ทะเล...สีสันนั้น พระอาทิตย์... มันคือการควบคุมหรือการยอมรับเพื่อความกลมกลืนกันแน่ ผู้นำผู้อยู่บนฟากฟ้าที่แสนไกล กับผู้ตามที่สามารถแตะต้องได้ ดวงตา...ไม่สามารถตัดสินอะไรได้มากกว่าการมองเพียงเปลือก ยามเช้า...สีขาวกับประกายบางอย่างที่งดงาม เที่ยง...กับสีที่เข้มขึ้นจากการชักนำของดวงอาทิตย์ กับเย็นที่สีเข้มขึ้นจนถึงมืด...มืดมิด ยามคล้อยหลังจากพระอาทิตย์จากไป อิสระ... นั่นคือคำสาปจากใคร ทะเลมีสิทธิ์ใฝ่ฝันถึงมันไหม หรือว่า...สิ่งที่ทำนับร้อยปีทำให้ชินชาไปหมดแล้ว เช่นเดียวกับร่างกายนี้ ยอมรับทุกสิ่งที่มีผู้มอบให้ เพียงแต่ไม่เคยมีใครยอมรับตัวตนที่ยังมีลมหายใจอยู่ ไร้ค่ามากใช่ไหมกับสิ่งที่เคยทำลงไป ทะเล...มีความรู้สึกเช่นเดียวกับคนบางคนไหม ปริมาณน้ำที่เห็นนั้น...คืดหยดน้ำตาที่สั่งสมมาเป็นร้อยๆปีของเธอ หรือนั่นคือตัวตน...ที่ไร้ความรู้สึกไปหมดแล้ว
zombie_sweets 7 พ.ย. 2547 11:52 น. - ID 3703 
854
3
0
7 พฤศจิกายน 2547 12:59 น. - comment id 78794
หน้าส่วนตัว
บางครั้งก็อาจเป็นเพราะว่า......
ทะเลรักพระอาทิตย์ก็ได้
ถึงยอมให้พระอาทิตย์แผดเผาจนกลายเป็นไอ เพียงเพื่อจะได้อยู่ใกล้ชิด แม้เพียงแป๊ปเดียวก่อนจะตกลงมาเป็นฝน
......................
เหมือนความรู้สึกของคน
ที่ถึงแม้จะมีน้ำตาก็ยอม
ขอแค่ได้อยู่ใกล้ชิดกับใครสักคนที่เค้ารัก....
TToTT...ชีวิตมันเศร้า
7 พฤศจิกายน 2547 13:23 น. - comment id 78802
เขียนได้ดีมาก มาก ในบ้างครั้ง ก็เคยมีความคิด ทำนองนี้ ว่า หากแสงสีทุกอย่างที่เห็น เป็นเพียงแสงสะท้อน แล้ว สีจริง ๆ เป็นยังไง เราจะมีวันได้เห็นไหม แล้ว จริง ๆ แล้ว มด มีชีวิต ความเป็นอยู่ และคิดอะไรอยู่บ้าง
8 พฤศจิกายน 2547 03:30 น. - comment id 78850
เข้ามาอ่าน ตามประสา คนชอบ สีน้ำทะเล
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ