บินเดี่ยวหมื่นลี้

....ข้าพเจ้าเหม่อมองไปจนสุดเส้นขอบฟ้าอย่างเลื่อนลอย...เหตุการณ์เก่า ๆ ย้อนเข้ามาในความทรงจำหลากหลายเรื่อง...ท่ามกลางสังคมปัจจุบันที่มีการปากกัดตีนถีบในหลายๆ เรื่องสังคมที่แบ่งฝักแบ่งฝ่าย...แบ่งสีแบ่งข้างกันอย่างชัดเจน...ข้าพเจ้านึกถึงวัยเด็ก....นึกถึงวัยเรียนที่สนุกสนานกับเพื่อนฝูง ภาพความทรงจำเก่าเก่าดูช่างงดงาม...ตราบจนปัจจุบันซึ่งข้าพเจ้าผ่านช่วงชีวิตมามากมายเรียนรู้และปรับตัวกับเหตุการณ์ต่างๆของวัยทำงาน พบเจอกับผู้คนมากหน้าหลายตา...พบความความผิดหวัง..สมหวังปนเปกันไป...แต่ลึกลึกในใจของ
ข้าพเจ้ายังอยากที่จะหวนย้อนไปสู่ช่วงวัยเด็กอีกครั้ง...ไปทำไม???...ไปแก้ไขอะไร??				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน