ทั้ง ๆ ที่วัน ๆ นึง...ฉันต้องเผชิญหน้ากับ..งาน ๆๆๆๆๆ แต่ฉันคิดว่า....เวลาของฉันสั้นลงทุกวินาที.... ในหนึ่งวัน...ถ้าปล่อยให้มันหมดโดยที่ไม่รู้จะทำอะไรดี ก็เหมือนอยู่แบบไร้ความหมาย..... และเมื่อไหร่...ที่เราเกิดคิดว่าโลกนี้ไม่ต้องมีเราอยู่ก็ได้ นั่นแหละ...เป็นเวลาที่ฉันรู้สึกว่า.... เริ่มเป็นส่วนเกินของโลก....เริ่มไร้สาระ.... ฟังดู...มันน่าหวั่นใจอยู่ไม่น้อย... ด้วยเหตุนี้...ต่อมอยู่ไม่สุขของฉันก็จะพุ่งปรี๊ด..ขึ้นได้ หลายครั้ง...หลายครา... ชีวิตรอบ ๆ ตัวก็ดูไม่เป็นมิตร... ถึงอย่างไรก็ตาม...ไม่ว่าใครจะคิดอย่างไร ฉันก็เชื่อว่า...ตัวเราลิขิตชีวิตเราเอง ถ้าจะเปรียบเทียบน่ะเหรอ...ประมาณว่า ตอนนี้...ฉันเป็นนักไต่หน้าผาสูง หน้าผา..ที่สวยงาม...หินก้อนมหึมาเรียงราย เบื้องล่างเป็นพื้นน้ำ....ที่คอยซัดกระแทกอย่างบ้าระห่ำ... ราวกับว่า....หากใครตกลงไป..คุณไม่มีทางเลือกอื่นใด นอกจากปล่อยให้ตัวเองจมดิ่งลึกลงไป... และชีวิตทั้งชีวิตฝากไว้กับเชือก... ที่เราสำรวจตรวจตราอย่างดีก่อนที่จะไต่และโรยตัว... ทุกวินาทีเต็มไปด้วยความระมัดระวัง... บวกกับความตื่นเต้น...สนุกสนาน..และความทรงจำใหม่ ๆ คุณหล่ะ....พร้อมหรือยัง... ที่จะเป็น.... "...คนอยู่ไม่สุข..."
น้ำตาอาบแก้ม 13 ต.ค. 2547 14:54 น. - ID 3497 
1239
2
0
13 ตุลาคม 2547 17:12 น. - comment id 78043
วันนี้จะทำรัยดีน๊า..... ..........เฮ้อ............... ......เหนื่อยจัง..........
13 ตุลาคม 2547 18:17 น. - comment id 78045
ท่าทางจะซนน่ะครับ ไฮเปอร์ป่าวนี่ อิอิอิอิ
14 ตุลาคม 2547 12:13 น. - comment id 78058
หวาดดีก๊าบบบ ความคิดคล้ายๆเราเลยอ่ะ ^ ^
14 ตุลาคม 2547 13:18 น. - comment id 78062
หินก้อนมหีมาเรียงราย
18 ตุลาคม 2547 19:20 น. - comment id 78143
แตงก็ .. เคยรู้สึกเหมือนว่า .. โลกนี้ .. ไม่มีเราไปสักคน .. ก็คงไม่มีใครสนใจหรอก ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ