จากวันของเธอ สู่วันของฉัน

spectaculous

-ไม่ต้องเป็นนางฟ้า เพราะฉันเอื้อมไม่ถึง
-ไม่ต้องเป็นเจ้าหญิง เพราะฉันไม่ใช่เจ้าชาย
-ไม่ต้องเป็นความฝัน เพราะเธอมีอยู่จริง
-ให้เธอเป็นผู้หญิงที่แสนดี อย่างนี้ก็พอแล้ว
ในเวลาแห่งความสุข ไม่มีใครรู้ว่ามันจะมาเมื่อไหร่
ก็เช่นกัน วันเวลาแห่งความเศร้า ก็ไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่
ความเศร้าของฉันผ่านพ้นไปครั้งหนึ่งแล้ว
ยังคงหลงเหลือเพียงความคิดถึง ความห่วงใย
และความรู้สึกเดิมๆ ที่ยังได้ยินและได้สัมผัสอยู่เสมือนกับครั้งอดีต
คนที่ตัวฉันรัก และทุ่มเทเกือบทั้งชีวิต
เหลือไว้เพียงความทรงจำ กับภาพเก่าๆ
และน้ำตา กับความโดดเดี่ยว
ฉันปล่อยให้รักนั้นตายไปกับเขา
เหลือเพียงตัวเราที่เดินต่อไปอย่างไร้ความรู้สึก(ไร้หัวใจ)
แม้ฉันจะยังรู้สึก แลสัมผัสได้ว่า
วันหนึ่งวันนั้น ไม่อาจคาดเดาได้ว่าเมื่อไหร่ เธอจะกลับมาอีกครั้งหนึ่ง
แต่ความเจ็บปวดที่เคยได้รับนั้น คอยทำให้ฉันหมดแรงที่จะก้าว
กำลังใจที่เคยได้รับอย่างสม่ำเสมอจากเธอ เพลานี้ ไม่มี
สายลมที่คอยพัดเรื่องราวของเรา ไปบอกเล่าสู่กันฟัง
บัดนี้ เจ้าพัด ไปแห่งใด (ทำไมไม่กลับมา)
จากวันของเธอ สู่วันของฉัน
จากการร้างลา ในวันพิเศษของเธอ
ถึงคำพร่ำเพ้อ ในวันพิเศษของฉัน
 อย่างน้อย ก็อยากจะบอกว่า
............. "ขอบคุณ" .............
สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง
และ 
............. "ขอบคุณ" .............
ที่ยังไม่ลืมกัน สำหรับคำพูดสั้นๆในวันนี้ 
"Happy Birth Day"
 ............. "ขอบคุณ" .............

บางสิ่งที่ได้เกิดขึ้นและผ่านเข้ามา จงรีบไขว่คว้าเมื่อยังมีโอกาส
เพราะว่านั้น อาจไม่มีโอกาสอีกเป็นครั้งที่สอง
บันทึก ผ่านกาลเวลา
ความทรงจำ ผ่านอดีตสู่ปัจจุบัน
ฤดูกาลที่แตกต่าง วันและคืน แสงแดดและฝนโปรย
สายรุ้งและเมฆครึ้ม  ฤากรวดทรายและสายน้ำ (ที่ไม่ไหลย้อนกลับ)
กับคน 2 คน ที่ตอนนี้เหลือเพียง 1
ผู้ชาย ที่ยังรอคอยเธอเสมอ
คอยเพื่อที่จะได้เห็น ...รอยยิ้มนั้น 
...........................อีกครั้ง..................................