ท่ามกลางความสับสนของความคิด กลับเกิดประกายความเหงาขึ้นมาจุดๆหนึ่ง ทุกสิ่งทุกอย่างวุ่นวาย แต่กลับรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียว ....................... ปลายทางคือความฝัน ก้าวๆๆๆต่อไปเพื่อจะไขว่คว้า ทุ่มเททุกอย่าง หากสุดท้ายหลับลืม ว่าความฝันคืออะไร ....................... ช่วงหนึ่งในฝูงชน กลับรู้สึกว่าโลกทั้งโลกหลอกลวง รู้สึกไร้จุดหมาย และไม่แน่ใจว่าเกิดมาในโลกนี้......เพื่ออะไร ....................... ความรักคือสิ่งที่คงอยู่นิรันด์....ฉันเชื่อย่างนั้น เพราะฉันเชื่อว่าความรักของแม่ คงไม่มีวันจะจางหายไป ...................... บางช่วงที่คุยกับใคร ฉันรู้สึกเหนื่อย ที่จะสวมหน้ากาก ที่ได้สร้างขึ้นมาบดบังตัวจริง.....นานแสนนานเหลือเกิน แล้วเข้าที่ฉันคุยด้วย ไม่รู้สึกเหนื่อยบ้างหรือ? ที่จะต้องสร้างหน้ากากขึ้นมา สวมใส่มันอยู่ทุกวัน เข้าหาสังคม ........................ อ่านรู้เรื่องมั้ยเนี้ย.... มันเป็นแค่ความรู้สึก ของฉันก็เท่านั้นเอง....
13 พฤศจิกายน 2545 19:01 น. - comment id 66931
อืมม์ !! ไม่ งง หรอกนะ. . . แม่มดน้อยเองก็รู้สึกงี้แหละ. . . นับวันหน้ากากยิ่งเยอะเข้าทุกที ๆ แล้วล่ะ เฮ้อ !! เลยแยกไม่ออกว่า อันไหนคือความจริง ไม่แน่นะ เราอาจจะไม่เข้าใจตัวเองไปด้วยก็ได้ เพราะไอ้หน้ากากนี่แหละ =^__^=
13 พฤศจิกายน 2545 19:04 น. - comment id 66932
ผมนึกว่าจะเป็นเฉพาะคนแก่ๆอย่างผมเสียอีก เป็นตัวเองที่เข้าใจคนอื่นด้วยจริงๆ
13 พฤศจิกายน 2545 20:46 น. - comment id 66934
เป็นเหมือนแม่มดน้อยเลยค่ะ หยิบหน้ากากมาใส่หลายอัน จนเริ่มสับสน และก็สับสนด้วยว่าอันไหนเป็นหน้าที่แท้จริง
29 กรกฎาคม 2546 13:31 น. - comment id 69328
น้องแอน หลายสิ่งที่พี่รู้ว่าแอนรู้สึกไม่ดี ตลอกเวลาที่เราได้รู้จัก ทุกครั้งที่เราได้คุยพี่รู้ว่าหลายครั้งแอนพยายามพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย แต่ไอ้การพูดและอารมณ์ที่ใส่ในการพูดถึงจะพยายามเก็บไว้แต่ยังไงก็ไม่มีทางที่จะมิดหรอกนะ พี่รู้เสมอนะแอนว่าแอนมีปัญหาไม่สบายใจเรื่อยๆเลย แต่หลายเรื่องที่ไม่กล้ามาปรึกษาพี่นะ แอนไม่น่าเก็บไว้คนเดียวเลย พี่เข้าใจเหตุผลว่าทำไมหลายครั้งที่แอนต้องนอนร้องให้อยู่คนเดียวในยามคํ่าคืน หลายครั้งที่รู้สึกไม่อยากทำอะไรเลยอยากอยู่ตัวคนเดียว แอนคิดในสิ่งเหล่านี้แล้วรู้สึกไม่สบายใจตลอดเวลา เหงาด้วยที่ส่วนใหญ่จะอยู่โดดเดี่ยว เพื่อนๆที่สนิทก็มีไม่มาก แต่อย่างน้อยนะก็ยังมีพี่คนนี้นะแอน คนที่แอนพึ่งได้เสมอนะ ถึงแม้จะไม่มีใครแล้ว แต่พี่คนนี้ยังอยู่เคียงข้างแอนตลอดนะ เพราะอะไร เพราะแอนหนึ่งในคนที่พี่รักมากนะ ขอให้เข้าใจว่ายังมีพี่คนนี้อยู่ใกล้ๆเสมอนะครับ จงอย่าร้องให้ แต่จงกลั้นและสู้กับมันจนถึงที่สุดและถ้าถึงที่สุดแล้วที่จะทานไหวก้อยังมีพี่คนนี้อยู่ทั้งคนนะ