตีครับ วันนี้มีงานให้ผมทำไหมครับ คุณนพนี่ เล่นอะไรคะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า ก็แหม ผมคิดถึงคุณนี่ครับ จริง ๆ นะ บ้า ......... ตกลงมีงานให้ผมทำหรือยังครับ เดี๋ยวผมไม่มีผลงานแล้วจะแย่นะครับ ใครจะกล้าว่าเลขาส่วนตัวของระตีล่ะคะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เราไปกินข้าวกันดีกว่าค่ะ คุณระตีนี่ ใจดีจริง ๆ เลยครับ อืม......ชื่นใจจัง ไปค่ะ........................................... ......................................................................................... คุณไปหาอะไรทานก่อนก็ได้นะครับ คุณนก ไม่เป็นไรค่ะ เจ้านายยังไม่ไป ดิฉันยังไม่กล้าหรอกค่ะ ผมน่าจะให้คุณเป็นเลขาแทน นุดี เขานะครับ เนี่ย อย่าเลยค่ะ เดี๋ยวคุณนุดีเขาจะไม่มีอะไรทำ งั้นเราไปกินข้าวกันดีกว่านะครับ เอ่อ ...... ให้เกียรติไปทานข้าวกับผมหน่อยซิครับ ไม่มีเกียรติอะไรจะให้ค่ะ แต่ไปทานด้วยได้ ................................................................................... นั่นมันเจ้านพนี่ มากับใครนะ คุณระตี เฮ้ย!!!! อย่าทำแบบนั้น ไหนว่า รักแม่ยอดหญิงไง เอ หรือว่าจะบอกให้คุณนกรู้นะ แต่นั่นมันเรื่องของเขา สอง คนนี่นา เอาไงดี คุณนกครับ จะสั่งอะไรดีครับ อะไรก....................... คุณนพ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ................................................................................... สกุณา นพพล....มันเกิดอะไรขึ้น คุณคิดยังไงกับฉันแน่ วันนั้น คุณบอกรักฉัน แต่วันนี้คุณกลับ......... สิงหา.....ทำไมคุณชอบเข้ามาเกี่ยวข้องกับฉันนักนะ ตอนนี้ฉันสับสนไปหมดแล้ว นพพล สกุณา...คุณโชคดีมากนะ ที่รอดไปได้ แต่ผม เตรียมแผนสำหรับคุณไว้แล้ว สกุณา สิงหา...ต่อไปนี้ เราไม่ใช่เพื่อนกันแล้ว แกอย่ามายุ่งอีกนะ ไม่งั้น......................ตายแน่ สิงหา สกุณา...เฮ้อ ผมไม่ได้ตั้งใจนะ แต่ ผมว่า...ผมคงชอบคุณแล้วล่ะ นก...... นพพล...คราวนี้ กันไม่ยอมนายแน่ ถ้านายมายุ่งกับคุณนกมากกว่านี้ เราได้เห็นดีกัน..... ใกล้แล้ว....... ใกล้ยุติแล้ว........... ใครล่ะ จะ....อยู่รอด.....
10 มกราคม 2548 13:07 น. - comment id 80443
ตะเอง ......... เค้าแว๊บมาอ่านแล้วนะ ดีจ๊ะ .... ชอบๆ นะจ๊ะ
11 มกราคม 2548 17:03 น. - comment id 80445
ดีค่ะ สนุกดี แล้วจะเข้ามาอ่านอีกค่ะ
11 มกราคม 2548 18:00 น. - comment id 80448
ตอบ อุ๊ จ้า ใกล้แล้วนะ เดี๋ยวเราจะรีบแต่งให้เร็ววันเลยล่ะ อิ อิ ตะเองอย่าลืมมานะ อิ อิ ............ \"ถึงยังไงผมก็ไม่มีวันรักคุณหรอก\"...
11 มกราคม 2548 18:04 น. - comment id 80450
ตอบ คนขี้เหงา เย้ ดีใจจริง เลยที่มีคนชอบ กลัวมะมีครายอ่านอ่าค่ะ อิ อิ ขอบคุณนะคะ แล้วจะรีบ ไม่ให้รอนานค่ะ อิ อิ ............ \"โธ่ ไม่น่าเลย ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย\"....
11 มกราคม 2548 20:05 น. - comment id 80463
อาหารคือการดวล
11 มกราคม 2548 21:53 น. - comment id 80470
เกี่ยวไรกะอาหารล่คะ คุณบริวารเงา อิ อิ... \"ฉันเสียใจจริง ๆ ไม่เคยคิดเลย ไม่เคยเลย....\"
14 มกราคม 2548 16:20 น. - comment id 81930
หนุกดีอ่ะ เด๋วนี้เพื่อนเรากลายเปงนักเขียนหย่ายแล้ว อิอิ
14 มกราคม 2548 21:12 น. - comment id 81942
โป่งจ๋า อิ อิ ชอบจริงอ๊ะเปล่าอ่า อิ อิ ถ้าชอบจาแต่งให้อ่านอีกนะตะเอง อิ อิ...
15 มกราคม 2548 10:52 น. - comment id 81956
ยะฮู้...กลับมาแย้ว มาอ่าน ๆ เดี๋ยวอ่านต่อ
15 มกราคม 2548 12:44 น. - comment id 81962
จ้า อิ อิ...