ก่อนที่ผมจะกลับสู่แหล่งกำเนิด...ได้โปรด... ผมชอบกุหลาบสีแดงที่เฉาใกล้ตาย เพราะสีของมันเหมือนกับหยาดเลือดของผมและเธอ กลิ่นหอมหวานเย้ายวนประหนึ่งกลิ่นเลือด กุหลาบเฉา...ทำให้ผมรู้สึกถึงโลกแห่งการพรัดพราก โลกที่แสนโดดเดี่ยว... โลกแห่งความตาย... เป็นสิ่งมีชีวิตไร้ชีวิตที่ผมหลงไหล... ผมอยากเป็นอย่างนั้น เป็นดั่งกุหลาบแดงเฉา สีและกลิ่นที่มีเอกลักษณ์อันเป็นนิรันดร์ ได้โปรด... ทำให้ร่างกายผม มือคู่นี้... ดวงตาสองดวงนี้... เต็มไปด้วยสีและกลิ่นประหนึ่งกุหลาบเฉา สีแดงเลือดที่ผมหลงไหล มันจะไม่จางไปตามกาลเวลา ถ้าจะเป็นอย่างนั้น... " ช่วยส่งกริชเล่มนั้น... แทงลงไปที่ดวงใจสกปรกดวงนี้ที"... "...ด้วยความรักที่มีให้เธอมันมากมายเหลือเกิน เกินกว่าใจดวงนี้จะทนไหว อยากไปเหลือเกิน... ในโลกที่มีเธอ... อา... ตอนนี้หัวใจของผมกำลังบินสินะ... บินไปไกล...ไกล..ออกไป... ไปหาเธอ... เธอ.. เธอที่ผมรัก...."
4 พฤศจิกายน 2547 23:07 น. - comment id 78710
ก่อนจะกลับคืนสู่ผืนแผ่นดิน ลองถามตัวเองดูสิว่า \"เคยทำอะไรให้ตัวเองรึยัง\"
5 พฤศจิกายน 2547 15:08 น. - comment id 78728
แต่ฉันไม่เคยคิดเลยนะว่าหัวใจของใครจะสกปรก ใช่สีแดง คือสีที่ฉันหลงใหล.......... มันชุ่มฉ่ำและมีความหมาย
7 พฤศจิกายน 2547 13:22 น. - comment id 78801
ถ้าการจะรักใครสักคน แล้วต้องทำร้ายตัวเองแล้วล่ะก็ มันคงไม่ใช่ความรักที่แท้จริงหรอก ขนาดตัวเองยังทำร้าย แล้วจะมั่นใจได้ยังไง ว่าจะดูแลหัวใจกันได้......
7 พฤศจิกายน 2547 20:32 น. - comment id 78835
เธอคนนั้น คงไม่ดีใจ ที่คนที่รักเธอ คิดจะทำร้ายตัวเอง