เรไร

ขณะกะทิกำลังเดือดอยู่นั้น เพื่อนคนหนึ่งแวะเข้ามาหา 
" เฮ้ย เขาตกปลาอยู่หลังปั๊มน้ำมันโน่นนะ ไม่ไปตกกับเขาหรือ ได้ปลาหมอสีตั้งหลายตัว เอ็งมีตัวเบ็ดตกปลาป่าวว่ะ
ของข้ามันเหลือแต่ตัวเล็ก " 
อย่างงครับ ที่มีปลาหมอสีเพราะว่าฟาร์มเขาเลิกเขาเลยเอามาปล่อยไว้เป็นหมื่นตัวแต่ไม่มีใครรู้ 
อ่านแล้วเก็บเป็นความลับด้วยน่ะ เดี๋ยวคนมาตกไปหมด ( 555 )
ผมเลยโวยไป " ครัวนะโว้ยไม่ใช่ร้านสะดวกซื้อ จะได้มีทุกอย่างที่ต้องการ "
เพื่อนมันบอก " เออ จริงว่ะ ลืมไป " แต่ข้ามีคันชิงหลิวอยู่เอ็งเอาไหม  เพื่อนมันถาม
"เอาสิว่ะ ดีเหมือนกันกำลังเบื่อๆ แล้วเอ็งมีเหยื่อด้วยป่าว" ผมถามมันไป
มันบอกว่า "เอ็งเอาข้าไปนั่งถือคันเกี่ยวเหยื่อให้ด้วยเลยมั้ยว่ะ "
ดูมันประชด ผมเลยบอก "เอ็งว่างหรือเปล่าได้ก็ดีนะ 555" มันเอาคันเบ็ดจะทิ่มลูกตาเอานะสิ 
มืนยื่นคันเบ็ดมาพร้อมเหยื่อถุงเล็กๆ
"งั้นข้ากลับบ้านดีกว่าขี้เกียจไปซื้อว่ะ " เพื่อนผมมันก็ขับรถออกไปเลย งง!!อะไรของมันว่ะ

เคาะกะทะเคี่ยวกะทิพลิกตะหลิวต่ออีกพัก เรียบร้อยแกงมัสมั่นไก่ กับ ผัดคะน้า เสร็จเรียบร้อย
เกือบเที่ยงแล้วนี่ มองดูนาฬิกาที่ข้างฝา ไปดีกว่า " ไปตกปลา "