อัลมิตรา
ก่อนที่จะวางสายฉันก็ตอบรับปากเขา แต่ถึงอย่างไรฉันก็ยังคงให้ความสนใจกับหนังสือตรงหน้ามากกว่า นานๆครั้งจึงจะเงยหน้ามองทีวี ก็บอกแล้วฉันไม่ค่อยจะใส่ใจนัก ดูแบบผ่านตาไปงั้น ๆ และเมื่อละครจบ เขาก็โทรมาหาฉันอีกครั้ง พร้อมกับเสียงหัวเราะร่วนอย่างมีความสุข
เป็นไงบ้างครับ ละครเรื่องนี้สนุกมั๊ย เขาถาม
ฮืมม ก็สนุกค่ะ ฉันตอบอย่างไม่เต็มปากเต็มคำนัก
บอกแล้ว ว่าคุณต้องชอบ ผมล่ะขำนายชัดเจนมาก เขาหมายถึงพระเอกของเรื่อง
ค่ะ เขาตลกฉันตอบ
นายรวยก็ตลกนะครับ ผมละชอบละครเรื่องนี้จัง ดำเนินเรื่องเรียบง่าย เป็นตอน ๆ
ฮื่อ แต่บางครั้ง ฟังเขาพูดภาษาอีสานแล้วแปลไม่ออกค่ะ
ค่อยๆดูไป เดี๋ยวก็เข้าใจเองครับ แล้วนี่ คุณทานข้าวหรือยัง จะทุ่มแล้วนะครับ
กำลังจะไปทานข้าวอยู่พอดีค่ะ ข้าวที่หุงไว้เพิ่งจะสุก
ครับ ถ้างั้นคุณไปทานข้าวก่อนนะครับ ไว้ดึก ๆผมจะโทรหา
ค่ะ ได้ค่ะ ถ้างั้น ไปทานข้าวก่อนนะ
เดี๋ยวครับ เดี๋ยว
หืม ว่าไงคะ
ไว้คราวหน้า เราดูละครทีวีด้วยกันอีกนะครับ ประโยคนี้ ทำให้ฉันยิ้ม