รักมาก....ก็เจ็บมาก..1

jasmine

"งั้นหรอ" เสียงของสุตอบโทรศัพท์เบาๆ แต่.....เสียงที่ได้ยินเมื่อสักครู่ดังก้องอยู่ในหูตลอดเวลา เธอแทบไม่เชื่อเลยว่าจะได้ยินคำๆนี้จากคนนั้น เธอพูดต่อ ไม่ให้เขาได้พูดขึ้นมา 
"แค่นี้ใช่ไหม" คำพูดของเธอตัดเยื่อใย ใครจะรู้ ว่าจริงๆแล้วที่ฉันไม่อยากจะพูดต่อนั้นเพราะฉันเกือบจะกลั้นนน้ำตาไว้ไม่อยู่ต่างหาก
"สวัสดี" เธอไม่รอคำตอบจาก คนที่พูดโทรศัพท์ด้วย......ยังไม่ทันที่เธอจะวางโทรศัพท์ โทรศัพท์จากอีกฝ่ายก็ถูกวาง ตื้ดดดดดดดดดดดดดดด.......... น้ำตาที่อุตส่าห์เก็บเอาไว้ ไม่รู้ว่ามันมากมายขนาดนี้............
      คำพูดที่เขาพูดก่อนวางโทรศัพท์กลับมาอีกครั้ง
"ขอโทษนะ เราไม่มีเวลาให้...............เลือกคนอื่นเถอะ " เธอไม่อยากได้ยินมันอีกแล้ว ไม่อยากได้ยิน แต่มันก็ดังอยู่ในใจอยู่นั่นเอง 
     ถ้าเธอไม่ได้เห็น ไม่ได้รู้ว่าเขาจะไปกับคนอื่น ฉันคงไม่รู้จักเสียใจขนาดนี้ แต่นี่เขาโกหก ไม่ใช่เขาไม่มีเวลา แต่มันด้วยเหตุผลอื่น
"เราไม่มีคนอื่นหรอก สุก็รู้เรามีสุคนเดียว" ประโยคนี้โอมพูดจนนับครั้งไม่ได้ เขาย้ำตลอดเวลาว่าไม่มีใคร 
"สุมีอะไรจะให้นะ" โอมเคยพูดแบบนี้ ในมือก็กำของอย่างหนึ่ง แล้วจับมือของสุขึ้นมา แล่ววางสิ่งนั้นลงในมือ 
"โอมให้นะ"  สิ่งนั้นก็คือแหวน
สุไม่ได้ตั้งใจจะคิดถึงเรื่องพวกนี้แต่มันเขามาเองไม่รุ้จะหยุดมันยังไง  น้ำตามันออกมาจนแทบไม่มีเหลืออยู่ 
ฉันเห็นสุแบบนั้นแล้วก็ไม่รู้จะทำยังไง.......แต่ได้เขาไปพูดปลอบใจ
"สุ......มีอะไรบอกเราก็ได้นะ" เพียงเท่านั้นสุก็โผเข้ามากอดฉัน ร้องไห้หนักกว่าเดิม แม้ฉันจะพยายามใจแข็งอยู่ แต่เห็นเพื่อนเป็นถึงเพียงนี้ก็อดที่จะน้ำตาซึมเพราะสงสารไม่ได้ ใครล่ะจะคิด ตลอดเวลาที่เขาคบกัน ไม่มีวี่แววว่าโอมจะมีคนใหม่ คู่นี้สวีทกันจนใครหลายคนก็อิจฉา แม้แต่พ่อแม่ก็รู้ว่าคบกันโดยไม่กีดกันอะไรเลย 
"เค้าบอกเลิกสุแล้ว".........ฉันรู้สึกว่าใจมันหวิว.........เพราะไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้ เราเพิ่งเห็นกับคนอื่นไม่กี่วัน ทั้งที่เมื่อวานเขาก็เพิ่งโทรมาบอกว่า ไม่มีอะไร เขายังรักสุเหมือนเดิม 
 .......................................................................................................................				
comments powered by Disqus
  • เครายาว

    8 พฤศจิกายน 2545 20:19 น. - comment id 66894

    รักๆใคร่ๆลุงไม่ถนัดเลยหลาน
    แต่ก็นิยมนะที่เขียนมาได้
    ลุงว่าหลานทำได้อย่างที่ต้องการแล้วละ
    แต่ก็อย่าลืมทำมันอีกล่ะ
    เพราะต้องแน่ใจก่อนว่าไม่ว่าเขียนอะไรก็มีค่า
    จึงจะละความมุ่งมั่นได้
    ถึงเวลานั้นมันจะเป็นความเคยชินของหนู
  • มะนาวหวาน

    7 ธันวาคม 2545 14:18 น. - comment id 67079

    เรารู้ว่าเสียใจ เข้มแข็งนะ  ฉันกับเธอก้อคล้ายๆกัน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน