ความรักของฉันเริ่มต้นขึ้นในเย็นวันนึง วันนั้นอากาศแจ่มใสดี ฉันได้พบกับชายคนนึง คนที่ฉันคิดว่าเค้าคงจะไม่ใช่คนที่เข้ามาอญู่ฬนหัวใจของฉันได้ เพราะดูท่าทางจะเจ้าชู้ไม่เบาเลยนะ แต่แล้วอะไรๆก็เป็นใจทำให้ความรู้สึกต่างๆหรืออะไรๆมันตรงกันข้าม ทำไมเขาถึงเข้ามาอยู่ในใจเราได้ก็ไม่รู้ แต่แล้ววันนึงต้องมาพบกับความจริงว่าตัวเค้าเองมีแฟนอยู่แล้ว..ก็ได้แค่ช็อค เพราะคงทำอะไรไม่ได้มากกว่านี้ เจ้าของเค้ากลับมาทวงของเขาคืนแล้วจะให้หน้าด้านรั้งเขาไว้ต่อไปได้อย่างไร ถึงจะเจ็บปวดมากแต่ก็คงต้องทำใจในเมื่อเขาเองคงไม่ได้รักเราจริงๆจึงทำกับเราได้โหดร้ายเช่นนี้ แต่ทำไมนะหัวใจจึงไม่กล้าบอกกับเค้าไปตรงๆว่าเรารู้ความจริงทูกอย่างแล้ว...ก็เพราะกลัวอะไรๆมันจะไม่เหมือนเดิมน่ะสิ ทำไมถึงต้องรักเค้ามากมายขนาดนี้ก็ไม่รู้ มีครั้งนึงแฟนเค้าโทรมาหาตอนเค้าอยู่กับเรา เค้าก็ไม่ยอมรับโทรศัพท์แฟนเค้า เป็นอย่างนี้หลายครั้งเข้าแฟนเค้าก็เลยทนไม่ไหวจนต้องมาหาเขา แต่เขาก็ไม่ได้ออกไปหา..เรารู้ทุกๆอย่างนะแล้วก็รู้ด้วยว่ามันเจ็บปวดขนาดไหน... ต่อมาแฟนเค้าก็โทรเข้ามาเบอร์เรา เราก็คุยกันปกติเพราะก็เคยคูยกันมาแล้ว แฟนเค้าบอกว่า เค้าย้ายไปอยู่ไกลไม่ค่อยมีสัญญาณก็เลยไม่ได้โทรหา พอเราได้ยินเท่านั้นมันเจ็บปวดยิ่งกว่าอะไรทั้งสิ้น เรารู้เรื่องทุกๆอย่างระหว่างเค้ากับแฟนเค้าเรารู้จนเจอหน้ากันก็ไม่อยากจะมองเพราะรู้ว่าที่เค้าพูดๆออกมานั้น บอกว่ารักเราคงเชื่อได้ไม่กี่คำ ถ้ารักทำไมต้องทำกันแบบนี้ด้วย หลังจากคุยกันวันนั้นได้ไม่นานเย็นวันนั้นแฟนของเขากโทรมาหาเราแล้วบอกกับเราว่าจะเลิกกับเขาเพราะทนไม่ไหวแล้ว เราเองก็ถามเขาว่า คิดดีแล้วเหรอเขาก็บอกว่าคิดดีแล้ว..ความรู้สึกตอนนั้นรู้สึกผิดมากเราชั่วจริงๆที่ทำให้คนที่คบกันมาตั้ง4ปีต้องมาเลิกกันเพราะเรา แฟนเค้าเล่าทุกๆอย่างเกี่ยวกับเขาให้เราฟังหมดแฟนเค้าบอกว่าคิดว่าจะทำให้เค้าหยุดอยู่ที่เค้าคนเดียวได้แต่แล้วมันก็กลับจะไม่ใช่อย่างนั้นเลยซักนิดเดียว ตอนที่พวกเขาเลิกกันใหม่ๆเรารู้นะว่าเขาก็เสียใจ..แต่เค้าจะรู้มั้ยว่าเราเสียใจมากกว่าเขาหลายเท่านัก.. ..............และวันรุ่งขึ้นเขาก็กลับมาเป็นคนเดิม................. และเมื่อวันเกิดของฉัน วันนั้นเป็นวันสอบ...เขาเองความจริงติดธุระที่ต่างจังหวัดทีแรกเสียใจมาก วันเกิดเราแท้ๆก็อยากจะอยู่กับเขาแค่สองคน แต่ก็คิดทบทวนดูดีๆ เขาไปทำงานนี่นา..ก็เลยไม่ได้คิดติดใจอะไร แต่เพื่อนตัวดีมันดูท่าทางลับๆล่อๆชอบกล เลยนึกสงสัยขึ้นมาตะงิดๆ... แต่ก็ช่างเถอะนังเพื่อนบ้า.. พอสอบเสร็จกำลังจะเดินไปขึ้นรถกลับบ้าน..อยู่ดีๆเขาก็โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้มารับกลับบ้าน... พอไปถึงบ้านเขาๆก็เตรียมกับข้าวเอาไว้แล้วก็บอกกับเราว่าสุขสันต์วันเกิดนะ แต่นี่ยังไม่ใช่ช็อตเด็ด.... เขาให้เราเข้าไปอาบน้ำ...พอเราอาบน้ำเสร็จกำลังจะเข้าไปในห้อง..อยู่ดีๆเขาก็ลากเราเข้าไปในห้องอีกห้องนึง... ซึ่งในห้องนั้นมีเค้กและกีต้าวางอยู่เรารู้สึกตื้นตันใจมากพูดไม่ออกเลย
30 พฤศจิกายน 2547 13:47 น. - comment id 79534
อ่ะนะ จะว่าน่าอิจฉาดีมั้ยเนี่ย..
26 มกราคม 2548 18:05 น. - comment id 82315
เราเจอเหตุการณ์เดียวกันเลยแต่เทอร์โชคดีกว่าเราเพราะเทอร์ได้เขาไป ส่วนเราเขาเลือกคนที่มาก่อน แต่จนถึงทุกวันนี้เราก็รอเขาอยู่นะรอเขากลับมาขอโทษเรา กลับมาขอคืนดี เราหลอกตัวเองว่าสักวันหนึ่งเขาต้องกลับมา แต่สักวันเราก็ต้องตื่นมาบนโลกของความจริงเนอะ
13 มิถุนายน 2551 14:18 น. - comment id 100492
สิ่งที่ดีก็จงจำไว้ สิ่งไม่ดีก็อย่าจำ เพราะ ถ้าจำเรื่องที่ไม่ดี ก็จะรู้สึกไม่ดี ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆนะจ้ะสาวน้อย อ.