จบแล้วรักที่มีให้

ซามูไรแก้มแดง

----->>สาวน้อยคนหนึ่ง 
  เธอเป็นคนที่ไม่สวยอะไรมากมาย 
แต่เธอเป็นคนยิ้งเก่ง อารมณ์ดี ขี้เล่น 
ใครอยู่ใกล้กับเธอรับรองว่าไม่เหงา
----->>และเธอก็เป็นเหมือนสาวคนอื่นๆทั่วไป 
  
คือมีรุ่นพี่ที่ตัวเองชื่นชอบ
 รุ่นพี่ที่เธอชอบนั้นเป็นคนหล่อ สูง ขาว 
จัดว่าเป็นคนหล่อในอันดับต้นๆของสถาบันการศึกษาได้เลย
----->>เหมือนฟ้าเป็นใจให้เธอ 
  
โรงเรียนที่เธออยู่นั้นได้จัดการอบรมพิเศษ 
โดยคัดเลือกเอาตัวแทนห้องไปอบรม 
ซึ่งหนึ่งในตัวแทนที่อบรมนั้น มีเธอและรุ่นพี่คนนั้นอยู่ด้วย
----->>โอ๊ย!! 
  เหมือนฟ้าเป็นใจรอบสอง
 เธอและรุ่นพี่ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน เป็นเรื่องที่น่ายิงดีนัก 
  
 หัวใจของเธอพองโตเป็นสีแดงจนแทบจะระเบิดเลย
 ตลอดระยะเวลาที่เข้าค่าย เธอตั้งใจทำงาน 
ให้ความร่วมมือกับกิจกรรมกลุ่มทุกๆอย่าง 
เพื่อที่จะได้ใกล้ชิดกับเค้าคนนั้น 
ทำให้เธอและเค้าเริ่มสนิทกันและรุ่นพี่ก็ทำท่าเหมือนจะชอบเธอด้วย
----->>แล้วก็เหมือนกับที่ใครพูดว่า
 " เวลาแห่งความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอ "
ตลอดระยะเวลา 5 วันที่ผ่านมา มันช่างเร็วเหลือเกิน 
  
และวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายของการอบรม 
ก็หมายความว่าต่อไปนี้เธอจะไม่ได้ใกล้ชิดรุ่นพี่แล้วสินะ 
  
 แต่ไม่เป็นไรหรอกแค่อยู่ในโรงเรียนเจอกันไดเห็นหน้ากันก็พอแล้ว
----->>หลังจากจบการอบรม 
  ก็เปิดเรียนพอดี 
สาวน้อยก็พยายามหาเบอร์มือถือพี่เค้ามา
 และก็ส่งแมสเสจไปหาพี่เค้าทุกๆวัน
 โดยใช้นามแฝงน่ารักๆว่า " แม่มดน้อย "
 และเค้าก็ไม่เคยสงสัยเลยว่า คนที่ส่งข้อความหาเค้าทุกวัน 
  
 คือคนที่เค้ายิ้มให้เวลาเจอกันนั่นเอง
----->>เวลาก็ผ่านไป 
  1 เดือน 
สาวน้อยหน้าใสก็คิดว่าคงถึงเวลาแล้วที่จะบอกให้เขารู้ว่าเธอชอบเขา 
  
 และก็ชอบมานานถึง 4 ปี 
ชอบตั้งแต่ที่เค้าและเธอเคยเรียนอยู่โรงเรียนมัธยมด้วยกัน 
  
 จนปัจจุบันเธอและเค้าก็ได้มาพบกันในรั้วสถาบันใหม่
----->>ตลอดเวลาที่ผ่านมาหนึ่งเดือน
 สาวน้อยไม่เคยคิดเลยว่ารุ่นพี่จะมีคนรักอยู่แล้ว
 เพราะพฤติกรรมที่เค้าแสดงออกกับเธอมันแสดงเหมือนว่า 
  " เค้าชอบเธอ "
----->>แต่แล้ววันหนึ่ง 
  
เธอได้เห็นรุ่นพี่นั่งคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งที่น่าตาน่ารัก 
  (แต่นิสัยไม่น่ารัก)
 เธอก็ชะงักนิดหน่อย
 เพราะท่าทางของสองคนนั้นเหมือนคนรักกันมาก 
และเธอก็คิดว่ารุ่นพี่ไม่รู้หรือไง
ว่าผู้หญิงคนนี้คนอื่นเค้ารู้กันหมดแล้วว่านิสัยไม่ดี 
  
คบผู้ชายไม่ซ้ำหน้า
----->>ด้วยความหวังดีและอยากรู้ว่าทั้งสองเป็นอะไรกัน
เธอจึงโทรไปหารุ่นพี่ 
และคุยกันเรื่องผู้หญิงคนนั้น 
เธอได้รับคำตอบว่ารุ่นพี่ชอบคนคนนั้น 
เธอก็บอกเค้าด้วยความหวังดีว่า 
ผู้หญิงคนนั้นนิสัยไม่ดี แต่รุ่นพี่กลับบอกว่า 
  รุ่นพี่ไม่กลัวเรื่องแบบนี้
และก็ไม่ใช่หน้าที่ของเธอที่ต้องไปยุ่งกับชีวิตของเขาด้วย
 เธอได้ยินเค้าพูดเช่นนั้นก็ร้องไห้แทบเป็นแทบตาย 
  
 เพราะเธอรักคนคนนี้มากและทุ่มเทให้เค้าจนหมด
----->>และตั้งแต่นั้นมาเธอก็ทำตัวห่างจากรุ่นพี่ 
  
เวลาเจอกันรุ่นพี่ยิ้มให้ เธอก็เดินหนีเพราะเธอคิดว่ามันเป็นวิธีที่ดีที่สุด
จากการตัดใจจากคนใจร้าย 
รุ่นพี่อาจจะรู้ว่าทำไมเธอถึงทำตัวห่างเหิน 
แต่มีสิ่งหนึ่งที่รุ่นพี่ไม่รู้คือ" เธอชอบเค้า 
  " 
และรุ่นพี่ก็จะไม่มีวันได้รู้ตลอดไป