เฮ้อออที่หน้าทีหลังเช็คก่อนนะรู้รึเปล่า ว่าสายเอ็นน่ะมันแน่นมั้ย?? เต้ยพูดขึ้นเมื่อทราบข่าวจากแป้งว่าเพื่อนตนมาอยู่โรงพยาบาล เออๆๆๆข้ารู้แล้วน่าบ่นอยู่ได้ เอ็มพูดในขณะที่ตัวเค้าเองอยู่ในชุดของโรงพยาบาลแล้วนอนอยู่บนเตียง แล้วนี่จะกลับได้วันไหน หมอบอกว่าไม่เป็นอะไรมากไม่ใช่หรอ? เต้ยหันไปพูดกับแป้ง หมอบอกว่ารอดูอาการวันนึงน่ะเต้ย แป้งพูดเสียงเรียบ แป้งเธอเป็นอะไรรึเปล่า เอ็มขมวดคิ้วถามเสียงเครียดเพื่อนสนิทตน ปเปล่ามไม่มีอะไรนี่ แป้งตอบ โกหก. เต้ยพูดสวนทันทีพร้อมหันไปมองหน้าหญิงสาว คคือ.อเอ็มจ..จำตอนที่แกอยู่ในห้องเล่นกีต้าคนเดียวได้มั้ย?.ตอนที่ชั้นไปห้องน้ำน่ะ แป้งพูดเสียงสั่น ออื้มม ชายหนุ่มพยักหน้า แกไม่สงสัยหรอ.ว่าทำไมชั้นแต่งหน้าเร็วกว่าปกติ. แป้งก้มหน้าพูดเบาๆ เออ!ใช่! ทำไมวะตอนนั้นข้าไม่ได้ทันสังเกต เอ็มตอบเสียงตื่น ความจริงชั้นยังไม่ได้แต่หน้าเลยก็.ตอนที่ชั้นไปถึงห้องน้ำฉันก็ส่องกระจกปกติแต่สายตาฉันก็เห็นว่ามีคนอยู่อีกคนทางด้านซ้ายมือชั้นไม่ได้สนใจอะไร เพราะฉันหมกมุ่นจะแต่งหน้า แต่ทนไม่ไหว จนตัดสินใจหันไปมองตแต่แต่ แป้งเสียงตะกุกตะกักน้ำตาคลอ แต่อะไรแป้ง!! เต้ยถามแทนเอ็ม ชั้นเห็นคนนั้นเป็นผู้ชายอ่ะ ผู้ชายหน้าตาน่ากลัวมากเลยนะ เค้ายืนมองชั้นในกระจกอ่ะ แป้งตอบพร้อมกับน้ำตาที่ร่วงพลอยหล่นลงมา เธอเค้าห้องน้ำชายรึเปล่าาา เอ็มพูดเพื่อให้สถานการณ์ไม่เครียดไปกว่าเดิม จะบ้ารึไงย๊ะ พวกเธอก็รู้นี่ห้องน้ำชายกับห้องน้ำหญิงมันอยู่คนละฝากกันเลยใช่มั้ย แป้งพูดตอบกลับทันที ออืมมม แป้งคงตาฝาดมั้งงง เต้ยพูด ชชั้น ก็ขอให้มันเป็นอย่างนั้นเถอะนะ. แป้งบ่นเบาๆ เออ!มีคนโทรไปบอกโบว์ยังเนี่ย ว่าไอ้เอ็มมันเข้าโรงพยาบาล เต้ยรีบเปลี่ยนเรื่อง ชั้นโทรไปแล้วแต่ไม่มีคนรับทั้งเบอร์บ้าน ทั้งมือถือสงสัยคงปิดเครื่อง ออ่าว.เฮ้ยยจะเป็นไปได้ไง เบอร์บ้านน่าจะมีคนรับเซ่ะ ก็ตอนที่ข้าขับรถผ่านบ้านโบว์ ข้ายังเห็นทั้งหน้าต่าง ทั้งประตูบ้าน ยังเปิดอยู่เลยนะ เต้ยรีบพูด รหรอ?? แป้งถามเสียงงง โบว์คงไม่อยู่ม้างงพ่อแม่โบว์มันคงอยู่แหละบ้านเลยเปิด เอ็มเสริมในขณะที่ตนเองกำลังนั่งอ่านหนังสือดนตรีอยู่ บ้าสิย๊ะพ่อกับแม่โบว์มันตายไปแล้วไปแล้ว แกนี่ทำลืม โบว์มันอยู่กับน้าสาวมันย่ะแล้วช่วงนี้น้ามันก็ไปทำงานที่ออสฯย๊ะ แป้งรีบพูด เฮ้ยชักแปลกๆแล้วว่ะปกติถ้าโบว์มันอยู่คนเดียวนี่มันไม่เคยเปิดประตูกว้างขนาดนั้นนะเต้ยพูด อืมมม ใช่ๆ ยัยโบว์ขี้กลัวจะตายนี่ แป้งตอบ เอางี้พวกแกสองคนก็ไปบ้านมันซะก็หมดเรื่อง เอ็มตอบเพื่อตัดความรำคาญ เออเอางั้นก็ได้แล้วไว้เจอกันเว่ยป่ะแป้ง เต้ยพูดพร้อมกับชวนแป้งไปด้วย งั้นชั้นไปก่อนนะย๊ะบายยย แป้งหันมาพูดกับเพื่อนสนิทตนก่อนที่จะเปิดประตูห้องพยาบาลวิ่งตามเต้ยไปที่รถเพื่อที่จะขับไปบ้านของโบว์ ชายหนุ่มและหญิงสาวออกมายืนแล้วหยุดลงที่หน้าบ้านของโบว์ กดกรี่งดิ๊แป้ง เต้ยพูด แล้วชั้นทำอะไรอยู่ย๊ะ?? แป้งหันมาตอบอย่างประชดเมื่อเธอกำลังยืนท้าวเอวกดกริ่งอย่างไม่วางมือ อ่าวแล้วทำไมไม่มีใครออกมาเลยล่ะนี่ประตูในบ้านก็ยังเปิดอยู่นะ แสดงว่ามีคนดิ ชายหนุ่มพูด อืมมม ทำไงกันดีล่ะ ตะโกนเรียกคงไม่ไหวนะชาวบ้านได้แตกตื่นกันใหญ่ แป้งตอบ งั้นก็ปีน เต้ยพูดสวนทันที จะบ้ารึไงย๊ะ!!นี่ก็โพล้เพล้จะมืดอยู่แล้ว ใครเห็นเข้าจะหาว่าพวกเราเป็นโจรนะ แป้งตอบคัดค้าน เอาน่างั้นก็รออยุ่ตรงนี้พูดมากจริงๆ ข้าไปคนเดียวก็ได้ เต้ยพูดไม่รอช้าก็ปีนขึ้นไปทันทีพร้อมกับกระโดดลงมาอย่างปลอดภัย นี่!เต้ยรอชั้นด้วย. แป้งตอบเมื่อเธอปีนจนพ้นประตูนั่นมาแล้ว โหหหผู้หญิงห่ามๆกว่านี้มีอีกมั้ยเนี่ยแกนี่จริงๆเลยนะ นี่ขนาดแกใส่กระโปรงอยู่นะเว่ยแป้ง เต้ยพูด ชั่งชั้นเหอะย่ะไปเหอะ ป่ะ หญิงสาวตอบพร้อมกับเดินไปพร้อมๆกับชายหนุ่มเพื่อเข้าไปในบ้านของโบว์ที่เปิดไว้อย่างเงียบสงัด. เฮ้ยยแป้ง เต้ยพูดเบาๆเมื่อร่างของเค้าและหญิงสาวเข้ามาอยู่ในบ้าน อะไรย๊ะ แป้งตอบ ข้าพึ่งรู้นะเว่ยว่าบ้านโบว์ตอนเงียบๆเนี่ยน่ากลัวกว่าวัดร้างนั่นอีกว่ะ เต้ยพูด อืมมมชั้นก็เคยมาแต่ตอนที่มีคนอยู่อ่ะแหละแกป่ะไปข้างบนกัน ห้องยัยโบว์มันอยู่ชั้นบน ไปดูกันว่ามันเป็นอะไรรึเปล่าไม่ใช่ว่านอนป่วยไม่สบายอีกล่ะยัยนี่เวลาเป็นไข้แล้วไม่ยอมไปหาหมอ แป้งพูดตลอดทางที่เค้าและเธอเดินขึ้นบันไดไปที่ห้องของเพื่อนสนิท .. อ่าวเฮ้ยย นั่นโบว์เปล่าว่ะแป้ง เต้ยพูดเมื่อตนเปิดประตูห้องแล้วเห็นร่างๆหนึ่งนอนห่มผ้าห่มอยู่ท่ามกลางบรรยาศอึมครึม ก็ใช่สิย๊ะห้องโบว์มันแกจะให้คนข้างบ้านมันมานอนรึไง ถามแปลกๆ แป้งตอบประชด เฮ้ย โบว์โบว์.เป็นไรรึเปล่า.โบว์ เป็นไข้หรอ? เต้ยถามเมื่อตนเดินมาอยู่ข้างๆเตียงที่มีหญิงสาวผู้เป็นเพื่อนนอนหลับตาพริ้ม แป้งนำมือของเธอไปอังบนหน้าผากเพื่อนรักเบาๆพร้อมกับสะบัดออกอย่างตกใจ ว๊ายยยัวโบว์ตัวเย็นเฉียบเลยอ่ะเต้ยย แป้งพูดน้ำเสียงตกใจ เฮ้ยงั้นอุ้มไปคลีนิคใกล้ๆนี่ก่อนดีกว่าว่ะสงสัยจะไม่สบายหนัก เต้ยพูดพร้อมกับดึงผ้าห่มที่เพื่อนของตนห่มอยู่ออก เพื่อที่จะช่วยอุ้มแต่สิ่งที่เต้ยและแป้งเห็นคือ ร่างของหญิงสาวในชุดมหาลัยฯมือซ้ายบีบกำคัดเตอร์อันใหญ่ไว้แน่นในบริเวณนั้นมีคราบเลือดนองอยู่เต็มที่นอน แป้งแทบเสียสติเมื่อเห็นเพื่อนรักในสภาพเช่นนั้น โบว์ใช้คัดเตอร์กรีดข้อมือขวาของเธอก่อนที่จะปาดคอตัวเองตาย นี่คือสิ่งที่ตำรวจสันนิฐานเมื่อมาถึงสถานที่เกิดเหตุ หลังจากเกิดเหตุการนี้ น้าสาวของโบว์จึงกลับมาจัดพิธีให้กับหลานสาวตน ก่อนที่จะเก็บข้าวเก็บของแล้วประกาศขายบ้านหลังนั้นไปในที่สุด ที่มหาลัยฯของเช้าวันหนึ่ง ช.ชั้น.ชั้นไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดีแล้วนะเต้ย หน้าตาอิดโรยบวกกับน้ำเสียงที่สั่นเครืออยู่ตลอดเวลาดังขึ้น แป้งใจเย็นๆมันเป็นอุบัติเหตุโบว์เค้าคงเครีตดจากการเรียน ชายหนุ่มพูดพร้อมกับลูบหัวเพื่อนรักเบาๆ ไม่ใช่หรอกข้าว่ามันไม่ใช่อุบัติเหตุ. เอ็มพูดเสียงแข็งมาทางด้านหลังในขณะที่เต้ยนั่งปลอบแป้งอยู่ที่โต๊ะไม้ใกล้ๆสวนหย่อมของมหาลัย อ่าวหายแล้วหรอเอ็ม เต้ยพูดขึ้นเมื่อหันไปมองเห็นเพื่อนสนิทตน เออ!!ข้าหายแล้วขืนข้าอยู่ที่โรงพยาบาลนั่นข้าอาจจะเป็นเป้าให้ไอ้ผีบ้านั่นมันแก้แค้นก็ได้ เอ็มพูดเสียงดุดัน ผผี??ผีอะไร?? เต้ยถามด้วยสีหน้ามึนงงโดยที่แป้งก็หันไปมองเอ็มด้วยทันทีเมื่อเธอได้ยินดังนั้น หึ.พวกแกคิดว่านี่เป็นอุบัติเหตุ รึไงกันหยก แป้ง รายต่อไปจะเป็นใครล่ะ!!?? เอ็มตะคอกตอบ มหมายควมว่าไง แป้งพูด จำคืนนั้นได้มั้ย.ที่เราเล่นผีถ้วยแก้วกัน เอ็มพูด มันมีอะไรให้น่าจดจำว่ะไอ้เอ็ม เต้ยพูด มีสิว่ะ!!ก็ไอ้วิญญาญที่เราเชิญมานั่น มันคงจะโกรธแล้วตอนนี้มันกำลังจะตามฆ่าพวกเราไง๊!!. เอ็มตะโกนตอบเต้ย มไม่.ไม่จริงง แป้งส่ายหัวพร้อมน้ำตา ตตาม.ตามฆ่า??.. เต้ยพูดเบาๆพร้อมกับมองหน้าเอ็มด้วยสีหน้าตกใจ ติดตามต่อต่อไป .. .
น้ำหมึกขาว 23 ต.ค. 2547 07:45 น. - ID 3588 
937
2
0
24 ตุลาคม 2547 19:55 น. - comment id 78318
คือ เขียนเป็นช่วงๆได้นะคะ สามารถลงทะเบียนเขียนต่อได้ พอยาวแล้วอ่านมันงง น่ะคะ
24 ตุลาคม 2547 21:27 น. - comment id 78320
++ มันมาก ขอบอก อยากให้คนที่เหลือ สามารถต่อสู้กับวิญญาณร้าย ได้จัง มีพระเอกนางเอกไหม อยากรู้ว่าเป็นใคร ++++++++++++++
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ