บทสรุปความรักของคนเป็นเกย์ Gay Story
Mon-De-Nak
Chapter 1: วันแรกที่พบเธอ
ผมชื่อปาล์ม เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อตอนปิดเทมอภาคฤดูร้อนปี2004 วันนี้เป็นวันแรกที่ผมจะต้องลงกิจกรรม(ชมรม) ของโรงเรียน ผมเลือกที่จะอยู่ชมรมว่ายน้ำแน่นอนอยู่แล้วอากาศร้อนอย่างนี้ใครใครก็อยากว่ายน้ำกันทั้งนั้นแหละครับ แต่เมื่อเข้าชมรมไปผมเจอผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเขาอยู่ ม.2ขึ้น ม.3 เขาช่างหล่อ เท่ห์ น่ารัก ขนาดเนี๊ย เกย์อย่างผมก็คงไม่สนใจไม่ได้หลอกครับแต่ว่าดูยังไงพี่เขาก็แมนอยู่ดี(โธ่เสียดายจังเลยครับ)
Chapter 2 : การประกวดร้องเพลงที่ทำให้ผมชอบเขา(มากขึ้น)
10 ส.ค. 2547
วันนี้เป็นวันอังคารซึ่งตอนนี้ผมขึ้นม.1แล้วน่ะครับ วันนี้มีการแข่งขันร้องเพลงวันแม่ด้วยน่ะครับทันใดนั้นผมก็หันไปเห็นเขา(ชายหนุ่มที่ผมเจอตอน Summer) กำลังจะขึ้นห้องดนตรีไปประกวดร้องเพลง ผมอยากไปดูเขาร้องเพลงจังเลย ด้วยสมองอันฉับไวของผมผมได้ขออาจารย์ไปประกวดร้องเพลงซะเอง ที่ห้องดนตรีผมเห็นเขาแล้วเขาช่างน่ารักมากทั้งเวลาร้อง หรือตอนยิ้มก็ตาม(ดีน่ะที่ทิ้งสอบมาแข่งเนี่ย) ต่อไปถึงคิวผมร้องเพลงแล้วครับ ซึ่งการร้องเพลงนี่เป็นเรื่องที่ผมถนัดอยู่แล้ว(ถ้าร้องเพลงไม่เก่งคงไม่บ้าตามมาดูหลอกครับ) ในการแข่งครั้งนี้ผมแข่งได้ที่ 3ของระดับ ม.
Chapter 3 : เมื่อเขาคนนั้นกลายเป็นส่วนหนึ่งของหัวใจ
16 ส.ค. 2547
วันนี้เป็นวันเริ่มต้นของสัปดาห์ที่ดีที่สุดในชีวิตของผม ผมพูดกับตัวเองว่า"ถ้ามีที่ม.3-4 คนไหนละก็ที่เข้ามาคุยกับผมเป็นคนแรกคนคนนั้นคือคนที่คนบนฟ้าส่งมาให้ผม" ขณะที่ผมกำลังเดินไปรับน้องสาวที่อยู่อีกโรงเรียนหนึงข้างๆกับโรงเรียนของผม เหตุการณ์ที่ไม่ได้คาดคิดก็เกิดขึ้นกับผม พี่ม.3คนนั้นเดินเข้ามาถามผมว่า "น้องเป็นเกย์รึเปล่าครับ" OH MY GOD เขาถามผมอย่างนี้ได้ยังไง ในตอนนั้นผมยังคิดอะไรไม่ออกแค่จะเดินผมก็จะเดินไม่ไหวอยู่แล้วแม้แต่แค่จะถามชื่อเขาผมยังไม่กล้าถามเลย ผมรู้อย่างเดียงก็คือผมรู้นามสกุลของเขาอย่างเดียว ซึ่งเขาเป็นพี่ไม่แท้ของเพื่อนผมนั่นเอง
Chapter 4 : ความรู้สึกแปลกๆในวันที่ฝนเริ่มซา
19 ส.ค. 2547
วันนี้ฝนตกหน่อยๆตอนหลังเลิกเรียนพิเศษ วันนี้แหละผมต้องเดินเข้าไปคุยและทำความรู้จักกับพี่คนนั้นให้ได้เลย ผมเห็นเขาอยู่ห่างออกไปประมาณ 10 เมตร ผมพยายามไม่มองไปทางเขาแต่เขากลับเดินเข้ามาหาผมเอง
"มีอะไรรึเปล่าครับ" เขาพูด
"ฮึ" ผมสายหน้า หลังจากนั้นเขาก็เดินจากไป
แต่ด้วยความที่ต้องการเขามากผมจึงรีบเดินไปหาเขา
"พี่ชื่ออะไรเหรอ" ผมถาม
"ชื่อขี้เหล่ครับ"
"จริงป่าว" ผมรีบส่วนกลับ
"พี่ชื่อโต้งครับ"
ตลอดระยะทาง 300-400 เมตรทำให้ผมรู้อะไรดีๆในตัวเขามาก ในใจของผมคิดเพียงอย่างเดียวคือเราคงเป็นได้แค่เพื่อนเท่านั้นเอง แต่สรุปก็คือผมรักเขามากและในตอนนั้ผมมีความสุขมาก
ตอนที่ผมกลับบ้านั้นเองผมก็ได้ฟังเพลงของ Zita คือ เพลง Lovin You นั่นเองครับ
Lovin' you is easy cause you're beautiful
Makin' love with you is all i wanna do
Lovin' you is more than just a dream come true
And everything that i do is out of lovin' you
La la la la la la la... do do do do do
No one else can make me feel
The colors that you bring
Stay with me while we grow old
And we will live each day in springtime
Cause lovin' you has made my life so beautiful
And every day my life is filled with lovin' you
Lovin' you i see your soul come shinin' through
And every time that we oooooh
I'm more in love with you
La la la la la la la... do do do do do
ช่างเข้ากับบรรยากาศอย่านี้จัง
Chapter : 5 เมื่อเด็กหนุมเกือบเสียเด้กหนุ่ม
24 ส.ค.2547
"เราไม่ได้ชอบนายน่ะ" เป็นคำพูดที่ผมสะเทือนใจมากผมพยายามจะไม่ร้องไห้ได้ผมก็มีความรู้สึกเหมือนจะเสียอะไรไปสักอย่าง แต่ก็ช่างเถอะผมต้องพยายามเพื่อคนที่คนบนฟ้าส่งมาให้
Chapter : 6 เมื่อความจริงเริ่มเปิดเผย
29 ก.ย. 2547
วันนี้เป็นวันสอบวันที่สองของผม ผมเดินไปสนามกีฬาซึ่งเป็นที่ที่เขาจะไปรอแม่ข้างโรงเรียน ผมเจอแม่ของเขา ผมสวัสดีแม่ของเขาแล้งมานั่งคุยกับเขาอีกมุมหนึ่งโดยมีน้องสาวของเขาอยู่ด้วย(ช่างเป็นน้องสาวที่น่ารักมากเลย) ผมถามเขาว่าทำไมถึงเป็นเกย์
เขาบอกผมว่า "ใช่เราเป็นเกย์ เราติดผู้ชายที่ชื่อเชนมากเลย"
ตอนนั้นเขารู้สึกเหมือนมีอะไรมาทับหน้าอกซะเหลือเกิน แต่ขณะนั้นเองน้องของเขาได้ของให้เขาไปส่งซื้อขนม ผมเดินตามเขาไปเพราะยังไงผมก็ต้องไปรับน้องอยู่ดี ผมสะกิดไหลเขาแล้วเขาก็หันมามองหน้าผม ผมหอบเขาไปที่นึง(ถ้าไม่มีน้องของเขาอยู่ผมอาจจะทำอะไรไปมากกว่านี้ก็ได้)เขารีบเดินกลับโดยหันมามองผมตลอด.......... แม้ว่าผมจะหอมเขาแต่ผมก็เริ่มหวั่นไหวในใจแล้วเหมือนกันกับตอนที่เขาบอกว่าชอบเชน
Chapter 7 : บทสรุปความรักของคนเป็นเกย์
1 ต.ค. 2547
วันนี้เป็นวันที่ผมต้องผิดหวังยำแย่ที่สุดในชีวิตเมื่อเห็น โต้งกับเชน ยืนโบกมือลากันกลับบ้านในวันสอบวันสุดท้าย ที่รู้สึกแค้นที่สุดทั้งคู่คือยืนอยู่กันคนละฝั่งของถนนแล้วยังมาอำลาอาลัยกันอยู่ได้เห็นแล้วยิ่งเจ็บปวดมากเลยครับ (อิจฉาเขาทั้งคู่ละซิ)
Last Chapter : ความเหงา...ในค่ำคืนที่โหดร้าย (Long night)
คืนนี้พอผมกลับถึงบ้านผมไปเจออัลบั้มเพลงของ The Corrs ผมลองฟังเพลงLong Night มันทำให้ผมรู้สึกว่าสักวันผมจะต้องนำโต้งมาเป็นแฟนผมอย่างเปิดเพยให้ได้แต่ในความเป็นจริงแล้วมันก็คงเป็นไปไม่ได้หลอกครับแต่ผมก็จะพยายามสู้ต่อไปครับ
It doesn't really matter now you're gone
You never were around that much to speak of
Didn't think that I could live without you, baby
It couldn't be that hard to live alone
But I'm all, all alone again
Thinking you will never say
that you'll be home again
And it's gonna be a long night
And it's gonna be cold without your arms
And I'm gonna get stage fright caught
in the headlights
It's gonna be a long night
And I know I'm gonna lose this fight
Once upon a time we fell in love
And I thought that I would be the only one
But now I'm on, on my own again
Thinking you will never show
you won't be home again
And it's gonna be a long night
And it's gonna be cold without your arms
And I'm gonna get stage fright caught
in the headlights
It's gonna be a long night
And I know I'm gonna lose this fight
Lost in your arms baby,
Lost in your arms
But now I'm all on my own again
Thinking you will never show
you won't be home again
And it's gonna be a long night
And it's gonna be cold without your arms
And I'm gonna get stage fright caught
in the headlights
It's gonna be a long night
And I know I'm gonna lose this fight
I'm gonna get stage fright caught in the headlights
It's gonna be a long night
And I know I'm gonna lose this fight
I'm lost in your arms baby
Lost in your arms
ขอขอบคุณทุกท่านที่มาเสียสละเวลากับเรื่องสันเรื่องนี้นะครับ
(เรื่องนี้ยังจบไม่สมบูรณ์น่ะครับ รอก่อนเถอะโต้งเทมอ 2 เจอกันแน่)