ชีวิตของฉัน ผ่านร้อนหนาว35 ฤดูกาลมาแล้ว ตั้งแต่จำได้ ...เรียนอยู่ ม. 5 สอบเข้าเรียนต่อสายอาชีพได้ 1 ปี จบแล้วมีงานทำ จนบรรจุเป็น ข้า...ราชการ ช่วงนั้นคบกับแฟน และแต่งงานกันในปี 36 เดือน มกราคม และหย่ากันใน มิถุนายน ปีเดียวกันนั่นเอง ....หลังการหย่าชีวิตฉันเป็นอิสระขึ้น เป็นตัวของ ตัวเอง และได้พบกับเพื่อนทีทำงานที่เดียวกัน คบหากันอยู่จนปี 40 เพื่อนก็ได้ย้ายกลับบ้านคือที่ ร.พ ตากสิน เสียใจเหมือนกันน่ะ ที่เราไม่คิดจะ คบเขาเป็นจริงเป็นจัง .. ในปีเดียวกันนั้น ฉันได้พบพี่เขาคนนี้ คนที่เขารักฉัน มาก เอาใจทุกอย่าง ตามใจทุกอย่าง ถ้าจะให้บรรยายความดีๆของพี่เขาล่ะก้อ บรรยายไม่ถูกค่ะ .....ตลอด 7 ปี ที่อยู่ด้วยกันมา ฉันต่างหากที่เป็นคนไม่ดี ฉันเจ้าชู้ แต่ก็ไม่เคยทำอะไรเกินเลย ทำแต่เรื่องปวดหัวมาให้พี่เขาแต่ละวัน ทุกวันนี้...ฉันคิดเสมอว่า...อยากมีลูก...แต่พี่เขามีให้ฉันไม่ได้ค่ะ เพราะว่า .....แฟนของฉันคนนี้ ....เป็นผู้หญิงค่ะ...
1 พฤศจิกายน 2547 13:55 น. - comment id 78611
ถ้ารักกันจริง ทุกสิ่งมันก็ไม่มีอุปสรรคค่ะ....
2 พฤศจิกายน 2547 01:08 น. - comment id 78638
อยู่ที่ว่าละครที่เราเล่นนั้น เราเขียนบทเอง หรือเป็นผู้เล่นละครมากกว่า ความรักไม่มีข้อจำกัด ใด ใด ทั้งนั้น ขอให้มีความสุขครับ @@@@@@@@@@@@
8 พฤศจิกายน 2547 17:12 น. - comment id 78877
รักแล้ว มันเลือกไม่ได้หรอกค่ะ ว่าต้องเป็นใคร เป็นหญิงหรือชาย คนมันรักไปแล้วนี่คะ
8 พฤศจิกายน 2547 17:12 น. - comment id 78878
รักแล้ว มันเลือกไม่ได้หรอกค่ะ ว่าต้องเป็นใคร เป็นหญิงหรือชาย คนมันรักไปแล้วนี่คะ