ไฟฟอนมอดไหม้ลาแสงลง ขอบฟ้าขลิบเงินเริ่มระบายตรงโค้งฟ้าเบื้องหน้า เพลงลาท่อนสุดท้ายก้องกังวานจมอยู่ในความทรงจำ เราต่างนิ่งเงียบเหม่อมองไปยังแสงเงินแสงทองที่ส่องระยับ เนิ่นนานเท่าไรจนได้ยินเสียงไก่ขันปลุกความหลับไหลให้ตื่นจากภวังค์ เสียงถอนหายใจดังเฮือกใหญ่. ก้อนแห่งความตันตื้นติดอยู่ในลำคอ เราต่างจ้องหน้ากัน ดั่งคำสัญญา. ว่า แม้นว่าเราจะเหมือนนกที่โผบินไปคนละทิศ.ไปสู่ป่ากว้าง เสมือนแต่ละคนได้กำหนดหนทางของตัวเองเอาไว้ แล้วพร้อมที่จะบินไปสู่จุดหมายนั้น ตามแรงบินและปีกใหญ่แห่งความมุ่งมั้น เราสัญญาว่าหัวใจผองเพื่อนจะสื่อถึงกันเสมอ เอื้อมมือไปหยิบกีตาร์ตัวเก่า หนังสือเพลงลงเป้ ม้วนเต้นสีลายทหารให้เข้าที่ มือนับสิบประสานซ้อนรวมกัน พลัง ไออุ่น ความรัก ไมตรี แผ่ซ่านหัวใจ ไม่มีเสียงร่ำลาตรงนี้ นี่ไม่ใช้การจากลา ต่างคนต่างรู้ว่า เราจะมารวมกลุ่มกันใหม่ในวันเหงาพร้อมด้วยเรื่องเล่าามากมาย พร้อมเป้ใบใหญ่- ใบเดิมพร้อมรอยยิ้ม และบรรทุกผ้าซับน้ำตา พร้อมรอคอยการกับมารวมกันที่ขุนเขาลูกนี้เสมอ. รักพวกนายมาก
พี่ชา_ย^^ 21 ต.ค. 2545 23:31 น. - ID 370 
1229
3
0
31 ตุลาคม 2545 13:27 น. - comment id 66809
ในความรู้สึก เชื่อมั่นอยู่อย่างว่า พี่_ชาย^^ มีความจริงใจที่จะสื่อความหมายที่มากกว่าตัวอักษรทั้งหมดนี้ และความรู้สึกนั้นอาจจะลึกซึ้งกว่าประโยคต่าง ๆ ที่ปรากฏ ไม่อยากจะติเลยให้ตายสิ กลัวเสียความรู้สึก แต่ถ้าติเพื่อก่อขอ พี่_ชาย^^ อย่าโกรธกันเลยนะคะ แต่อยากให้ถือว่าเป็นการบอกกล่าวกันคงจะดีกว่า ฟาเชื่อมั่นว่า พี่_ชาย^^ ทำได้ดีกว่านี้แน่นนอนค่ะ เอาอย่างเดียวละกันนะคะ พี่_ชาย^^ การใช้ภาษาต่างระดับกันมีอยู่ถ้าปรับเป็นระดับเดียวกันจะทำให้อารมณ์ของบทความดีขึ้นมากค่ะ
3 พฤศจิกายน 2545 06:09 น. - comment id 66832
ครับรักเพื่อนครับ
3 พฤศจิกายน 2545 06:13 น. - comment id 66833
เป็นเรื่องสั้นเปลียบเทียบใช่ปล่าวครับ เมื่อพวกเราเรียนจบกันไปก็ไปสู่โลกกว้างซึ่งแต่ละคนก็ไปตามความใฝ่ฝันของตัวเอง ซึ่งก็อาจพอเจอเรื่องต่างต่างมากมาย แต่พวกเราก็ยังไม่ทิ้งกัน เมื่อเราพบกันอีกครั้ง นะที่เดิม ก็คงเป็นงานเลี้ยงรุ่นใช่ปล่าวครับ เมื่อนั้นเราก็จะมีเรื่องต่างต่างมากมายมาพูดคุยกัน และมิตรภาพระหว่างเราก็ยังคงเดิม ชอบมากครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ