.... สาวน้อยหน้ามน...ริมถนนเมืองทะเลทราย ....(3)

ผีเสื้อปีกบางฯ

.... หลังอาหารเย็น...ก็ถึงเวลาปลดปล่อย...
แหะๆๆ...ต้องไปห้องน้ำซะหน่อย ห้องน้ำใหม่สร้างยังไม่เสร็จเรียบร้อย
เพราะยังไม่ต่อน้ำ...ต้องไปใช้ห้องน้ำเก่า พอเจอห้องน้ำเก่าของแคมป์
โอวววววว...พระเจ้า...เป็นส้วมหลุมค่ะ.... เรียงกันหลายๆ หลุม 
(ประมาณ ๑๐ หลุม) กั้นด้วยกำแพงเตี้ยๆ ไม่มีประตู
แค่ยืนอยู่ตรงทางเข้ามองเข้าไปก็เห็นหมด...ทำไงดีนี่...ฮือๆๆๆๆๆ				

ห้องสัมมนาในแคมป์				

พี่เอก พี่อ้อ จาวตาล กับเพื่อน ชาวเคอร์กีซสถาน
                                           ในชุดประจำชาติค่ะ


.... คนอื่นๆ เข้ากันได้ ยกเว้น คนไทย ๓ คน และแขกปากีสถาน ๑ คน 
(ชื่อ Meheg) เราไปติดต่อคนดูแลค่ายขอให้เรียกช่างมาทำห้องน้ำให้เสร็จ 
ในตอนแรกคนดูแลค่ายไม่ยอมค่ะ เพราะค่ำแล้ว แต่เราก็ยื่นคำขาดว่า 
ถ้าไม่ทำห้องน้ำให้เสร็จในคืนนี้ พวกเรา ๔ คนจะไปพักที่โรงแรม 
และจะกลับประเทศเราทันทีที่มีเครื่องบินที่จะเดินทางได้ 
(มีเครื่องบินจาก Kyrgysztan ไป Usbekistan สัปดาห์ละ ๑ ครั้ง)

.... ในที่สุดคนดูแลค่ายเรียกช่างมาทำห้องน้ำให้เสร็จภายในคืนนั้น... 
เฮ้ออออ...ดูสิคะ...กว่าจะได้เข้าห้องน้ำเราคนไทยต้องต่อสู้ขนาดไหน....

.... ห้องน้ำใหม่คือห้องน้ำที่เคยเล่าให้ฟังว่าสุขภัณฑ์ สั่งจากอิตาลีไงคะ
ขอเล่าอีกรอบนะคะ...เพื่อความสมบรูณ์ของเนื้อหา...อิอิอิ 
ห้องน้ำใหม่เป็นห้องน้ำที่สวยงามมากกกกก...หรู...เริ่ด...
มีโถส้วม ๒ โถ อยู่ในห้องเดียวกัน เป็นห้องน้ำที่ใช้รวมกัน ชาย - หญิง 
คนที่นี่เข้าห้องน้ำไม่ปิดประตูค่ะ เพราะต้องใช้รวมกัน 
บางครั้งจะมีคน เข้าไปใช้พร้อมกันถึง ๔ คน คือ 
อาบน้ำ โกนหนวด นั่งคุยกันที่โถส้วม อีก ๒ คน...
ยังไงก็ตาม...ก็มีคนแปลกประหลาดอยู่ ๔ คน 
(คนไทย ๓ คน และ แขกปากีสถาน ๑ คน)ที่รับไม่ได้...
ต้องปิดประตูทุกครั้งที่เข้าห้องน้ำ แหะๆๆๆๆ...ก็มันเวลาส่วนตัวของเรานี่คะ 

.... พาดพิงถึงแขกปากีสถานมาหลายครั้งแล้ว...ก็ขอแนะนำซะเลย 
Meheg เป็นชาวปากีสถาน รู้จักกันเมื่อไปสัมมนาที่บังคลาเทศปีที่แล้ว
สนิทกันมากกกกก เพราะนอนห้องเดียวกัน (เหมือน Mihogo) 
Meheg เป็นคนสวย น่ารัก (ยืนยันได้จากรูปแรกที่นั่งด้วยกันริมถนน) 
อิอิอิ...กว่าจะจบเรื่องเล่า จะต้องขออนุญาตแนะนำเพื่อนอีกหลายคนเลยนะคะ

.... ที่เล่ามาก็เป็นอันว่า สิ้นสุดวันแรกของชีวิตชาวค่าย
ในประเทศเคอร์กีซสถาน 
สำหรับวันต่อๆ ไป...จาวตาลคงเล่าแบบสรุปย่อๆ รวมกันไปนะคะ 
จะได้ไม่เบื่อ และส่วนใหญ่คงเป็นการเล่าเรื่องโดยรูปมากกว่า				

เตรียมงานก่อนการนำเสนอ				

ผลงานของจาวตาลค่ะ 


ในรูปดูไม่ชัดเพราะ  จาวตาล Resize ให้เล็กลง
เนื้อหาก็จะเป็นเรื่องสิทธิของเด็ก				

ในห้องนอนกับเพื่อนนานาชาติ
ขอแนะนำ....มามี้คนที่สองของจาวตาล 
"Elena Nikitina" เป็นชาวรัสเซีย
คนที่ใส่เสื้อสีดำ  ปกเป็นลายตาๆ
ทำงานเป็นครูสอนภาษาอังกฤษที่ เมือง Voronezh รัสเซีย 
น่ารักมากๆ ค่ะ เวลาจาวตาลจะนอนก็มาร้องเพลงกล่อม
ตื่นนอนก็บอกให้จาวตาลรีบไปอาบน้ำ...มามี้เก็บที่นอนให้ 
หวีผมให้ทุกวัน ....ก่อนจากกัน มามี้ให้ถ้วยน้ำจาวตาล 
บอกว่าให้ใช้ดื่มน้ำ น้ำผลไม้ ห้ามใช้ใส่ วอดก้า ไวน์ 
...อิอิอิ...จาวตาลเลยบอกว่า
ไม่ใส่วอดก้า ไวน์ แต่ใส่ บรั่นดี วิสกี้ ได้มั๊ย
มามี้เลยตีซะเลย....แงๆๆๆๆ
มามี้ชวนไปรัสเซียตอนซัมเมอร์ค่ะ...อยากไปจัง
แต่ต้องถามมามี้ตัวจริงก่อนค่ะ				

หน้าที่ทำการ UN House ประเทศ Kyrgyzstan
                            UN เป็นผู้สนับสนุนรายใหญ่ของเราค่ะ				

เดินเล่นกันเหนื่อย....หิวด้วยค่ะ
                             แวะร้านข้างทางซะหน่อย....ชื่อร้าน "Fatboy"
                                     ร้านนี้เป็นที่พักท้องตอนกลางวัน
                       กับเพื่อนๆ ชาว ปากีสถาน ญี่ปุ่น ไทย และ เคอร์กีซสถาน				

ขนมที่ทานกันที่ร้าน Fatboy เป็นของหวาน
                                   ...Summer Pudding ทำจากขนมปังไส้เชอรี่
                                       บลูเบอรี่ ราดครีมสด
                                    ...พาย apple ราด sour cream 
                                    ...พาย apple กับ ice cream 
                                    ...พายไส้ลูกเกด
                                    ...ชาผลไม้