คนแปลกหน้า

KimBerrY

"คุณเคยตื่นมาตอนเช้าวันนึงแล้วรู้สึกว่าคุณกำลังใช้ชีวิตอยู่กับคนแปลกหน้าหรือเปล่า"
จาก เรื่องสั้น "คนแปลกหน้า : ปรัชญาที่สวนสาธารณะ" หนังสือ "อาเพศกำสรวล" ของวินทร์ เลียววาริณ
ทัศนคติข้างต้นดูแปลกยิ่งนัก........
แต่ละวันที่คุณตื่นขึ้นมา คุณพบเห็นใครบ้าง
พ่อ แม่ พี่น้อง ญาติสนิท มิตรสหาย หรือ
คนแปลกหน้า
การได้พบคนแปลกหน้าซักคน ดูเป็นเรื่องยากสำหรับคนที่อยู่บนความสมบูรณ์พร้อม คนที่พบเจอแต่ความคุ้นเคยคุ้นตาชินใจ
 
จริงๆ ในโลกนี้ ไม่มีคำว่า "แปลกหน้า" สำหรับมนุษย์เรา
ที่มัน "แปลกหน้า" เพราะเราไปกำหนดเอาเองว่า "คนนี้เรารู้จัก สิ่งนี้เราคุ้นตา"
มันไม่มีหรอก "คนแปลกหน้า" ถ้าเรากำหนดว่า "เขาหรือเธอคนนั้นก็เป็นเพื่อนเรา"
แม้ว่าเพื่อนคนนั้นจะเป็นคนที่เราไม่รู้จักมักจี่กันเลยก็ตาม
 
บนความไม่แน่นอนในโลกใบนี้ ทุกคนต้องพบเจอกับคนแปลกหน้าอยู่เสมอ
เมื่อเราไปในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย ก็ต้องเจอผู้คนที่ไม่คุ้นตาหรือที่เราเรียกกันว่า "คนแปลกหน้า"
ยากอธิบายว่า คนแปลกหน้าจะเข้ามาพัวพันกับชีวิตเราได้อย่างไร ในเมื่อเราไม่ได้เปิดใจรับพวกเขาเข้ามา
ไม่จำเป็นที่จะต้องเปิดใจรับเข้ามา เพียงแค่คุณไปอยู่ในสถานที่หนึ่ง เวลาหนึ่ง พบเจอคนประเภทต่างๆ พวกเขาก็เป็นคนแปลกหน้าสำหรับคุณ
และนั่นหมายถึงว่า คุณได้ใช้ชีวิตร่วมกับพวกเขาแล้ว โดยที่คุณไม่ได้รู้จักเขาเป็นการส่วนตัว
 
วันวันหนึ่ง ถ้าคุณอยู่บนความคุ้นเคย ความรู้จัก คุณจะไม่ได้พบเห็นอีกโลกหนึ่ง
โลกแห่งความเป็นจริง
 
ถ้าคุณตื่นขึ้นมาและพบว่าตัวเองเป็นอีกคนหนึ่ง
นั่นแสดงว่า คุณพบคนแปลกหน้าในตัวคุณเข้าไปแล้ว
ถ้าคุณพบว่าคนสนิทรู้จักมักคุ้นกับคุณ มองคุณด้วยสายตาแปลกไป แบบคนไม่รู้จัก 
นั่นแสดงว่า คุณกลายเป็นคนแปลกหน้าของคนคุ้นเคยของคุณไปแล้ว
อย่าท้อแท้ถ้าสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นกับตัวเอง 
เพราะมันแสดงให้เห็นว่า คนอื่นแม้ว่าเขาจะสนิทสนมกับคุณไม่รู้จักมักคุ้นกับคุณอย่างแท้จริง
คุณยังมีอีกโลกหนึ่งที่คนที่คุณสนิทสนมมองไม่เห็น
ดังนั้นจงมองตัวเองในมุมกว้าง มองว่าเราเป็นเช่นไร 
อีกทางหนึ่ง คุณจงมองคนรอบข้าง คนที่คุณเห็นเป็นคนแปลกหน้าด้วย
การมองคนรอบข้างจะทำให้เราเห็นโลกกว้างกว่านี้ เห็นโลกอีกแง่มุมหนึ่ง เรียนรู้ชีวิตอีกแง่มุมหนึ่ง
อย่างน้อย โลกของคนแปลกหน้า ที่เราเข้าไปพัวพันอยู่กับเขา จะช่วยให้เราได้ความหมายอะไรที่แปลกไปก็เป็นได้
 
จงอย่าปิดกั้น ถ้าเราต้องพบกับ "คนแปลกหน้า"