คำตอบ..

กุ้งหนามแดง

เด็กหญิงสินิทรา เป็นนักเรียนคนหนึ่งซึ่งหัวทึ่มทื่อ เธอมาโรงเรียนสายเป็นประจำ ด้วยว่าในยามเช้าเธอมีหน้าที่ต้องเตรียมอุปกรณ์ในการขายอาหาร 
บ้านของเธอขายก๋วยเตี๋ยวเป็นอาชีพหลัก เธอจึงไม่ค่อยมีเวลาที่จะสนใจการศึกษานอกห้องเรียน หรือไปเที่ยวเล่นเหมือนเด็กอื่นๆ ตอนเย็นหลังจากเลิกเรียนเธอก็ต้องไปเก็บถ้วยชาม ล้างช้อน ตะเกียบ และเก็บกวาดร้าน  กว่าจะเสร็จก็กินเวลานาน  และมักอ่อนเพลียหลับไป โดยที่เธอไม่ได้ทำการบ้านตามที่ครูมอบหมายมา ...แต่เธอก็แก้ปัญหาโดยมาลอกคำตอบจากเพื่อนในตอนเช้าเป็นประจำ....
และเช้าวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ถูกทำโทษตามปกติ...ต้องพูดเช่นนั้น เพราะถ้ามีการตีเกิดขึ้นเธอมักจะติดโผเป็นอันดับต้นๆ เสมอ ซึ่งเป็นภาพที่เพื่อนๆ เห็นจนชินตา..
เย็นวันนั้นหลังเลิกเรียน...เธอจึงได้มาหวนคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้า..ด้วยความเศร้าสร้อย..
..
คุณครูขา...
หนูเป็นเด็กไม่ฉลาดเกินคาดหวัง
จะเป็นดังครูต้องการคงนานหนอ
พูดหูซ้ายทะลุขวาครูอย่ารอ
เพื่อนหัวร่อขบขันหยันทุกครา
คุณครูขา...
หนูเป็นเด็กเจ้าปัญหาครูอย่าสน
แม้ดิ้นรนให้สามารถดังปรารถนา
หนูทำได้แค่ฟังตั้งหน้าตั้งตา
ทุกมาตราเหมือนเคยละเลยจำ
คุณครูขา...
หนูเป็นเด็กโง่เง่ามากใช่ไหม
ครูถึงได้ลงโทษเสียจนหนำ
แถมสั่งสอนทุกไม้ใช้ฟาดทำ
หนูยังคลำก้นน้อยคล้อยน้ำตา
..............				

และในตอนเย็น..ของวันเดียวกัน..

คุณครูประจำชั้นคนนั้นผ่านมาตรวจเวร..เห็นเด็กหญิงนั่งซึมเซา..ไม่ยอมกลับบ้าน แม้ว่าโรงเรียนจะเลิกแล้วและเด็กๆ ส่วนใหญ่ก็ทยอยกันกลับบ้านไปเกือบหมด  เป็นเรื่องผิดปกติมากที่เด็กหญิงยังคงอยู่ที่โรงเรียน...

จึงเรียกเด็กมาสอบถามด้วยความเมตตา..และชี้แนะบางอย่างแก่เด็กคนนั้น..

เด็กน้อยเอ๋ย....
เจ้าจะตีอกชกตัวไปไย กับความเขลาของตน  มานี่สิครูมีเรื่องจะเล่าให้เจ้าฟัง..

สมมุติว่าเจ้ามีแก้วน้ำอยู่สองใบ   หนึ่งใบว่างเปล่าแต่อีกหนึ่งใบมีน้ำอยู่บ้าง  เจ้าคิดว่าเวลาเจ้ากระหายหิวเจ้าจะหยิบแก้วใบไหนก่อน  นั่นแหละเหตุผลของครูที่จะต้องอบรมเจ้า เพื่อให้เจ้าได้นำวิชาที่ครูสอนไปใช้ให้เกิดประโยชน์

ในมือของครู มีขวดน้ำซึ่งบรรจุน้ำอยู่เต็มและยินดีแบ่งปันใส่แก้วของเด็กๆ ทุกคน  ครูไม่รู้หรอกว่า..

แก้วของใครจะเคยมีน้ำอยู่ในแก้วหรือแก้วของใครจะว่างเปล่ามาก่อน  และน้ำที่ครูค่อยๆ บรรจงเทลงไปในแก้วของเด็กแต่ละคนก็เป็นน้ำสะอาด...

บางคนอาจหวงแหนน้ำในแก้วที่ตนมีอยู่ไม่ยอมที่จะทิ้งไป  ครูยังเต็มใจรินน้ำใส่ลงในแก้วใบนั้นซึ่งก็อาจจะได้ส่วนผสมของน้ำแก้วใหม่ไปใช้ดื่ม ผลลัพธ์คือรสชาดน้ำที่ได้ก็จะแตกต่างออกไป..   

ในขณะที่บางคนไม่นึกเสียดายน้ำแก้วเดิม พร้อมจะเทน้ำเก่าทิ้งโดยนำไปรดต้นไม้...เพื่อให้ได้แก้วที่ว่างของตนมาให้ครูเติมน้ำจนเต็ม  ก็จะได้รับน้ำบริสุทธิ์กลับไปดื่มทั้งหมด เฉกเช่นเดียวกับคนที่ไม่เคยมีน้ำอยู่ในแก้วมาก่อนเลย  

ทั้งยังให้ประโยชน์กับส่วนรวมให้ได้รับร่มไม้จากการบำรุงรดน้ำนั้น..

"ทีนี้เธอเข้าใจแล้วหรือยังว่า ทำไมครูถึงต้องลงโทษเธอ  สินิทรา.."

"รีบกลับบ้านไปก่อนที่เธอจะถูกคุณแม่ลงโทษซ้ำอีกครั้ง.." 
...