เรื่องสั้นขนาดยาว รอยวัน ตอนที่ 4 จบตอน

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

 ผมรอรอยวรรณเหมือนข้าวรอเคียวมั้ง
เร็ว ๆ นี้    ที่รอยวรรณว่าจะมาเยือน   นั่นก็ไม่มีกำหนดเวลาเสียด้วย  ว่าเป็นกี่วันเดือนปี     อ้ายไข่เขียดเอ๋ย    เองเข้าใจความเจ็บๆปวดๆของหัวใจแจ่มแล้วใช่ไหม   ความรักความคิดถึงมันก็เป็นอย่างนั้นแหละ     รอไปทำงานไปดีกว่าจะได้ไม่ต้องตรมและตรอม   ฮั่นแน่ !   เก็บเอาคำพวกนี้มาจากบันทึกของพ่อใช่ไหมล่ะ
	มหาวิทยาลัยในจังหวัดใกล้บ้านจัดอบรมให้ความรู้แก่เกษตรกรเรื่องการแปรรูปผลผลิตเพื่อเพิ่มมูลค่า  ผมไม่รีรอที่จะไปสมัคร  ผู้จัดเชิญวิทยากรชาวบ้านที่ชำนาญการด้านนั้นมาให้ความรู้และพาทำ    หลายอย่างตั้งแต่การทำปลาร้าชั้นคุณภาพที่ 1 เพื่อการส่งออก   การทำน้ำผลไม้พร้อมดื่มและน้ำผลไม้เข้มข้น การทำไวน์ผลไม้หลากชนิด   การทำปลาส้มสารพัดรูปแบบ  การทำโยเกิร์ต   โอ้โฮ  ผมนึกไม่ถึงว่าตัวเองจะโชคดีขนาดนี้   นักศึกษาที่มาเป็นลูกมือของอาจารย์ก็สุภาพน่ารักทั้งนั้น   ภาพของรอยวรรณที่ผมวาดไว้เหมือนทับซ้อนกับความจริงวันนี้เอง   แต่ก็ยังหรอกครับ
	พี่ไข่เขียด   ชื่อน่าขำปนน่ารักดีค่ะ
	ขอบคุณครับผม แต่คงน่าขำมากกว่า  น้องนักศึกษาที่ช่วยดูแลกลุ่มผู้เข้าอบรมพูดจาเป็นกันเองกับทุกคนจนผมเองก็คลายความตื่นเต้นประหม่าก่อนที่จะออกไปนำเสนอผลการปฏิบัติของกลุ่มเพื่อรับการประเมินว่าผ่านการอบรมหรือไม่    เมื่อการเสนอผลงานจบลงไข่เขียดได้รับการปรบมือกราวใหญ่  หัวใจของไข่เขียดก็เต้นตุบตุ้บ   น้องนักศึกษาที่เป็นผู้ดูแลกลุ่มของผมยิ้มหวานเป็นแรงเชียร์   ผมยิ้มตอบแต่ออกแหยๆมากกว่า   อืม..ช่างเหมือนยิ้มของรอยวรรณเสียจริงๆ    
	
	ผู้เข้าอบรมทุกคนได้ให้ที่อยู่ไว้แก่ทางมหาวิทยาลัยเพื่อให้ฝ่ายผู้จัดสามารถติดตามผลหรือให้ความช่วยเหลือได้ในโอกาสต่อไป
	หนูรู้สึกคุ้นกับพี่นะคะ   เหมือนเคยเห็นที่ไหนซักแห่ง
	ผมยิ้มในคำของเธอ และก็ได้แต่กล่าวลาหลังถ่ายรูปหมู่รับใบประกาศผ่านการอบรม    เธอว่า
	แล้วพวกเราจะไปเยี่ยมนะคะ
	
เมื่อกลับจากมหาวิทยาลัยผมก็ลงมือทำงานใหม่ทันที
มีหลายอย่างครับที่อยากทำ  แต่อันแรกที่ลงมือคือไวน์
	ผมอ่านเรื่องไวน์เคยเห็นว่าราคาเป็นแสนก็มี  นี่แหละที่มันกระตุ้นความอยากรู้รสชาติจากฝีมือตนเอง
	
	จารุวรรณ   น้องนักศึกษาคนนั้นแนะนำผมในที่อบรมว่ามีผลไม้พื้นบ้านหลายอย่างที่นำมาทำไวน์แล้วรสชาติยอดเยี่ยม  และผลไม้พวกนั้นผมเองก็ลงไว้ในสวนกับพ่อจนออกหมากออกผลแล้วด้วย
	ดีเลย   นายไข่เขียด  จะได้ทำโรงไวน์ย่อมก็คราวนี้
	พ่ออนุญาตให้ผมเก็บลูกหม่อนในแปลงได้ทั้งหมดเพื่อเอามาทดลองทำไวน์  ลูกหม่อนสดนี่ขายได้กิโลละ 20-40 บาทนะครับ ลูกโตที่สุดก็เท่านิ้วก้อย  จิ้มเกลือกิน รสดีวิตามินซีเยอะ   สวนหม่อนนี่แม่เป็นคนดูแล   แม่เลี้ยงไหมนะครับและงานผ้าไหมนี้ก็สืบสายมาตั้งแต่รุ่นย่าของย่าแล้ว   ถ้ามีลูกสาวแม่ก็คงถ่ายทอดให้เธอต่อยอดต่อไป   แต่ถ้าให้อ้ายไข่เขียดไปทอผ้าไหมก็คงดูกะไร และคงออกทางจะพิลึกด้วยแหละ  อ้ายหนุ่มกล้ามเป็นมัดๆฟัดฟืมกี่กระตุก   แหม   มันน่าขำดีจัง   ผมนึก
	เอง ไม่กลัวเบื่อเมาหรือไข่เขียด   คำของแม่ขณะยืนดูผมทำงาน
	เบื่อคงไม่ครับ  แต่เมานี่แน่นอน   
	เองอยากจะเมารึ
	โธ่   แม่ครับ  อ้ายไข่เขียดน่ะมันนิสัยดีจะตาย   ที่ทำนี่เพื่อการศึกษานะครับ    อาจารย์ในมหาวิทยาลัยจะออกมาติดตามผลงาน  จะได้มีอะไรอวดหน่อยว่าคนทุ่งคนนาอย่างผมก็เรียนรู้ได้
	ตามใจก็แล้วกัน   ว่าแต่แม่คงไม่โชคร้ายได้ลูกหยำเปหรอกนะ
	แม่พูดยิ้ม ๆ ครับ   ผมไม่เคยทำให้แม่ร้องไห้ แม่จึงปล่อยผมทำงานของผมไป
	ผมทดลองทำไวน์หม่อนตามคำแนะของน้องนักศึกษาโดยครั้งแรกนำลูกหม่อนมา 3 กิโลกรัม ล้างสะอาดแล้วปั่นก่อนต้มด้วยหม้อใบใหญ่เติมน้ำลงไปราว 5 ลิตร  ใส่น้ำตาลทรายแดงอีก  2 กิโลกรัม คนให้น้ำตาลละลายปล่อยให้เดือดปุดๆแล้วจึงทิ้งให้เย็นก่อนรินใส่ขวดน้ำขนาดใหญ่แบบถังน้ำโพลาลิสต์ กับแบ่งไว้ทำสตาร์ทเตอร์อีก   1 แก้ว
	สตาร์ทเตอร์นี่คือยีสต์ในน้ำหวานที่ออกลูกออกหลานเยอะแยะเพื่อเติมลงในถังน้ำผลไม้ที่เตรียมไว้     ยีสต์จะกินน้ำหวานจากผลไม้แล้วสร้างแอลกอฮอล์ขึ้นมากลายเป็นไวน์   ซึ่งรสชาติของไวน์จะดีหรือไม่ดีก็อยู่ที่คุณภาพของยีสต์ ชนิดของผลไม้   กระบวนการทำและเคล็ดอื่นๆ   แหมผมถอดถ้อยคำของอาจารย์มาเกือบทุกคำนะนี่
	จารุวรรณและเพื่อนบอกว่ายินดีตรวจสอบคุณภาพของไวน์ให้ฟรีเพียงแต่มาติดต่ออาจารย์ที่ภาควิชาเท่านั้น    ผมจำคำนั้นและขอบคุณไว้ล่วงหน้าแล้ว
	เมื่อยีสต์เริ่มทำงานก็เริ่มได้กลิ่นแอลกอฮอล์ลอดสำลีปิดปากขวดน้ำนั้นออกมาก   ความมั่นใจของผมมีมากขึ้นเพราะเป็นไปตามทฤษฎีที่อาจารย์และน้องนักศึกษาบอกทุกประการ   เมื่อลูกหม่อนในสวนทยอยสุกจนดูพราว   ผมคงต่อถังที่สอง  ถังที่สามในไม่ช้า   หลังถังแรกได้รับการรับรองจากน้องจารุวรรณและอาจารย์ว่าใช้ได้หรือดีมาก
	
	ผมวาดภาพโรงงานไข่เขียดไวน์เนอรี่เอาไว้แล้วครับ  ทั้งๆที่ผลการทดลองแรกก็ยังไม่สรุป-แฮ่ๆ
	OOO
	ไม่ถึง3สัปดาห์ดีผมก็นำตัวอย่างไวน์ไปหาอาจารย์  น้องจารุวรรณเป็นผู้ใช้เครื่องมืออย่างง่ายตรวจหาปริมาณแอลกอฮอล์ให้ผม   ส่วนการตรวจอย่างละเอียดว่ามีอะไรเท่าไหร่นั้นต้องใช้เวลาอีก   อาจารย์ชมว่าไวน์ของผมมีรสชาติใช้ได้   เท่านั้นอ้ายไข่เขียดก็กลับบ้านอย่างอิ่มเอมใจ       คุณครับน้องจารุวรรณยิ้มเป็นแรงใจแถมให้ด้วยนะครับ    นี่ถ้าทำได้ผมอยากให้ไวน์ของผมมีรสของรอยยิ้มหวานแบบนั้นเจืออยู่ด้วย
	เมื่อมีความเชื่อมั่นผมก็ลงมือต่อ
	ซื้อถังน้ำพลาสติกมาอีกสิบลูก  เก็บลูกหม่อนจนเกลี้ยงสวน   นี่ผมจะทำโรงงานจริงๆ หรือนี่   คงใช่ล่ะ
	พ่อเห็นก็ยิ้มในความพยายามของนายไข่เขียด   ใช่แล้ว ! พ่อรู้กำลังของผมแล้วตั้งแต่ขุดบ่อด้วยกันจนได้สระขนาดใหญ่ที่บัดนี้มีปลาตัวโตๆโผ่ฮุบอยู่ตูมๆ   แรงงานและแรงใจนี่แหละคือต้นทุนชั้นยอดของชีวิต
	อีกไม่นานต่อมาจารุวรรณกับอาจารย์ก็ออกมาเยี่ยมผมโดยไม่แจ้งให้ทราบล่วงหน้า  โอย.. คุณครับหัวใจผมแทบจะวายเพราะตื่นเต้น
	เชิญขึ้นบนบ้านก่อนครับอาจารย์   เชิญน้องๆ ด้วย  พ่อต้อนรับผู้มาเยือนอย่างไม่เคอะเขิน แต่ผมกลับมึนตึ๊บ ไม่รู้จะทำอะไรดี  
	ขอบคุณค่ะ     แต่จารย์คะหนูกับเพื่อนขอเดินดูไปรอบๆก่อนได้ไหมคะ เราคงไม่รีบไปไหนต่อใช่ไหม  
	อืม...งั้นตามใจเหอะ ครูจะคุยกับเจ้าของบ้านอยู่นี่แหละ อย่าลืมเก็บรูปล่ะ   อาจารย์หันมาทางพ่อก่อนก้าวขึ้นบันได ให้เด็กๆเขาเก็บภาพหน่อยนะ ดูท่าทางจะตื่นเต้นเอาการล่ะ
	ไม่มีปัญหาครับอาจารย์ เชิญน้องๆเขาตามสบายได้เลย
	
	แม่ปูเสื่อและยกเหยือกน้ำเย็นมารอไว้แล้วบนบ้าน ผู้มาเยือนยิ้มให้แม่อย่างอารี
	
	ดูเหมือนคุ้นเคยมากเลยนะ  เคยเห็นเรื่องราวของคุณในนิตยสารการเกษตรใช่ไหม   อาจารย์ถามขณะลงนั่งที่เสื่อ
	หรือครับอาจารย์
	เคยมีเรื่องของคุณ..คุณโจ้ ใช่ไหมในนิตยสารการเกษตรและ หนังสือพิมพ์รายวันฉบับวันอาทิตย์เมื่อหลายเดือนก่อน
	ครับผม  เขามาสัมภาษณ์และเอาเรื่องไปลง
	เออ..จริง   ฉันจำได้แล้ว   มิน่าล่ะ    จารุวรรณถึงบอกว่าคุ้นๆ กับไข่เขียด  เหมือนเคยเห็นกันที่ไหน
	พ่อยิ้ม   ผมก็ยิ้ม
	ไข่เขียดเก่งนะ  พูดจาใช้ได้   ถ้าชาวนาพูดได้ขนาดไข่เขียดนี่ก็ถือว่าไม่เลว    รู้ไหมไวน์ของนายน่ะเยี่ยมเลยแหละ
	ขอบคุณครับอาจารย์   ผมทำเพิ่มอีกสิบถังครับ เป็นหม่อนทั้งหมด   อาจารย์พยักหน้ารับทราบและว่า
	ดีแล้ว   ครูเชื่อมั่นว่าเธอทำได้
	ผู้ใหญ่ยังนั่งคุยกันต่อเรื่องการศึกษาของประเทศไทย          นั่นเกินกำลังสติปัญญาของไข่เขียดไปเสียแล้ว    ผมจึงขอตัวลงมาข้างล่าง     ดูเหมือนน้องๆนักศึกษากำลังเพลินกับการให้อาหารปลา ผมตามไปสมทบดีกว่า     จารุวรรณคงเห็นผมเดินลงบันไดเธอกวักมือเรียกแล้วครับ
----------
หนูนึกออกแล้วค่ะพี่ไข่เขียด
	นึกอะไรออกหรือครับ   ไม่ใช่แต่คำถามและคำตอบเท่านั้นครับที่เจือยิ้ม     แววตาของเพื่อนของจารุวรรณก็แจ่มบอกจะแจมยิ้มด้วย        สดใสครับ  ท้องทุ่งของผมวันนี้   ปลาตัวโตๆโผ่มาทำท่ายิ้มๆด้วยแหละ    ปีทั้งปีก็ไม่มีอะไรที่สดใสแบบนี้ใช่ไหม  
	หนูเคยเห็นรูปพี่กับคุณพ่อในหนังสือ
	เกษตรธรรมชาติ
	ใช่เลยค่ะ  นึกไม่ถึงว่าจะได้เจอตัวจริงเสียงจริง
	 ขอสัมผัสมือคนที่น่าปลื้มหน่อยสิคะ เพื่อนของจารุวรรณอีกคนว่าและยื่นมือมา  เพื่อนๆเธอก็ยื่นตาม ไข่เขียดยื่นมือออกไปครับพร้อมๆกับ
	แหมผมเขินแย่เลยครับ ผมแค่นายไข่เขียด ชาวนาตัวดำๆธรรมดาคนหนึ่งเอง
	อย่าถล่มตัวไปค่ะพี่เขียด สิ่งที่เราเห็นอยู่ตรงหน้าและได้รับรู้แล้วมันไม่ใช่แบบที่พี่พูดนี่คะ
	คนพูดค้อนน้อย ๆ  ละม้ายใครบางคนที่ผมรอคอยการมาเยี่ยมของเขา
	หลายคนคงไม่อยากเชื่อนะคะว่าพี่กับคุณพ่อขุดดินเองและแบกขนจนเป็นสระน้ำขนาดใหญ่ขนาดนี้ได้
	ช่าย   เรายังนึกว่าขุดด้วยรถแบ็คโฮล์เลย  กี่ไร่หรือคะ
	เกือบไร่ครับ
	ลึกมากไหม คนยิ้มหวานถาม
	ตรงที่ลึกสุดไข่เขียดชี้ไปทางใต้สุด ก็เกือบสองเมตรครึ่ง  ตรงนี้ตื้นหน่อย เมตรถึงเมตรห้าสิบ   น้องๆว่ายน้ำเป็นกันไหมล่ะครับ
	ไม่เป็นค่ะจารุวรรณตอบ กลัวความลึกด้วย
	แล้วไป นึกว่ากลัวน้ำ เพื่อนเขาแซวกันเอง   คนโดนแซวหันไปบิดเอวเพื่อนแล้วต่างแย้มยิ้ม
	ในหนังสือที่วรรณเคยอ่านเห็นพี่ว่าเลี้ยงปลาแบบรวมมิตร
	เป็นพวกปลากินพืชหลายชนิดตามแต่จะหาได้พวก ปลานิล   ตะเพียน  ปลาแรด    ปลาจีน  ยี่สกก็มี   นั่นไงที่โผล่ขึ้นมาและฮุบอาหารเนิบๆนิ่มๆนั่นก็ปลาแรด 
	อืม   กินอาหารสุภาพจัง
	ที่ฮุบพรวดตูมๆนั่นก็พวกตะเพียนยี่สกเขาล่ะ
	ดูเพลินดีนะคะ 
	
	อาจารย์ของจารุวรรณเดินคุยกับพ่อ มาทางพวกเรา  ผู้ใหญ่ท่าทางคุยกันถูกคอครับ
	เป็นไงจ๊ะเด็กๆ  มาเจอทุ่งนาในฝันแล้วใช่ไหม
	ใช่เลยค่ะอาจารย์แม่  น่าดูน่าอยู่มากค่ะ
	นี่แหละของจริงล่ะ    เจ้าของนี่ก็รุ่นพี่ของพวกเธอนะ ยังไม่มีใครรู้ใช่ไหม
	หรือคะ  สวัสดีค่ะพี่คณะ ทุกคนหันไปไหว้พ่อ
	ขอบคุณมากครับที่ให้เกียรติผมกับลูก ขอบคุณอาจารย์ด้วยครับ
	ทุกคนปลื้มใจในกันและกันนะครับ   และมื้อเที่ยงวันพวกเราคงได้ลิ้มรสอาหารอร่อยจากฝีมือของแม่กัน   
              อ๋อเมนูหรือครับ  ส้มตำ   ปลาเผา  ต้มส้มปลาหลดอ้วนใบมะขามอ่อน
              กินกะไวน์หม่อนด้วยแหละครับ