นั่งมองภาพเธอทุกวัน และทุกๆครั้งฉันก็สุขใจ เรื่องราวนั้นผ่านไปนานเท่าไหร่ ที่สองเราเคยใกล้กัน ภาพถ่ายยังคงงดงาม รูปที่เธอยืนเคียงคู่ฉัน วันนั้นเป็นวันที่.. ฉันช่างมีความสุข นั่งอ่านลายมือของเธอ จากจดหมายสุดท้ายฉบับนั้น อ่านวนไปมาทุกๆวัน แต่ฉันกลับไม่เศร้าใจ กระดาษเริ่มเก่าและบาง ตัวหนังสือเลือนลางแค่ไหน อย่างน้อยก็ทำ ให้ฉันพบเธอในใจ ยังรอคอยเธอเสมอ ไม่ว่าเธออยู่ที่ใด ยังรอรอยยิ้ม ที่แสนอบอุ่นมาจากหัวใจ แม้จะไม่มีหนทาง และจะนานๆแสนนานเท่าไหร่ แต่ใจของฉัน จะมั่นคงอยู่ไม่ขอเปลี่ยนไป กี่ปีที่เราไม่พบกัน แต่ฉันก็ยังสุขใจ เรื่องราวนั้นผ่านไปนานเท่าไหร่ ที่เราสองคนเคยใกล้กัน ภาพเก่าก็ยังสวยงาม และจดหมายในซองเหล่านั้น ยังช่วยคอยทำ ให้ฉันมีเธอในใจ เพราะเธอยังอยู่ เธออยู่ในหัวใจ เธอคือพลังให้ฉัน ได้เจอวันดีๆเรื่อยไป ในวันที่ตัวฉันแพ้ ในใจท้อแท้แม้ซักเท่าไหร่ ก็ยังมีเธอ คิดถึงอยู่ฉันก็อุ่นใจ และใจของฉันจะมั่นคงอยู่ ไม่ขอเปลี่ยนไป
หน้าส่วนตัว
วันที่เราเจอกัน...
จากวันนั้นมีแต่เธอและฉัน...ไม่มีใคร
เธอคือความฝันคือทุกสิ่ง..
ทำให้ฉันได้พบจริงของหัวใจ
ทำให้รู้ว่าเธอ...มีค่ามากเพียงไหน
ทำให้รู้ว่าฉัน...รักเธอมากเท่าไร
เพราะว่าเธอคนดี...และก็เพราะว่าเธอคนนี้ที่เข้าใจ
เธอทำให้ฉันพบความสุข..และทำให้ฉันพบความสดใสเหนือสิ่งใด
และเธอจะเป็นอย่างนี้..อีกนานสักเพียงไหน
และจะเป็นอย่างนี้ไปนานสักเท่าไร
และคงไม่มีคำถามอีกต่อไป..เพราะเธอนั้นบอกฉันให้ได้รู้
ว่า..ไม่มีอีกแล้วไม่มีกันอีกแล้ว..ไม่มีวัน
ที่ฉันและเธอนั้นจะรักกัน..แค่อยากให้ความฝันที่มีทั้งหมดหัวใจ
ได้ย้อนคืนมาใหม่จะได้ไหม...
วันนี้เปลี่ยน..วันนี้ฉันยืนอยู่คนเดียว
คิดว่าฉันมีใครอยู่ข้างกาย...ไม่มี..ไม่มีอีกแล้ว
เมื่อฟ้ามันเปลี่ยนไป เมื่อหัวใจคนก็เริ่มเปลี่ยน ทุกสิ่งที่เคยสร้างมา เหมือนมันจะมีค่า... แต่เมื่อเวลาผ่านมา...มันก็จะเป็นอดีตไป .....อีกนานไหมจะต้องจบชีวิต.. อีกนานไหมที่จะต้องหยุดรัก. อีกนานไหมที่จะไม่ต้องทุกข์ทน.. คงอีกไม่นาน..มันคงพ้นผ่านไป .....ความเชื่อใจที่เคยมีให้.. ทำให้ฉันต้องพบกับสิ่งนี้ สิ่งที่เธอให้กับฉันไว้ก่อนจากไป คือความเสียใจ...และเสียเวลา .....ความสุขอย่างหนึ่งของชีวิต ก็คือการถูกรักจาก..ผู้อื่น และความสุขอีกครึ่งหนึ่งของชีวิต ก็คือการได้รักคนอื่นเช่นเธอ
....เหมือนว่าเธอจะจากฉันไป.. แต่เมื่อฉันมองไปก็เห็นภาพเก่า.. ภาพความหลังของสองเรา.. มันทำให้ฉันนึกถึงมันขึ้นมา.. .....นึกถึงวันที่เรามีความสุข วันที่สองเราเล่นสนุกด้วยกัน วันที่สองเราวาดไว้ซึ่งความฝัน ฝันที่เธอบอกว่าจะทำให้เป็นจริง .....มองเห็นผีเสื้อตัวน้อย หวนให้นึกถึงวันนั้นที่ทุ่งหญ้า.. มีเธอกับฉันวิ่งไล่จับไปมา.. ถึงยามเหนื่อยอ่อนหลุดพักกาย .....กายแนบกายไม่ได้รังเกียจ กลิ่นสาปโคลนหญ้าเขียวก็ไม่สน ผีเสื้อตัวน้อยบินว่อนวน เมื่อเหนื่อยอ่อนเกาะกิ่งก้านใบ... .....ดอกหญ้านั้นที่เธอเก็บให้ฉัน เธอบอกแทนความรักที่แสนสวย เธอบอกกับฉันให้เก็บมันไว้ด้วย จนป่านนี้ฉันยังมิลืมเลือน
ไม่มีความหมายจากใจอีกแล้วแคล้วกัน
คิดว่าหลับฝันแล้วต้องจากกันเมื่อตื่น
ในฝันเราอาจเปรมปรี สุขสมยินดียิ้มรื่น
ไม่เคยต้องฝืนหัวใจของตน
อดีตที่หวานให้มันผ่านลอยลับไป
จวบถึงวันใหม่ไม่มี..เสียใจหมองหม่น
วันนี้วันสิ้นสุดกัน..ถ้านับจากวันเริ่มต้น
แค่เพียงผ่านพ้นไม่กี่ราตรี
วันแรกฉันยังจำได้
จำได้ไม่ลืมยังปลาบยังปลื้มจวบจนวันนี้
และเป็นวันนี้เช่นกันคืนความผูกพันใยดี
ความรักที่มีเธอกลับเป็นผู้ทำลาย
ไม่มีเหตุผลต่างคนต่างไปหรือเธอ
เสียดายที่เผลอหลวมตัวรักเธอโดยง่าย
ฉากรักเริ่มปิดม่านลงคงคิดว่าเราแพ้พ่าย
แต่เธอยังหมายว่าจะคืนดี
รุ้งสวรรค์ 12 พ.ย. 2545 12:47 น. - ID 398 
3641
8
0
12 พฤศจิกายน 2545 15:57 น. - comment id 66914
น้ำตาจะไหลให้ได้เลย เรามีแต่อดีตแบบที่ไม่เคยมีเธอคนนั้น และปัจจุบันก็ยังคงไม่มี และก็คงเป็นอย่างนี้ตลอดไป T_T
12 พฤศจิกายน 2545 19:34 น. - comment id 66918
อ่านแล้ว อดีตของผม อ่านแล้ว อดีตของคุณ อ่านแล้ว ปัจจุบันของผม อ่านแล้ว ปัจจุบันของคุณ ผมเห็นอนาคตของผมจากอดีตและปัจจุบันนี้ ผมเห็นอนาคตของคุณจากอดีตและปัจจุบันของคุณ น้อยกว่านั้นผมเห็นน้อยกว่านั้น
15 พฤศจิกายน 2545 12:36 น. - comment id 66942
อดีตที่ผ่านไป... มันก็เป็นเพียงแค่เงา..... ที่จะอยู่ได้ก็แค่ข้างหลังเราเท่านั้น...
18 พฤศจิกายน 2545 12:15 น. - comment id 66952
อดีตบางครั้งก็ทำให้เราสุข บางครั้งก็ทำให้เราทุกข์ เหมือนกันเลยนะ
18 พฤศจิกายน 2545 21:16 น. - comment id 66959
ฉันควรรู้ตัว... ว่าเป็นแค่คนคนหนึ่งที่ไม่ต่างอะไร หลงเอาหัวใจให้เธอเก็บไว้เพื่อโยนทิ้ง เป็นได้เพียงมนุษย์ที่โง่งม ไม่ได้มีความหมายสักเท่าไร มันไม่ควรไปคิดมีใจกับใครสักคน ขอบคุณที่ย้ำจนเข้าใจ เปิดตาให้รู้ตัวเองว่าโง่เขลา ที่ได้รู้ว่าเธอยังห่วงและยังคงรักในคนเก่า ได้เห็นสายตาของเธอสบตาเขา หมดเวลาของคนโง่เขลาพอเท่านี้ ฉันควรรู้ตัว... เธอแค่รอเวลาเพื่อจะกลับไป หัวใจทั้งดวงที่เธอเก็บไว้ไม่มีฉัน เป็นได้เพียงมนุษย์ที่โง่งม ไม่ได้มีความหมายสักเท่าไร มันไม่ควรไปคิดมีใจกับใครสักคน... สักวันเค้าคงกลับมาและอยากบอกให้รู้เสมอ ว่าคนคนนี้ดีใจด้วยจริง ๆ ขอให้เธอโชคดีกับคนที่เฝ้ารอคนของเธอ....ตัวจริง
28 พฤศจิกายน 2545 14:20 น. - comment id 67020
อดีตคือสิ่งที่สอนเราว่า การที่เราจะคบใครสักคนต้องดูให้ดีดี นานนานและจำไว้ว่าเค้าทำให้เราเจ็บชำเพียงใดจงลืมสิ่งที่ผ่านมาและทำตัวเราให้มีคุณค่าไม่เชื่อใครง่ายง่ายอีกถ้าเค้ากลับมาก็จงตัดใจเพราะเค้าทำให้เราเจ็บมาแล้วเหมือนแก้วที่แตกแล้วไม่มีทางต่อให้กลับมเหมือนเดิม
7 ธันวาคม 2545 14:33 น. - comment id 67080
พรุ่งนี้...เราจะได้พบอะไร
คงมีคำถามมากมาย
ที่ไม่อาจรู้ว่า...พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
ไม่รู้เราจะได้พบความสุข
หรือเราจะต้องทุกข์เท่าไร
คงไม่อาจทำให้เป็นเหมือนที่เราตั้งใจ
: ทำวันนี้ให้ดีที่สุดนะ อดีตถ้ามันไม่น่าจำก้ออย่าจำเลยนะ ให้อดีตเป็นเครื่องเตือนใจนะ
^----^
22 ธันวาคม 2545 19:48 น. - comment id 67150
ที่เราต้องเจ็บปวดกับความรักนะ ไม่ใช่เพราะมันจากไปหรอก ... แต่เพราะมันยังคงอยู่ต่างหาก ถ้าวันนี้คนสองคน ต่างหมดรักกันไป คงไม่มีใครต้องเสียใจมากนัก แต่กลับเป็นเพราะรักที่ยังอยู่ในใจคุณนั่นเอง ที่ทำให้คุณปล่อยวางลงไม่ได้ ธรรมชาติของรัก มักไม่ให้โทษแก่ใคร เพียงแต่อาจปรุงแต่งให้หัวใจพองฟูจนลืมนึกถึงความจริงที่ว่า มีวันที่รักมา ก็อาจมีวันที่รักไปได้ ความรักเป็นสิ่งสวยงาม หลายคนจึงอดหลงไหลได้ปลื้มกับมันไม่ได้ในยามที่มันอยู่ เรามักหลอกตัวเองว่า เพราะเรารักเขามาก เขาคงเห็นความดีความตั้งใจของเรา และรักเราตอบบ้าง ไม่มากก็น้อย ชีวิตเป็นเรื่องซับซ้อนเข้าใจยาก ... แต่ในความซับซ้อนนั้น มันก็เรียบง่ายอย่างที่เรานึกไม่ถึง เพราะไม่ว่าสิ่งไหน เรื่องอะไรสารพัดสารพัน ทุกอย่างล้วนแต่อยู่ในกฎเดียวกัน มันจะ เกิดขึ้น ... ตั้งอยู่ ... แปรสภาพ แล้วก็จบลง รักที่สมหวังอยู่กันจนแก่เฒ่า ก็หนีไม่พ้นกฏข้อนี้ เพราะวันหนึ่ง ไม่เราก็เขาก็ต้องตายจากกัน สิ่งสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า ... วันนี้เขาอยู่หรือจากไป สำคัญที่ว่า ... ช่วงที่เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน ขอให้มีความทรงจำที่ดี ... ก็เพียงพอแล้ว อย่างน้อย เราก็ยังมีอะไรดีดีให้นึกถึง และยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้ ถึงวันนี้จะยังร้องไห้ ก็คงไม่กระไร เพราะชีวิตก็เป็นแบบนี้ มีวันที่เลวร้าย มีวันที่สวยงาม มีวันที่ว่างเปล่า สุขก็อยู่กับเราไม่นาน ทุกข์ก็อยู่กับเราไม่นาน สุขเคยแวะผ่านมาแล้วก็ไป ทุกข์ก็เป็นเฉกเช่นกัน ครั้งหนึ่งเคยเจ็บลึก ๆ ที่ได้อ่านบทความนี้ ครั้งหนึ่งที่รอยน้ำตาไม่เคยจางไป เมื่อนึกถึง ความทรงจำอันมีค่าที่เธอมีให้เค้า ครั้งหนึ่งเคยได้รู้ซึ้งถึงคำว่ามาทีหลัง ครั้งหนึ่งเคยคิดที่อยากจะหนีไปไกลเท่าที่จะทำได้....ไม่อยากให้เธอมีอิทธิพลกับใจฉัน แต่ครั้งนี้...ฉันรู้ฉันเข้าใจ เพราะเวลาสอนให้ฉันรู้ว่า ที่ฉันมีความสุขได้ไม่ได้ขึ้นอยู่ว่าเธอจะมีใจให้ใคร แต่อยู่ที่ฉัน....หัวใจของฉันรู้ว่ารักใครต่างหาก อาจเลื่อนลอยเกินไปสำหรับคำพูด ได้แต่หวังว่าเธอจะได้พบกับสิ่งที่ดีดี กำลังใจจากฉันแม้จะน้อยนิดแต่ก็ให้เธอหมด o^____^o คิดถึงจริง ๆ
22 ธันวาคม 2545 19:57 น. - comment id 67151
ไม่มีเหตุผล ไม่ขออธิบายใด ๆ ขอเพียงบอกเธอว่าฉันนั้นจริงใจกับสิ่งที่ฉันทำให้เธอ แม้ต้องจากกัน พร้อมความช้ำใจที่เจอ เหลือเพียงอย่างเดียวที่ฉันจะขอเธอ ก่อนเธอนั้นเดินจากไป โปรดถามฉันสักคำก่อน...ว่าฉันทำเช่นนั้นทำไม อาจดูไร้ค่า...ไม่มีความหมายใดกับสิ่งที่ฉันทำทุกอย่าง แต่ฉันทำด้วยหัวใจ...และความรู้สึกที่ความรักคอยสั่ง โปรดรับฟังด้วยหัวใจ โปรดฟังทุกอย่าง อย่างคนที่มีรัก...แล้วเธอจะเข้าใจ ความคิดถึงอันนิดน้อยล่องลอยไปร้อยลี้ กระซิบบอกที่หัวใจของคนดี ว่าห่วงใยทุกวี่วัน....
22 ธันวาคม 2545 21:07 น. - comment id 67152
ความรักงดงามราวดอกไม้บาน ทำให้ร้านรานได้ดั่งเพลิงสุมไหม้ ทำให้สรรพสิ่งแปรเปลี่ยนไป อ่อนไหวได้บ้างบางเวลา ความรักสร้างสรรพสิ่งให้งดงาม ติดตามเทียวไปในทุกท่วงท่า มีบ้างไม่สมหวังดังปรารถนา เสียน้ำตาหลายครามาจนซึ้ง ตราบเท่าที่สรรพสิ่งไม่จีรัง ความสมหวังหวังได้เพียงแค่ครึ่ง ถ้าคนรักมีเราเพียงแค่หนึ่ง นั่นแหละถึงที่สุดของความรัก เป็นแค่คนหนึ่งในโลกใบเก่า ชีวิตช่างเงียบเหงาไม่เคยได้เห็นความจริง มีพร้อมทุกอย่างและมีในทุกสิ่งอยากบอกว่าความจริงฉันเดียวดาย เธอนั้นก็อยู่ในโลกใบหนึ่งที่ฉันเอื้อมไม่ถึงและยังไม่เคยได้เข้าใจ เธอเหมือนลมผ่านผ่านมาในหัวใจแต่งเติมชีวิตฉันให้สดใส แค่เพียงได้พบเธอ...แค่เพียงได้รักเธออยากอยู่กับเธอตลอดไป จะนานเพียงไหนใจฉันก็มีแต่ภาพเธอ แม้ความจริงไม่เห็นว่าเธออยู่ข้างกาย หลับตายังคงพบกันไม่มีวันลบเลือนไป ถึงแม้ว่าเธอจะอยู่ที่ไหนก็อยากจะขอให้ฉันมีเธออยู่เรื่อยไป แค่มีเธอเคียงข้าง ดูแลและเข้าใจ ไม่เคยมีใครเหมือนเธอที่ทำเพื่อฉันมากมาย ใจฉันจะมีเธออยู่อย่างนี้ตลอดไป... ทุกครั้งที่มองฟ้าไม่ว่าค่ำคืนนั้นจะมีดาวหรือไม่ ก็อยากให้รู้ว่าความคิดถึงจากที่นี่คอยส่งไปให้เธออยู่เสมอ....
3 มกราคม 2546 12:51 น. - comment id 67222
คิดถึงเธอเช่นกันนะแอ็ปเปิ้ล
4 กุมภาพันธ์ 2546 18:37 น. - comment id 67333
รู้ไหม หากวันนี้เธอไม่เห็นมีใคร ที่คอยรัก ที่คอยหวงใย หมดความหวังและกำลังใจ ฉันขอได้ไหม ฉันขอให้ร้องไห้ ร้องระบายที่ตัวฉันร้องไห้ ไม่ต้องอาย เพราะมันก็แค่นั้น สุดท้ายยังมีฉันอยู่กับเธอ รู้ไหม หากเค้าหัวเราะเพราะเค้าไม่เข้าใจ หากคำพูดเหล่านั้นคอยเสียดแทงใจ ฉันขอได้ไหม ร้องไห้ ร้องระบายกับตัวฉันร้องไห้ไม่ต้องอาย เพราะมันก็แค่นั้นสุดท้ายยังมีฉันอยู่กับเธอ แล้วสักวันหนึ่งเราจะไปด้วยกันจากตรงนี้ ทิ้งมันทุกอย่างลืมเวลาที่เจ็บปวดสักที สัญญาแม้จะยากสักเท่าไร แต่ฉันจะอยู่กับเธอ อาจมีบ้างนะที่รู้สึกน้อยใจ แต่จริง ๆ แล้วเปิ้ลก็อยากให้ไหนรู้ใจตัวไหนเอง ไม่ได้โกรธแม้จะไม่ได้รัก เพราะมิตรภาพและ สิ่งดีดีก่อนหน้านี้มันก็ทำให้ทุกนาทีมีค่ามาก สำหรับความรู้สึกเปิ้ลคงไม่สามารถบอกรัก กับทุกคนที่เข้ามาในชีวิตได้หรอก ขอบคุณกับ ความรู้สึกนั้น แต่เมื่อเวลาผ่านไปไหนจะรู้เอง ว่าไหนไม่ได้รักเปิ้ลหรอก...เหมือนไหนกำลังตามหาใครสักคน ซึ่งเป็นได้ทั้งเปิ้ลและคนทั่วไปในนาทีนั้นที่รู้จัก สักวันไหนก็คงรู้ใจตัวไหนเองละนะ เค้าบอกว่าความรักคือการให้อภัยนะ ยังไงก็ ให้โอกาสคนที่ไหนรักนะ
9 กุมภาพันธ์ 2546 21:34 น. - comment id 67361
บอกกับฉันสิว่าไม่รัก แล้วฉันจะจากเธอไป บอกฉันสิว่าไม่คิดถึง แล้วฉันจะไม่ทำให้เธอต้องรำคาญใจอีกเลย
21 กุมภาพันธ์ 2546 20:36 น. - comment id 67458
เธอเคยบอกว่าเธอไม่มีแม้ใครสักคนหนึ่ง คงลืมว่าอย่างน้อยยังมีฉันไง วันใดที่เธอมีเพื่อนลุมล้อมเธอหรือยังมีใคร เธอก็จะไม่เห็นฉันเลยคนดี แม้วันใดหัวใจเธอพ่ายจะมาแพ้ไปกับเธอ และถ้ามีวันใดน้ำตาเธอเอ่อจะร้องไห้เป็นเพื่อนกัน หากเธอสมหวังในวันหนึ่ง ให้รู้ว่าฉันยังแอบเห็นและชื่นชม... หากเธอท้อแท้ฉันยังอยู่ หากแม้ไม่เห็นฉันจงโปรดรู้ไว้ว่าเธอใช่อยู่คนเดียว.. ธรรมชาติของมนุษย์ บุคคลที่เฝ้าบอกว่ารักกัน มักจะเป็นฝ่ายที่ลืมอะไรง่ายดาย แต่หน้าแปลกนะ...กับบุคคลที่ไม่พูดอะไร แต่ลึก ๆ ในใจกับมั่นคง....
9 มีนาคม 2546 19:58 น. - comment id 67653
อ่านแล้วดีค่ะ
21 เมษายน 2546 18:21 น. - comment id 68393
อดีตของฉัน... อดีตที่แสนหวาน.. อดีตที่กลายเป็นขม.. เพราะยังไม่พบคู่แท้ของชีวิตนั่นเอง
15 พฤษภาคม 2546 15:08 น. - comment id 68730
เก่งจังเลย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ