เคยไหนนั่งฟังเพลงแล้วร้องไห้ ความรู้สึกที่เพลงบอกเล่ากับเรามันแสนจะทุกข์ใจ ทำให้เราทรมานได้เช่นเดียวกับเนื้อเพลง ฉันถามตัวเองอยู่เสมอๆว่าตัวเองเกิดมาเพื่ออะไร แล้วต้องการอะไรตอนนี้ สิ่งที่ทำอยู่ทุกวันนี้มันเหมือนการหลอกตัวเอง ทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ต้องการ จนเมื่อ 6 เดือนที่แล้ว ฉันได้เจอกับ เค้า ผู้ชายคนหนึ่ง คนที่เข้ามาสร้างความสบายใจ ความสุขใจ ในใจฉัน สร้างรอยยิ้มให้เกิดขึ้นบนหน้าของฉันอีกครั้ง เค้า " เก้า " ตลอด 6 เดือนที่ผ่านมาฉันมีความสุขเสมอ เมื่อเจอหน้า เก้า เก้าจะมารับที่หน้าห้องเสมอ คอยไปรับ ไปส่ง คอยให้ความสุข ทำให้เราสนุกเสมอ ฉันได้พบและรู้จักกับเก้า ที่ร้านหนังสือการ์ตูนหลังโรงเรียน เราไม่เคยสังเกตเลยว่าทุกครั้งที่เราไปเช่าการ์ตูน เราจะเห็นเก้านั่งอยู่ที่ร้านเสมอ จนวันนั้น เราหาการ์ตูนอยู่เรื่องหนึ่ง เดินหาตั้งนาน ก็หาไม่เจอ เจอเก้าเข้ามาช่วย ทั้งๆที่การ์ตูนเรื่องนั้น เป็นการ์ตูนผู้หญิงแท้ ๆ แต่เก้ากลับรู้จักเป็นอย่างดี เรามารู้เอาที่หลังว่า เก้าจะสังเกตทุกครั้งที่เรามาที่ร้านและศึกษาการ์ตูนแนวที่เราอ่าน นับตั้งแต่วันนั้น ฉันกับเก้า ก็สนิทกัน คุยกันเรื่องการ์ตูนทุกๆวัน ทุกวันเก้าจะมารับที่ท่ารถเสมอ " ไง อิม หลับสบายไหม มะ เก้าถือของให้ " " วันนี้ หลังเลิกเรียนเก้าไปรับนะ แล้วจะพาไปเลี้ยงหนม " " อิม คนสวย วันนี้ไปดูหนังกันเก้าเลี้ยงเองนะ " " อิม อย่าเครียดนักสิ กะแค่วิชานี้ได้คะแนนน้อย ไม่เป็นไรนะ ยังไง ในใจเก้าก็ให้อิม เต็ม 100 " นั้นเป็นคำพูดที่เก้าจะพูดให้ฉันฟังเสมอ ฉันจะยิ้มและมีความสุขทุกครั้งที่อยู่ใกล้ ๆ เก้า จนกระทั่งวันหนึ่ง เก้านัดฉัน ออกมาดูหนังเราจะมาดูหนังเรื่อง The Letter ด้วยกัน ฉันรอเก้าตั้งแต่ 9.30 น. จน 21.30 น. เวลา ปิดของโรงหนังพอดี รอยังไงเก้าก้อยังไม่มา เลยคิดว่า พรุ่งนี้เจอจะดุ สักครั้ง แต่เก้าก้อไม่มาโรงเรียน นับตั้งแต่วันนั้นฉันก็ไม่ได้เจอเก้าอีกเลย มันเหมือนกับเพลงของ จีน ที่ร้องว่า " เธออยู่ที่ไหน ฉันถามตัวเอง ถามคนที่บนท้องฟ้า เธออยู่ที่ไหน เธออยู่ที่ไหน " ทุกครั้งที่ฟังเพลงนี้ฉันจะร้องไห้เสมอ แต่ฉันก้อยังจะรอ รอ ต่อไป ( อิม ไม่รู้เลยว่า เก้าจะไม่กลับมาอีกแล้ว วันนั้นวันที่ เก้า นัดอิมออกมา เก้าถูกรถชน ก่อนที่เก้าจะตาย เก้าบอกพ่อแม่ของเก้า ไว้ว่าอย่าบอก อิม เพราะ ไม่อยากให้อิมร้องไห้ บอกเพื่อนๆ ของเก้าด้วยว่าอย่าบอกอิม นั้นเป็นคำขอสุดท้ายของ เก้า คนที่จะรักอิมเสมอ )
1 มกราคม 2548 17:37 น. - comment id 80318
เศร้าจังคะ...จะเป็นกำลังใจให้นะความรู้สึกที่ต้องรอคอยใครบางคนเราเข้าใจดีนะว่ามันเป็นช่วงเวลาที่โหดร้ายมากๆ
9 มกราคม 2548 19:43 น. - comment id 80434
.....................เศร้ามั่กมาก.................
10 กุมภาพันธ์ 2548 18:27 น. - comment id 82690
แป่ว ... ทำ ไม เปง งี้ อ่ะ ... ไม่ มี ลาง บอก เหตุ ... ไม่ มี เครื่อง เตือน ภัย ... ไม่ มี สิ่ง ไหน คุ้มครอง ... พี่ เขียน เรื่อง กะทัดรัด ดี นะ ... (( ปรบ มือ !!! )) แต่ ว่า ทำ ไม รถ ชน อ่ะ ... ชน แล้ว ตาย เลย หรอ ... ทำ ไม เปง งี้ อ่ะ .. ไม่ เข้า ใจ .. น่า จะ เขียน ให้ เค้า จีบ กัน ใน โรงหนัง เลย ... เธอ อยู่ ที่ ไหน ... ฉัน ถาม ตัว เอง ... ไม่ ต้อง ถาม หรอก ... เพราะ เธอ คน นั้น ... จะ อยู่ ใน ใจ ฉัน คน นี้ เสมอ ไป ....