ฉันรักเธอ...ไม่เคยต้องการสิ่งใด ฉันรู้ได้...ในยามเขาหยุดปรารถนา ไม่เคยสูญเสียเดือนฉาย...ความหมาย...ศรัทธา แสงเดือนรู้ว่า...ฉันรักเธอ...อย่างไร... ฉันรักเธอ...ไม่เคยรักใครเทียบเธอ ถึงแม้จะเก้อ...มีเธอเพียงความฝันใฝ่ ไม่เคยเรียกร้อง...ขอเป็นเจ้าของหัวใจ ฉันรู้ได้...ยามเธอมีคนอื่นปอง เดือนรู้ดี...ฉันนี้ขาดสิ่งใดบ้าง ทุกสิ่งทุกอย่าง...ใครใครก็เป็นเจ้าของ รู้ตัวดี...ชีวีนี้เปื้อนละออง หนึ่งคำขอร้อง...ไม่เคยขอรักตอบมา แสงเดือนเอย...แสงเดือนนี้แจ้งประจักษ์ รักบริสุทธิ์...ถึงแม้หยุดปรารถนา ไม่เคยสูญเสีย...เดือนฉาย...ความหมาย...ศรัทธา แสงเดือนรู้ว่า...ฉันรักเธอ...อย่างไร.... แดน .."เธอพลัดเข้ามาในชีวิตฉัน ... แม้จะไม่เหมือนผู้หญิงคนนั้น...แต่เธอก็เป็นความหวานสำหรับชีวิตฉัน ทุกสิ่งสวยสดงดงามในวันที่เราพบกัน... และฉันไม่อยากได้ยินเรื่องเศร้าอีกต่อไป มันเจ็บปวด...ถ้าสิ่งที่คาดหวังว่าเป็นสิ่งดีงาม...เป็นไฟโชติช่วงกับชีวิตเรา กลับต้องกลายเป็นอื่นไม่คาดฝัน... ฉันรักเธอมากนะ...ณู... และไม่เคยพูดกับใครมาก่อนเลย... ผู้หญิงคนอื่น...เป็นสัญลักษณ์ของความดีงามสำหรับฉันเท่านั้นเอง .....ฉันไม่อยากให้เธอพลัดพรากหายไปจากชีวิตของฉัน..... .....เธอรักฉันบ้างไหม....." ณู.."ทำไมเธอต้องมั่นใจ.....ทำไมเธอต้องมุ่งหวังที่ตัวฉัน... มีอะไรแน่นอนหรือ... ถ้าวันนี้....ฉันตอบว่า..ฉันรักเธอ..พรุ่งนี้ก็อาจเปลี่ยนไป ความรักคือชีวิต...แต่ความรักก็คือความเจ็บปวด... และชีวิตก็ต้องเปลี่ยนไป.... .....ฉันจึงไม่ตอบเธอเลย..... ไม่มีวันใดก็วันหนึ่ง...ฉันก็ต้องเดินออกไปจากชีวิตเธอ...นั่นเป็นสัจจะที่สุด.. แม้ว่าจะยังรักใคร่ไม่ยอมพราก...ความตายก็เดินมาเสมอมิใช่หรือ... สู้ทำใจให้พร้อมกับความเจ็บปวดมิดีกว่าหรือ... แต่ฉันจะพยายามนะ... เธอรักฉันทำไมนะ...ผู้หญิงที่ระเหระหน.... และอยากจะเหวี่ยงชีวิตออกไปสุดกู่..... เธอเป็นคนอ่อนไหวมาก....ฉันเองก็ปลื้มใจที่เธอรักฉัน... แต่ไม่ทราบว่า...จะตอบแทนยังไงให้สาสม.... ฉันเอง...ไม่ยึดมั่นกับมันเสียด้วย..." ส่วนหนึ่งจาก... ขอความรักบ้างได้ไหม โดย พิบูลย์ศักดิ์ ละครพล เรื่องราวระหว่างความรัก...ความสับสน...แสวงหาของหนุ่มสาว และอารมณ์แห่งอารมณ์ของความรัก... ได้พบหนังสือเล่มนี้บนแผงหนังสือเก่าข้างถนน เลยซื้อมาในราคายี่สิบบาท..... ทำให้ได้พบความสวยงามบนความเจ็บปวด... กับมุมมองในอีกองศาหนึ่งของความรัก.... เลยอยากแบ่งปันกันบ้างค่ะ หลายๆ ท่านอาจเคยได้อ่านแล้ว...
keekie 12 ธ.ค. 2547 14:24 น. - ID 3957 
2064
5
0
12 ธันวาคม 2547 16:24 น. - comment id 79831
กลอนเพราะมากๆ เลยค่ะ พี่กี้ เอ่อรูปกะสวยมากๆด้วย อุ๊ ขอเก็บไว้แล้วกันนะคะ แวะมาทักทายค่ะ
12 ธันวาคม 2547 16:48 น. - comment id 79833
ขอความรักให้ฉัน หรือมีเพียงฝันหม่นหมาง รอยแห่งรักเลือนลาง คงจืดจางหายไป ขอหัวใจให้ฉัน หรือแบ่งปันให้ไม่ได้ คือห้วงแห่งอาลัย คนร้างไร้ได้มี ขอร้าวรานให้ฉัน ฝันค้างฝันของวันนี้ มีแต่รักภักดิ์ดี ที่พร้อมพลีมอบให้เธอ ขอศรัทธาให้ฉัน เพื่อข้ามวันไม่ไผลเผลอ เพียงหยดหยาดราดบำเรอ อย่าให้เก้อโดยลำพัง ขอความหวังให้ฉัน คราวที่มันผิดพลาดพลั้ง ยามล้มปลุกพลัง ให้ชีพยังอยู่ต่อไป ขอคำตอบให้ฉัน พลัดพรากกันไม่หวั่นไหว คือสัญญาหัวใจ ในหทัยนิจนิรันดร์ @@@@@@@@@@@@@@ โดยส่วนตัวแล้วผมชื่นชอบนักเขียนท่านนี้ เป็นอรามณ์แห่งความปวดร้าว .. ดีครับเอามให้อ่านอีกน่ะ เขียนแจมมาบ้างก็ได้น่ะครับเข้าของบ้าน
12 ธันวาคม 2547 19:23 น. - comment id 79835
น้องอุ๊.... เพราะกลอนบทนี้ล่ะค่ะ.. ที่ทำให้พี่กี้ประทับใจจนต้องเอามาแบ่งปันกันค่ะ.... ดีใจค่ะ ที่น้องอุ๊ชอบ...
12 ธันวาคม 2547 19:27 น. - comment id 79836
คุณเรไร... ขอบคุณสำหรับงานที่ไพเราะนะคะ.... อยากแจมเหมือนกันค่ะ.. แต่กลัวงานของกี้จะลดคุณค่าในงานของเจ้าของเรื่องค่ะ... กี้ขออนุญาตแจมตรงนี้ดีกว่าค่ะ.... ความรักนี้เพื่อเธอ... มั่นเสมอไม่เผลอไผล รักนี้มาจากใจ... แอบแนบไปพร้อมภักดี... หัวใจนี้เพื่อเธอ... แม้มอบเก้อจะยอมพลี มอบไปพร้อมชีวี ด้วยยินดีสุดหัวใจ... ศรัทธานี้เพื่อเธอ... พร้อมเสนอแนบฝันให้ ปลอบประโลมดวงใจ ยามสิ้นไร้ซึ่งพลัง... ความหวังนี้เพื่อเธอ... มีเสมอแม้ชีพยัง ตราบชั่วดินกลบฝัง แค่เพียงร่างมิใช่ใจ... คำตอบนี้เพียงเธอ... รักเสมอไม่หวั่นไหว แด่เจ้าของหัวใจ พรากกายไกลใจเคียงคู่...
13 ธันวาคม 2547 18:32 น. - comment id 79863
สวัสดีค่ะ...พี่กีกี้ กลอนไพเราะ รูปดอกไม้ก็สวย....... มะกรูดชอบจังค่ะ........
14 ธันวาคม 2547 00:20 น. - comment id 79881
ก็ต้องเข้ามาอ่านนะ ดึกแล้วง่วงไม่น้อย เข้าใจหาหนังสืออ่าน..นักเขียนที่ดี ต้อง ขยันอ่าน ขยันจำ และขยันเขียน..ต้องคิดว่าตะกร้าเป็นเพื่อนเราก่อน.. สวัสดีนะครับ..ความรักทุกรัก เป็นสิ่งสวยงาม
14 ธันวาคม 2547 07:13 น. - comment id 79882
อรุณสวัสดิ์ตอนเช้าค่ะ...คุณผู้เฒ่า.. ขอบคุณค่ะที่เข้ามาอ่านงาน...คนอื่น..อิอิอิ.. คราวหน้า...กี้จะเขียนเรื่องสั้นด้วยตัวเองบ้าง... แสดงฝีมืออวดคุณคูค่ะ... น่าจะใช้ได้นะคะ... เด๋วกี้จะส่งเรื่องที่กี้เคยเขียนไว้ให้คุณคูนะคะ.. ทางเมล์ที่คุณผู้เฒ่าเคยให้ไว้ตอนให้ส่งที่อยู่น่ะค่ะ... อยากอวดคุณคูค่ะ... สวัสดีค่ะ
14 ธันวาคม 2547 07:49 น. - comment id 79884
หน้าส่วนตัว
..เศร้าจังคะ ..พี่กี้..
..ความรัก .. ที่บางครั้ง ..
..ก็ ทำให้ เรน ..ไม่เข้าใจ ..
ดีใจ ทุกครั้ง .. ที่ได้พบ ..
เหงา .. เศร้า ..
และหวั่นไหว ..
หาก วันใด .. ที่ความรู้สึก .. บอกเรนว่า ..
ความรัก ..ช่าง ..ห่างไกลเรน จัง ..
เรน ..อยากขอรัก ..
ให้อยู่ .. กับเรน ... ตลอดเลยคะ ..
...
..
14 ธันวาคม 2547 08:20 น. - comment id 79885
คุณมะกรูด... ดีใจค่ะที่ชอบ.. พี่กี้ก้อชอบเหมือนกันจ้า... น้องเรน... พี่กี้ว่า ... ทุกคนแหละค่ะ.. ที่อยากขอรักให้อยู่กับเราตลอดไป... แต่....ความรักคงเป็นไปเรากำหนดไม่ได้หรอกค่ะ... มันคงเป็นไปตาม ... ใครซักคน ... กำหนด.. พี่กี้ก้อไม่รู้เหมือนกันว่า ใครซักคน..คนนั้นเป็นใคร.. ถ้าพี่กี้รู้นะ..คงไปขอร้องเขา...ให้เขาช่วยกำหนดให้ ความรัก ... อยู่กับเราตลอดไป.. โอ..ซาบซึ้งจริงๆ ... วันนี้มามาดเศร้าจัง แต่เช้าเลย.. ไปทำงานดีกว่าจ้ะ... น้องเรนก้อตั้งใจเรียนนะคะ..
14 ธันวาคม 2547 21:20 น. - comment id 79905
รูปสวยจังเลยค่ะ ทำไมมันถึงแต่งกลอนใหม่ไม่ได้คะ ใครตอบได้มั่งเนี่ย เฮ้อ ....
13 กรกฎาคม 2551 15:50 น. - comment id 88008
กำลังทำรายงานเรื่องนี้อยู่
3 พฤษภาคม 2550 20:36 น. - comment id 96054
ไปเปิดดูอยู่หลายรอบ แต่พอดีไม่มีเงินไป..เลยไม่ได้ซื้อมาค่ะ เคยเจอคุณพิบูลย์ศักดฺครั้งนึง ตอนเข้าค่ายอบรม เขามาแบบนักเดินทางที่เท่ห์คนนึงเลย
25 ตุลาคม 2550 14:55 น. - comment id 98106
อ่านแล้วซึ้งสุดๆ ชอบพี่ปอนด์ และชอบกลอนของคุณมาก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ