อัลมิตรา


...ความรู้สึกลึก ๆ ของเขาค่อย ๆ พรั่งพรูออกมา 
...ฉันมองเขา คนที่ฉันรู้สึกคิดถึง รู้สึกโหยหา 
...และทั้งที่อยู่ใกล้ชิดขนาดนี้ ก็ยังคงรู้สึกอยู่มีอะไรขวางกั้น
...ฉันยังคงนึกไม่ออกอยู่ดี ได้แต่ฟังเขาเล่าไปเงียบ ๆ
...เหมือนฉันหากุญแจไขลิ้นชักของความทรงจำไม่เจอ
...แต่น้ำตาของฉันก็เอ่อล้น ฉันรู้สึกสะเทือนใจกับเรื่องเล่าของเขา
...ฉันอยากบอกเขาว่า ถ้าฉันเป็นเธอคนนั้น ฉันคงไม่มีโทษใด ๆ ให้แก่คนที่ฉันรัก
...ทุกอย่างเป็นไปเพราะอุบัติเหตุ และขอให้เขาอย่าลงโทษตนเองเช่นนั้นเลย				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน