...ไม่สิ ....เขาผู้นั้นเป็นผู้ใดก็ไม่อาจคาดเดา ...ชายที่ดูลึกลับ แข็งแกร่ง และทรงพลัง มีแสงสีขาวเรืองๆออกมาจากนัยตา..ผมยาวสลวยสีขาว...และริ้วรอยอักขระเคลื่อนไหวอยู่ทั่วร่างซีกขวา...เขาผู้นั้น...อาจไม่ใช่ราจิเนสอีกต่อไป.. ท่านพี่..!! ..ราจิเนส..!!...ไม่นะ เรนเซียที่ฟื้นคืนสติมาพบกับร่างพี่ชายและราจิเนส ท่ามกลางมรสุมสายฟ้าสะเทือนเลื่อนลั่นไปทั่วทุกแห่ง เรนเซียวิ่งไปพลิกร่างของ เลออน อย่างไม่คิดชีวิต... ท่านพี่...ท่านพี่.....ไม่นะ..ท่านพี่อย่าจากข้าไป...ท่านพี่..ฮือๆ.. เรนเซีย พยุงร่างของ เลออน ขึ้นมาโอบกอดทั้งน้ำตาพลางร้องห่มร้องไห้ประหนึ่งหัวใจสลาย....เมื่อนั้น.. เปรี้ยงง..!! สายฟ้าผ่าลงมาตรงเบื้องหน้าราจิเนส เสียงดังสนั่นหวั่นไหว.. ปรากฏเป็นวัตถุสีดำปักลงที่พื้น.... ดึงมันขึ้นมาสิ ราจิเนส..มันเป็นของเจ้า... ฮาคูสชักจูง ราจิเนส.. ราจิเนส ลุกขึ้นยืนอย่างไม่รีบร้อน..แล้วดึงด้ามของวัตถุสีดำขึ้นมา...มันคือดาบสายฟ้า.. ตัวด้ามเป็นหินอัมพันสีดำทะมึน...ตัวดาบสีดำนั้นหาใช่โลหะไม่.. อาจเป็นผลึกมันวาวอย่างหนึ่งที่ถูกตัด ขัด เจียระไน จนเป็นเล่มดาบหนาสีดำวาว..ความยาว 4 ฟุตเศษ มีลวดลาย บรรจงสลักลงไปในเนื้อผลึกอย่างสวยงาม พร้อมถมเนื้อทองเป็นอักษรภาษา โครทิส ความว่า...มันผู้ใดที่ไม่ยำเกรงต่อผู้ที่ครอบครองข้า..มันผู้นั้นจงมลายสิ้น.. ราจิเนสยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง..แล้วชี้ปลายดาบขึ้นสู่ท้องฟ้า...ปรากฏเป็นสายฟ้าผ่าลงมาที่ปลายดาบ ประหนึ่งถูกชักนำด้วยอำนาจแห่งผู้ควบคุมสายฟ้า... เจ้าวายร้ายสีเทา ยืนแข็งทื่อไปครู่หนึ่ง..ก่อนจะตัดสินใจเขาปะทะกับราจิเนส.. มันตัดสินใจวิ่งฝ่ามรสุมสายฟ้าเบื้องหน้าพร้อมกับง้างดาบเตรียมจะฟัน ราจิเนส ที่ยืนนิ่งอยู่ให้ขาดเป็น 2 เสี่ยง... เจ้าวายร้ายเข้าถึงตัว ราจิเนส ได้อย่างรวดเร็วเช่นเคย.. ฟิ้ว..ว..!! ราจิเนสหายไป..ในเสี้ยววินาทีก่อนที่คมดาบจะถึงตัว..และทิ้งร่างไร้วิญญาณของนักรบเกราะเทาที่ถูกฟันขาดครึ่งไว้เบื้องหลัง ไม่ว่าด้วยเหตุผลกลใด..หากเป็นมนุษย์ผู้มีชีวิตจิตใจย่อมหวั่นเกรงไม่บังอาจหาญกล้ามาต่อกรกับชายผู้เป็นดังเทพ...ไม่สิ..เป็นอสูร..อสูรผู้ควบคุมสายฟ้า... มันจบแล้ว สหายข้า.. ฮาคูส ส่งเสียงดังก้องในจิตของ ราจิเนส ราจิเนส ปักดาบลงที่พื้น... แล้วมันก็ถูกสายฟ้าดึงดูดกลับขึ้นไปสถิตย์ยังที่ประทับแห่งดาบดังเดิม... ท้องฟ้ากลับแจ่มใสขึ้นอีกครั้ง..แต่เสียงร้องไห้ระงมของหญิงสาวผู้สูญเสียนั้นยังไม่หยุด... ราจิเนส ย่างเท้าไปที่เรนเซีย.. ท่านจะทำอะไรพี่ข้า..ไปให้พ้น..!!.. ราจิเนสไม่สนใจคำพูดขับไล่ไสส่ง..เขาอุ้มร่างของ เลออน เข้าไปในบ้าน...แล้ววางร่างนั้นไว้บนเตียงคนไข้.. ราจิเนส!! ...ท่าน..!!..อ๊ะ!!.... เรนเซีย เฝ้าดู ราจิเนส อย่างใจจดใจจ่อ.. ราจิเนส นำฝ่ามือ วางประทับไว้ที่หน้าอกในบริเวณที่ใกล้กับหัวใจ...แล้วเสียงหัวใจของ เลออน ก็ดังขึ้นอีกครั้ง.... เรนเซีย รู้สึกตัวขึ้น และรีบไปเตรียมเลือดของตัวเองเพื่อถ่ายเทให้กับพี่ชายผู้สูญเสียเลือดจวนเจียนจะหมดตัว.. ..ราจิเนสเพ่งมองที่ใบหน้าของ เลออน แล้วหัวใจของเลออนก็เต้นเป็นจังหวะ..เป็นจังหวะ...ดังขึ้น..และดังขึ้น.. หลังจากที่ได้รับความช่วยเหลือจาก ราจิเนส และ การปฐพยาบาลจาก เรนเซีย....เลออน ก็ลืมตาขึ้น โชคดีที่ดาบไม่ได้แทงถูกจุดสำคัญ เลออน เพียงแค่สูญเสียเลือดเท่านั้น.. เลออน ลุกขึ้นไอกระเสาะกระแสะ แล้วยิ้มให้กับน้องสาวผู้เป็นที่รัก ก่อนจะสวมกอดกันด้วยความปิติยินดี.. แล้วราจิเนสก็เดินจากไป... เดี๋ยวก่อนราจิเนส..เจ้าจะไปไหน?.. เลออน เอ่ยถาม.. แต่ ราจิเนส ก็มิได้เอ่ยตอบ..ยังคงเดินต่อ.. หยุดก่อนท่านราจิเนส....เรนเซีย พูดกึ่งสั่ง หวังให้ ราจิเนส หยุด ราจิเนส นิ่งชะงัก แล้วหันหน้ามาเพียงซีกซ้าย.. ข้าจะไม่นำพาความเดือดร้อนมาสู่พวกท่านอีก..สหาย..ผู้แสนดี.. ราจิเนส พูดจบ ก็หายตัวไปกับคลื่นสายลมที่พัดพาล่อหลอกหยอกล้อ เลออน และ เรนเซีย.. ถ้าปล่อยเค้าไปคนเดียว..คงไม่รอดแน่.. ปล่อยไว้แบบนี้ ราจิเนส จะต้องเป็นเหมือนกับท่านพ่อของพวกเรา...ใช่ไหมท่านพี่? ข้าจำเป็นต้องช่วยเขาแล้วล่ะ เรนเซีย..ราจิเนส คืนชีวิตแก่ข้า... แต่ขอให้พี่หายดีก่อนเถิด...แล้วเราจะออกเดินทางด้วยกัน.. ....เลออน พยักหน้ารับคำ แล้วก็นอนพักฟื้นโดยอยู่ในความดูแลของ เรนเซีย... ..จากนี้จะเป็นเช่นไรกันนะ? เจ้าอสูรสายฟ้า??.... .................................. ............... ......... ..... .. . The Lighting Monster (นักรบอสูร สายฟ้า) จุติภาค..00-05 .. END (จบภาค Intro) TO BE CONTINUE by NonSense
เป็นความสุขอย่างหนึ่งของผมครับ ที่จะมาอ่านและตอบ คอมเมนท์ ของคนที่ได้เข้ามาอ่านผลงานของตัวเอง..แต่ปรากฏว่า มีแต่คนอ่าน..ไม่มีคอมเมนท์... อิอิ สดๆจากใจเลยครับ เป็นเรื่องแรกที่ผมเขียนขึ้น...ก็เข้ามาเว็บนี้ส่วนใหญ่แล้วจะนั่งแต่งกลอน...พอรู้สึกเบื่อๆ ก็อยากเปลี่ยนมาทำอะไรที่ไม่เคยทำบ้างอ่ะนะคับ ^ ^... ผมนั้นไม่ค่อยจะได้อ่านหนังสือนิยายหรือเรื่องสั้นเรื่องยาวเลยครับ..(เห็นตัวหนังสือเยอะๆแล้วเวียนหัว อิอิ) ส่วนมากจะอ่านแต่การ์ตูน..เลยไม่รู้ว่าเค้าทำกันยังไง ...ต้องมีนั่นไหม? ขาดนี่หรือเปล่า?... ทุกตอนที่เขียนมา..คือคิดเดี๋ยวนั้น..พิมพ์เดี๋ยวนั้น...พอหาที่จบตอนได้...ก็โพสท์ แล้วมานอนนึกถึงตอนต่อไป.... อย่างที่เห็นน่ะครับ ตอนที่ 01 กับ ตอนที่ 02 ยังดูไม่ปะติดปะต่อกันซะทีเดียว เนื่องจากตอนที่ 01 และ 02 ผมพิมพ์จนเน็ทตัด แล้วต่อใหม่อิอิ โพสท์ไป เลยไม่มีชื่อคนเขียน จึงทำให้แก้ไขไรไม่ได้ 01 ยังดีคับ มีสีติด แต่ก็ผิดๆเพี้ยนๆนิดนึง ต้องขอโทษด้วยครับ แต่ 02 จะมีปรับปรุงมาอีกอัน ก็ต้องขอโทดขอโพยอีกครั้งนะขอรับ เป็นเรื่องแรกที่เขียนขึ้นสดๆน่ะครับ ยังอ่อนด้อยกับงานด้านนี้อยู่มาก ยังไง ขอประทานโทษไว้ตรงนี้เลยนะขอรับ และหวังว่าเวลากับประสปการณ์มันจะช่วยเยียวยาผมได้บ้าง... ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่าน ณ ที่นี้ที่ให้ความสนใจจนกระทั่งจบภาค Intro และผมจะพยายามพัฒนาตัวเอง แล้วเข็น Episode 01 มาให้อ่านกันอย่างแน่นอนครับ แม้จะเหลือคนอ่านเพียงคนเดียว ผมก็จะเขียนครับ...(อิอิ) ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากคุณพี่ มาดามมด ครับ อยู่ติชมเพื่อการพัฒนาของผมต่อไปนะครับ ^ ^ NonSense
NonSense 22 ต.ค. 2547 02:16 น. - ID 3579 
1394
2
0
22 ตุลาคม 2547 03:00 น. - comment id 78232
จะขออธิบายเพื่อความเข้าใจสักเล็กน้อย.. ที่ใช้สีช่วย เพื่อความง่ายในการอ่าน อาจเป็นวิธีที่ไม่มีใครใช้มากนัก แต่ก็....^ ^\" อ่าคับ (เหอๆ) Leon สีเขียว แทนคำพูดหรือความคิดของ เลออน Rencia ชมพู แทนคำพูดหรือความคิดของ เรนเซีย น้องสาวของ เลออน Ragines สีส้ม แทนคำพูดหรือความคิดของ ราจิเนส นักรบแห่งเฟลมสโตน Hacoos สีแดง แทนคำพูดของ ฮาคูส ปีศาจที่ถูกปิดผนึกในร่างของ ราจิเนส effect แทน Sound Effect ต่างๆ ที่มีขึ้น
22 ตุลาคม 2547 16:40 น. - comment id 78254
++ สนุกมากเลย จะมีภาคอื่นอีกไหม จะคอยอ่านนะ เรื่องน่าสนใจดี
23 ตุลาคม 2547 00:18 น. - comment id 78263
ถึงจะมีคนอ่านแค่คนเดียว ผมก็จะเขียนรับ ^ ^ สู้ตายครับ
23 ตุลาคม 2547 09:22 น. - comment id 78270
ชอบอ่ะคับ มาเขียนจบแบบนี้ ผมอยากอ่านต่อจนจะขาดใจตายอยู่แล้วอ่ะคับ ...เวอร์ละ อิอิ ตอนจบ เจ๋งงงมั่กๆ เขียนต่อนะๆ ขอร้องๆ อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ