keekie

แล้วฉันก็ปล่อยเจ้าบรรดาสมาชิกลงบนพื้นกลางห้อง .. 
	เมื่อยจัง .. 
	เออแฮะ .. เต็มห้องจริงด้วย .. 
	สงสัยฉันจะเป็นโรคภูมิแพ้ เห็นตุ๊กตาทีไรเป็นอดไม่ได้ที่ต้องหิ้วมันกลับมาบ้านทุกที 
	ถ้าตังค์ในกระเป๋ามีพอนะ .. 
	มองไปรอบห้อง .. เหล่าบรรดาสมาชิกยังอยู่ดีมีสุข .. 
	ไม่เคยมีสักวันที่พวกมันจะทะเลาะกัน .. 
	ฉันแอบไปเที่ยวหลายวันมันก็ไม่เคยบ่น .. 
	ฉันไม่เคยดูแลมัน ไม่เคยหาข้าวหาปลาให้มันกินมันก็ไม่ยักกะเป็นอะไร .. 
	จะทำเสียงดัง .. จะร้องไห้ .. จะหัวเราะ .. พวกมันก็ไม่เคยถามไถ่ให้รำคาญ ..	
	พวกมันได้แต่นั่งมองฉัน .. ส่งสายตาให้กำลังใจ .. ปลอบประโลมไปตามเรื่อง .. 
	แล้วจะไม่ให้รักพวกมันยังไงไหวเล้าาาา .. 				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน