๏** เสก๊ตหน้าพระรูป ๚ . ทิกิ_

tiki

๏เสก๊ตหน้าพระรูป   ๚ . 
      ใครจะนึกว่า ตอนตีสองและ ตีสามบางคืน มันร้อนจัดเหลือเกิน
ในวัยเด็กที่อยู่ในเขตดุสิตใกล้คลองที่จะไหลผ่านวัดโบสถ์สามเสน
มาทางแถวท้ายซอยหนึ่ง ศรีย่าน ที่เป็นบ้านพวกเราในวัยเด็กนั้น
         และกิจกรรมคืนร้อน ไปจนถึงคืนเย็น ก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่
 มันไม่สนุกเลย ถ้าไม่มีพ่อของเรามาอยู่ด้วยกันที่บ้านนั้น
          พ่อเป็นขวัญใจที่ชอบทำอะไรสนุกสนาน น่าทึ่งเป็นที่สุด..
พ่อผู้ทันสมัยใหม่เจี๊ยบ  อะไรที่เป็นเรื่องล่าน่าตื่นเต้น พ่อจะรู้จัก
ไปทุกอย่าง พ่อเป็นนับริดจ์ เป็นนักอะไรมากมาย พ่อได้ไปเรียน
ต่อเมืองนอก ฉันจะรักพ่อ มองพ่ออย่างชื่นชมราวกับมอง
พระเจ้าของฉันก็ไม่ปาน				

ในช่วงหนึ่งของชีวิต  เราอาจประทับใจอะไร ไม่ลืม
       สิ่งที่พ่อยัดเยียดให้เราเสมอ คือ วิถีแห่งการโลดโผน

           หนึ่งในกิจกรรม ยามดึก ที่ไม่เคยลืมเลือน คือการที่
พวกเราจะถูกปลุกมาแต่ดึก  ตีสามกว่า ให้ลุกมาอาบน้ำอาบท่า
แต่งตัวชุดออก เอ๊กเซอร์ไซส์  ถ้าเป็นสมัยนี้ คือคงจะถูกปลุก
มาเต้น แจ๊ซซ์ด๊านซ์ แอโรบิคด้านซ์

       แต่ ตีสามกว่า เกือบตีสี่นั้น เราถูกปลุกให้ลุกขึ้นเพื่อ
เดินทางไปด้วย รองเท้าเสก๊ต คนละคู่ ไถ สไลด์กันไปตามถนน
 จาก หน้าบ้าน ผ่านสี่แยกพิชัย ผ่านไปทางพระราชวังดุสิต 
เพื่อจะไปถึงลานพระรูป ที่กว้างยามดึก ที่แทบจะยังไม่มี
รถแล่นผ่านในยามนั้น

          เริงร่าที่สุด คือพวกเราพี่น้อง สี่คนกับพ่อ คนสนุกสนาน
เฮฮากับลูกนั้น
      ฉันจะฉวัดเฉวียนด้วยลีลาเสก๊ตสี่ล้ออย่างเท่สุดที่จะคิด
ขึ้นมาได้ คงมีการหกล้มหกลุกกันพอประมาณ...


          เวลาดึกท้องฟ้ากว้าง  ดวงดาวรายระยิบระยับบนฟ้า ...
พวกเราเริงร่า ไถเสก๊ตอยู่รอบพระรูปทรงม้า....มันช่างเป็นเวลา
สิทธิ์ อิสระ อะไรเช่นนั้น

        ลานพระรูปทรงม้า ก็คือลานเล่นเสก๊ตของฉันแต่วัยเด็ก 
   ลานพระรูป คือลานสเก๊ตธรรมชาติ ดึกดำบรรพ์ของพวกเรา
ยุค บุกเบิกกีฬานี้นั่นเอง...
.และบางครั้งก็เป็นลานฝึกตีแบด ของพวกเราไปด้วยเช่นกัน


     ด้วยรำลึกถึงลานพระรูปทรงม้า และพ่อที่รักยิ่งของเรา
     ทิกิ_tiki
    จารเมื่อคืน ๒๒ ตุลาคม ตีหนึ่งครึ่ง ต่อคืนวันใหม่
ของวันปิยมหาราช
     ๒๓ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗