เรื่องเศร้าๆที่ถูกลืม

เพลงกลางป่า

หากลองเอาใจของเรา บินไปบนท้องฟ้า แล้วดิ่งลงมาในใจกลางกรุงเทพมหานคร เราจะเห็นภาพมากมายในสภาพที่ดีและไม่ดี ปะปนกันไปมากมาย กลางวัน
เราก็จะเห็นคนพลุกพล่านกันไปมา ไม่ค่อยเหลียวหลังหรือมองด้านข้างให้กับใครนัก กาลเวลาเปลี่ยนไปทุกวัน เมืองนครก็เปลี่ยนผันกันไปตามเวลา หากลองมองตามห้างสรรพสินค้าทุกเย็น จะเห็นวัยรุ่น นักศึกษาเป็นคู่คู่หรือเป็นกลุ่ม มีโทรศัพท์มือถือทุกเครื่อง เดินจีบกันอย่างหน้าตายิ้มแย้มปริเปี่ยมไปด้วยความสุข บางคนก็ชอปปิ้งกับแฟน บางคนก็ออกเดตกับแฟนบ้าง
    แต่หากเราลองเอาใจของเรา บินไปบนท้องฟ้าอีกครั้ง แล้วดิ่งลงมาในจุดที่ไม่ค่อยมีใครมองนัก อาจจะมองได้ว่า กรุงเทพมหานครเป็นได้ทั้งสวรรค์และนรกบนดิน มุมที่ไม่ค่อยมีใครมอง สุนัขจรจัดในมุมซอกที่ไม่ค่อยมีใครเห็นนัก ต้องดิ้นรนไปวันวัน ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่พวกมันจะหมดกรรม ขอทานบางคนไร้หนทางชีวิตอย่างแท้จริง ตาบอด แขนขาด ที่ไม่ใช่ขอทานที่มือเท้าครบ แต่หากเป็นขอทานที่ไร้ญาติ ขาดมิตร นอนข้างถนน คนรวยจึงเปรียบดั่งเทวดา คนขอทานจึงต้องอยู่อย่าง สุนัข
     แสงที่เคยสาดส่องมาลงบนพื้นดินของกรุงเทพมหานคร บางคนอบอุ่นในความสุข แต่มีคู่รักบางคู่รอคอยความหวังบนเส้นทางอันแสนยาวไกล ที่แม้จะไปไม่ถึง ก็ยังรอ คู่รักหลายๆคู่เอามาเปรียบรวมๆเป็นถังขยะ กับ ไม้กวาด นั่นก็คือ พ่อกับแม่ที่รอคอยลูก ความหวังในหัวใจของพ่อและแม่ มีลูกเท่านั้นที่เป็นแก้วตาดวงใจและความหวังของพ่อและแม่
     หากเปรียบแม่เป็นดั่งถังขยะ เปรียบพ่อเป็นดั่งไม้กวาด เปรียบลูกเป็นคนที่เดินผ่านไปผ่านมาแล้ว ดูเป็นเรื่องเศร้าเลยทีเดียว หากเปรียบขยะ เป็นอุปสรรคของลูกที่จะต้องเจอจะต้องฟันฝ่า พ่อยอมเก็บกวาดขยะในใจลูก มาใส่ในถังของแม่ได้อยู่เสมอ ยามลูกโตแล้ว พ่อแม่ก็หวังว่า ลูกจะมีเส้นทางเดินที่สดสวยงดงาม แต่มีอีกมุมมองหนึ่ง ที่ความฝันไม่เป็นอย่างนั้น ลูกที่ติดยาเสพย์ติด ไม่ไปโรงเรียน ก็คงหาขยะมาให้พ่อและแม่อย่างมาก ไม่หนำซ้ำ ยังไม่เคยสนใจเหลียวแลเลยสักเล็กน้อย
    จะมีสักที่คน ที่คิดจะล้างถังขยะ ก็เพราะถังขยะกับไม้กวาดเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับสิ่งสกปรก แต่หารู้ไหมว่า ถังขยะ กับไม้กวาดนั้น ทำให้บ้านเมืองของเราน่าอยู่ นั่นก็คือเบื้องหลังของความงดงามที่แท้จริง แต่ขยะก็เปรียบเหมือนสิ่งที่สวยงาม นั่นก็คืออบายมุขต่างๆนานาบนผืนแผ่นดินนี้ คงมีน้อยคนที่จะใส่ใจพ่อแม่ยามท่านแก่ชรา ก็เปรียบเหมือนหลายๆคนไม่คิดจะล้างถังขยะ ยังไม่พอ ยังช่วยสร้างขยะให้กับบ้านเมืองอีกต่างหาก
    ถึงจะอย่างไรก็ตาม ไม่ว่าถังขยะกับไม้กวาด สองสิ่งนี้จะถูกทอดทิ้งในสายตาแสนไกลแค่ไหนก็ตาม สองสิ่งนี้ก็มักจะตั้งวางไว้มุมที่ไม่ค่อยมีใครมอง มุมที่ไม่สวยงาม หลังห้องบ้าง ตามข้างทางบ้าง แต่ถังขยะกับไม้กวาดจะอยู่คู่ชีวิตตลอดไป
และรอคอยวันงดงาม ไม่ต้องการให้ใครมาล้างถังขยะ แต่ขอแค่ให้ขยะในใจลูก หมดไป "ก็เท่านั้น"				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน