tiki

วันที่ฉันแต่งงาน...จำได้เธอมา..เราสบตากันลึกซึ้งเหมือนทุกครั้ง.
.มือสองที่บีบเข้าหากัน พร้อมพูดประโยคกินใจว่า..
.*แพ้ท ..ถ้าเปลี่ยนเจ้าบ่าวเป็นแพ้ทได้ก็คงดีหรอก...**
นั่นคือประโยคสุดท้ายที่ฉันเย้ยให้เธอไว้...
           
              เธอยังคงโด่งดังในเรื่อง แต่งงานแล้วเลิก แล้วเลิก แล้วแต่ง
อะไรของเธอไม่ขาดสาย  บางครั้งเธอยังคงข้องใจอะไรในชีวิตส่วนตัว
ของฉันในบางเรื่อง เธอก้โฉบมาถาม ให้แน่ใจ เท่านั้น ว่าเธอไม่เกี่ยว
ข้องอะไรกับใจฉันแล้วใช่ไหม
             ช่างเป็นคำถามที่ไร้ สาระ น่ารำคาญ ไม่น่ายกย่องอะไรในชีวิต
เธอเลยสักอย่าง
       และเช่นกัน เธอก็คงพร่ำพูดถึงประวัติการณ์ที่ได้เคยรักกันสนั่น
เมืองมาแล้วกับฉัน..ในอดีต...แพ้ท เธอจะพูดถึงมันทำไม..รักของเธอ
มันไร้ความหมาย.
..มันให้แต่ผลของการฉีดวัคซีนป้องกันใจให้มีภูมิต้านทานในรักเท่านั้น
       เธอยังคงถามถึงฉันกับทุกคน ว่าฉันยังดีอยู่ไหม..ชีวิตแต่งงานเป็น
อย่างไร...อือ ก็ดีมาตลอดแหละแพ้ท...ดี เพราะทน เพราะอดทน เพราะ
 เธอฉีดวัคซีนภูมิคุ้มกันต้านทานให้รู้จักวางตัวอย่างไร 
เมื่อพบเรื่องแบบเดียวกับที่เคยเกิดในชีวิตรักเธอนั่นไง...
        แต่เขาไม่เหมือนเธอหรอกแพ้ท....คนที่ฉันเลือกมายืนเคียงข้างนี้.
..กว่ายี่สิบปี ที่ร่วมหัวจมท้าย ล้มลุกคลุกคลานในชีวิต กันมา...ฉันทำได้.
.เราต่างฝ่าฟันชีวิต สู้กันมาได้...ทำในสิ่งที่คนอย่างเธอ ทำไม่เป็น...
        ฉันคงอยู่กับผุ้ชายคนที่ประกาศแล้วประกาศอีก ว่ารักฉันเพียงคน
เดียวเท่านั้น ไม่มีใครอื่นเป็นอันขาด...ยังคงเอื้อเอ็นดูต่อฉันทุกมื้อข้าว 
.ห่วงใยฉันทุกเวลา...ไม่ว่าจะหลับ หรือ ตื่น..ยืนเคียงข้างกับฉันทุกขณะ 
ไม่ว่าในสุข หรือทุกข์...
          แพ้ท..นั่นคือสิ่งที่ไม่เคยมีในเธอเลยแพ้ท
         ฉันคงไม่มีเวลานึกถึงความรักความหลังสักเท่าไหร่ เพราะงานยุ่ง
วุ่นวายทุกวันทุกคืน..
......... ............คืนนี้ ได้ไปผ่อนคลายสมองบ้านน้องชายสักพัก แล้วก็
ขับรถตีกลับมา แวะร้านเน็ต เมื่อเที่ยงคืน แล้วก็ กลับมาคอนโดระดับ
กลางๆพอซุกหัวนอนในเมือง   ...แต่กระนั้นก็เป็นความสดชื่นเย็นเย็น
ในคืนร้อนแห่งเมษา
 
 ทิกิ _tiki  จบเมื่อ ตีสี ยี่สิบ