OOOO แม่ชอบน้อง ๆ นิสิตใช่ไหมครับ ไข่เขียดถามแม่ในวันต่อ ๆ มา ชอบจ้ะ และแม่ก็รู้ว่าเอ็งนึกนิยมเขา แม่เก่งล่ะ แต่ผมคงนิยมในใจ เงียบๆ ผมมีผู้หญิงที่ยิ่งกว่าชอบแล้ว รอยวันใช่ไหม คนถามยังทอหูกด้วยจังหวะสม่ำเสมอ ถ้าใช่บางทีเอ็งต้องรู้จักทำใจ ทำไมล่ะแม่ รักแท้แพ้ใกล้ชิด เอ็งก็เคยได้ยินใช่ไหม ข้อนั้นผมทำเป็นครับ แต่แม่คงไม่ขัดใช่ไหมถ้าผมจะห่างแม่ไปซักปีสองปี ผมอยากไปหาประสบการณ์ชีวิตอีกสักช่วง เอ็งจะไปทำงานที่ภาคกลางใช่ไหม พ่อเอ็งว่าไงล่ะ แม่ช้าลง แล้วหันมาจ้อง พ่ออนุญาตครับ แม่ไม่ห้ามหรอก ลูกผู้ชายก็อย่างนี้ ดิ้นรนไปข้างหน้าเรื่อย แม่ทำใจตั้งแต่วันเอ็งเกิดแล้ว เขียนจดหมายมาหาแม่บ่อยๆก็แล้วกัน ไข่เขียดได้งานผู้ประสานงานสนามตามที่เคยคุยกันไว้กับหน่วยงานของรอยวัน ตอนแรกองค์กรกะจะให้เอ็งไปทำงานกับรอย แต่ทางนี้มีคนลาออก เอ็งเลยต้องเข้าทำแทน หมู่บ้านซับสมบูรณ์เอ็งเคยไปแล้วใช่ไหม เคยไปกับรอยช่วงฝึกงานครับ ดีแล้ว งั้นเอ็งลุยได้เลยศึกษาชุมชนต่อ ได้ข้อมูลแล้วคุยกันกลางเดือน งานเป็นทีมไม่มีอะไรต้องหนักใจ หรือถ้ามีอะไรขัดข้องคุยกับพี่และพรรคพวกได้ตลอด เจอไอ้รอยหรือยังล่ะ ยังครับ แต่เห็นเธอว่าจะมาแวะไพศาลีเสาร์นี้ รอยมีข้อมูลทางนี้เยอะ เอ็งคงได้เปรียบล่ะ แถมมีแรงส่งอีกด้วย ฮ่า ๆ รีบแต่งกันไว ๆ ก็ดี พี่จะได้สบายใจว่าไม่มีใครหนีไปไหนอีก อย่าเพิ่งด่วนคาดหวังอะไรนะครับ เออ พี่ตัวโตรับคำแกมหัวเราะแล้วก็ละเพื่อจะเข้าหมู่บ้านที่แกประสานงาน อยู่ ไข่เขียดเองก็ผละจากสำนักงานอำเภอเพื่อจะเข้าหมู่บ้านเริ่มงานของตนทันทีเหมือนกัน ทฤษฎีกับงานเดินทางมาพบกันทุกครั้งที่ลงมือทำสิ่งใด ๆ ไม่มีหลักคิด งานก็คงไปแบบสะเปะสะปะ ไข่เขียดเห็นค่าของการศึกษาชัดเจนแล้ว และแจ้งแก่ใจด้วยว่าทำไมพ่อจึงได้คล่องแคล่วนักในการคิดและทำ รวมทั้งในการพบปะคบหาใครต่อใคร -ใช่แล้วส่วนหนึ่งพ่อผ่านความโชคโชนในการใช้ชีวิตนั่นเอง ไข่เขียดเข้าหาผู้นำที่ได้รู้จักตั้งแต่คราวมาฝึกงาน เมื่อแนะนำตัวกันแล้วก็สนิทใจได้ไม่ยาก การศึกษาชุมชนที่สะดวกที่สุดคือการใช้ชีวิตกับเขา ทำงานช่วย ออกแรงช่วย พูดคุยซักถาม ลุยไหนลุยกัน ปัญหาของเขาคือสิ่งที่คนทำงานสนามต้องรู้ชัด เพื่อจะช่วยกันหาทางออกให้ได้ พลังของความร่วมมือจากความรู้ความเข้าใจตนเองของชุมชนนั้นได้ทำให้เกิดการพึ่งตนเองได้มาเกือบทุกที่ที่มีงานด้านพัฒนาชุมชน และผู้นำที่ผ่านกระบวนการเช่นนี้มากับผู้ประสานงานสนามล้วนเป็นผู้นำหัวก้าวหน้าในการพัฒนาชุมชนของตนทั้งนั้น แน่นอนองค์กรเอกชนพัฒนาชนบทก็ต้องถึงเวลาจากลาเมื่อชุมชนแกร่งด้วยตนเองเช่นนั้น - เก็บจากถ้อยคำของพี่อ้วนเกือบทั้งหมด งานเลี้ยงเล็กๆ ต้อนรับไข่เขียดจัดในสำนักงานสนามขององค์กรในเย็นวันเสาร์ รอยวัน นุช และเพื่อนอีกหลายคนมาร่วมต้อนรับสมาชิกใหม่อย่างน่าอบอุ่นใจ พวกเอ็งจะพักค้างที่สำนักงานนี่เลยใช่ไหมพี่อ้วนหันไปถามรอยกับนุช แน่ใจนะว่าไม่กลัวผี คำถามนั้นแกมความขัน คนจะตอบยังไม่ตอบ แต่หันมาทางไข่เขียด ทว่าไม่เห็นแววไหวหวั่น งานเลี้ยงคงใกล้โรยแล้ว เข็มสั้นนาฬิกาติดผนังของสำนักงานชี้ที่ระหว่างเลข 12 กับเลข 1 ผม ยังไม่ได้บ้านเช่าครับ ยังพักอยู่นี่ ห้องข้างบนยังว่างอีกสองนะครับ เลือกพักได้ตามใจ เมื่องานเลี้ยงโรยไปแล้ว สำนักงานสนามก็มีเพียงไข่เขียด รอยวัน และนุชเท่านั้นอยู่เฝ้า บ้านชาวบ้านรอบสำนักงานสงัดเงียบไปตั้งแต่ 5 ทุ่ม หญิงสาวทั้งคู่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วหากยังไม่ขึ้นนอน นุชมานั่งที่โซฟาร์ก่อน รอยยังเตรียมกาแฟสำหรับ 3 คน ไข่เขียดเปิดเพลงเพื่อชีวิตจากเครื่องเล่นเทปบนโต๊ะทำงานได้ยินเบา ๆ เพลงอันอุดมด้วยกำลังใจกล่อมมิตรภาพกับความรักไปพร้อมกัน นุชอยากพูดอีกว่าดีใจมากๆ ที่ไข่กลับมา ผมก็ตื่นเต้นดีใจครับคุณนุช เหมือนกลับมาพบเพื่อนเก่า ไข่ต้องทำสัญญาทำงาน 2 ปีใช่ไหม ครับผม วันจันทร์ผมต้องเข้าไปสำนักงานใหญ่เรื่องนั้นแหละ รอยยังไม่บอกไข่เขียดใช่ไหมว่าเธอต้องไปฟิลิปปินส์ เดือนหน้า ยังไม่ได้คุยอะไรกันเลยครับ กาแฟเสร็จแล้วค่ะ รสกลางๆนะคะ ขอบคุณครับ ไข่รับถ้วยกาแฟจากรอย ต่อจากนุช คนชงกาแฟมานั่งลงข้างเพื่อนสาวของเธอ คุยอะไรกันอยู่หรือคะ อ๋อก็เรื่องที่รอยจะไปทำงานที่ฟิลิปปินส์ เห็นว่าเธอกับไข่ยังไม่ได้คุยกันนี่ จ้ะ..คงคุยวันนี้ล่ะ ไปฟิลิปปินส์หรือครับรอย ค่ะ ผู้อำนวยการสำนักงานใหญ่ให้รอยกับทีมงานไปเตรียมเปิดพื้นที่ทำงานที่โน่นเอาไว้ คงเป็นซัก 5 ถึง 6 เดือนก็กลับ นึกว่ารอยจะหนีผมไปเสียแล้ว ไม่หนีหรอกค่ะ คือรอยเขียนใบสมัครไว้นานแล้วนึกว่าสำนักงานใหญ่ในต่างประเทศเขาจะยกเลิกโครงการไปแล้ว นี่จู่ ๆ ก็เรียกตัวไปรับการอบรม รอยกะว่าหลังจากนี้ก็จะไม่ไปไหนไกลๆอีก ไข่ไม่ว่ารอยนะคะ ที่พอไข่เขียดมารอยวันก็จะไป ผมเข้าใจครับรอย ขอเอาใจช่วยด้วยให้งานลุล่วง ด้วยดี ผมเลือกที่จะมาหาประสบการณ์ชีวิตแล้วยังไงผมก็พร้อมรับและลุย รอยสบายใจขึ้นล่ะ รู้ไหมรอยห่วงความรู้สึกของไข่มากนะคะ นี่เป็นสิ่งที่ผมอยากพูดว่าผมปลื้มใจที่หัวใจของผมมีความหมายต่อใครบ้างซักคน อืมคุณนุชท่าทางจะง่วงมากแล้ว ถ้าไม่ขึ้นนอนข้างบนผมเอาหมอนกับผ้าห่มลงมาให้นะครับ นอนที่โซฟาข้างล่างนี่ก็ได้ รอยด้วยไหมครับ ดีเหมือนกันค่ะ แต่เดี๋ยวรอยช่วยด้วยค่ะ ทั้งรอยและไข่เขียดช่วยกันหอบหมอน ผ้าปูที่นอนและผ้าห่มจากห้องนอนข้างบนลงมาเตรียมที่นอนให้เพื่อน แล้วนุชก็หลับโดยง่ายดาย ข้างๆกันนั้นเอง ส่วนเพื่อนเก่ายังคุยกันต่อ ไข่คะเรื่องมันเป็นอย่างนี้นะคะ คือคนอื่น ๆ ยังคงไม่ได้พูดคุยกันให้ชัดว่าสำนักงานประเทศไทยทั้งหมดจะปิดตัวลงภายในไม่เกิน 3 ปีนี้ องค์กรใหญ่ในอเมริกาจะเปิดพื้นที่ในฟิลิปปินส์แทน แล้วทำไมเขาเรียกตัวผมมาทำงานทั้งที่กำลังจะปิดพื้นที่ทำงานลงล่ะรอย มีคนเก่าลาออกไปทำธุรกิจค่ะ และงานหลายอย่างยังต้องมีการดำเนินการต่อ องค์กรเลยเรียกตัวคุณมา เพราะเห็นว่าอย่างน้อยคุณก็เคยรู้จักพื้นที่แถบนี้ แล้วพี่อ้วนรู้เรื่องนี้ไหมรอย รู้ค่ะ เพราะเพิ่งคุยกับผู้อำนวยการเมื่อไม่นานนี้เอง ถ้าเตรียมปิดพื้นที่ทำงาน ก็แสดงว่าเราไม่จำเป็นต้องเริ่มงานใหม่ก็ได้ ก็คงอย่างนั้นมั้งคะ นอกจากทีมงานเห็นว่ามีสิ่งที่ต้องเริ่มจริงๆ ผมคิดว่าชาวบ้านและผู้นำชาวบ้านในพื้นที่ที่เราประสานงานอยู่มีความสามารถสูงและคล่องตัวในการประสานงานกับแหล่งทุนได้เอง และพี่อ้วนก็ว่าการรวมตัวขององค์กรชาวบ้านนั้นค่อนข้างเข้มแข็งแล้ว ค่ะ หลายฝ่ายก็วิเคราะห์ออกทางบวกอย่างนั้น งั้นผมก็เป็นเหมือนส่วนเกินไปแล้วมั้งครับรอย ไม่นะคะ อย่างที่พูดล่ะว่ายังมีงานที่ต้องสานต่ออีกอย่างน้อยปีเกือบสองปี อันนี้ต้องขอแรงไข่เขียดล่ะ รอยพูดอย่างนั้นผมค่อยรู้สึกดีขึ้นหน่อย เข็มสั้นของนาฬิกาติดผนังผ่านเลข 1 ไปนานแล้ว ไข่เขียดขอให้หญิงสาวพักผ่อน ที่โซฟายาวใกล้กันกับนุช ส่วนนายไข่เขียด เอาเสื่อมาปูรองด้วยผ้าปูที่นอนเขาเอนหลังพิงฝาอยู่อารักขาคนสำคัญของเขาอยู่ทั้งคืน
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 6 พ.ย. 2547 16:15 น. - ID 3694 
879
1
0
6 พฤศจิกายน 2547 19:32 น. - comment id 78769
เมื่อไหร่จะเขียนตอนต่อไปค่ะ รออ่านเรื่องของพี่ทุกวันเลยค่ะ เขียนต่อเร็วๆ นะค่ะ
6 พฤศจิกายน 2547 20:03 น. - comment id 78771
สวัสดีครับผม ขอบคุณมาก ผมจะโพสต์โดยไวครับ
6 พฤศจิกายน 2547 20:28 น. - comment id 78772
รออ่านมาตั้งเป็นนานสองนาน แต่ลงสั้นนิดเดียว แบบนี้ต้องมีงอน ตอนนี้ราบรื่นอีกแล้วนะคะ ทะเลสงบก่อนจะมีพายุหรือเปล่าคะเนี่ย ขอตอนต่อไปเร็ว ๆ นะคะ ถ้าให้ได้จะเลิกงอนคะ
7 พฤศจิกายน 2547 06:05 น. - comment id 78789
เมื่อรู้ว่าผมมีมิตรที่เหนียวแน่นเช่นนี้ ผมคงต้องใส่ใจมิตรมากขึ้นอีก ขอบคุณมิตรครับ
7 พฤศจิกายน 2547 18:31 น. - comment id 78823
ดาวร้ายมาแล้วครับ..!!! มาเอาไปเข้าฉากเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ