.................................................................................................................................................................. หลายครั้งที่ผมเคยถามตัวเองว่า ความรักคืออะไร หลายครั้งที่ผมไม่เคยได้คำตอบจากมัน วันหนึ่งผมได้พบผู้หญิงคนหนึ่ง ผมรู้สึกชอบเธอขึ้นมาแต่แรกพบ เธอดูง่ายๆสบายๆ แต่ผมก็พยายามไม่คิดอะไรเพ้อฝันไปมากนัก เพราะผมเจออะไรกับความรักมาเยอะแล้ว ผมไม่อยากเจอมันอีก ผมกับเธอเจอกันช่วง summer ก่อนที่จะเปิดเข้าเรียนมหาลัยจริงๆ มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆเพียง 6 อาทิตย์ ในช่วง 6 อาทิตย์ ผมกับเธอได้ทำกิจกรรมด้วยกันมากมาย เช่น วันหนึ่งเราไปขี่จักรยานด้วยกัน ไปเล่นbowlingด้วยกัน ไปดูหนัง ฟังเพลง ผมกับเธอมี class เดียวกัน คือ เลข ซึ่งมันทำให้ผมได้อยู่กับเธอนานขึ้น เธอมักจะมาถามผมเรื่องเลขอยู่เสมอ และแล้วสิ่งที่ผมพยายามหลีกเลี่ยงอยู่เสมอ มันก็เอาชนะผมจนได้ ผมรักเธอเข้าแล้ว แต่ผมก็ยังไม่กล้าบอกรักเธอ ไม่ใช่ผมกลัวว่าเธอจะปฏิเสธผม แต่ผมไม่ใช่ผู้ชาย ผมเป็นผู้หญิง มันคงไม่ดีแน่ถ้าผมบอกรักเธอ ทำไมครับ ทำไมโลกถึงสร้างให้ผมเป็นผู้หญิงไม่ใช่ผู้ชาย แต่นั่นแหละครับยังไงผมก็คงแก้ไขอะไรมันไม่ได้ นอกจากยอมรับความจริงในข้อนี้ สิ่งที่ผมคิดอยู่ในขนาดนี้ก็คือ ผมควรจะคบกับเธอแบบเพื่อนไปเรื่อยๆดูก่อน ดูว่าเธอยอมรับในความเป็นผมได้ไหม และที่สำคัญเธอจะรักผมหรือเปล่า แล้วถ้าทุกอย่างไปด้วยดี ผมจะบอกรักเธอ อย่างที่ผมบอก summer นี้มันก็เพียงแค่ 6 อาทิตย์ จากนั้นเราก็ต้องแยกกันเพื่อจะเข้าไปเรียนในคณะของแต่ละคน เวลาที่ผมจะเจอเธอก็คงจะน้อยลงถึงแม้เราจะอยู่ในมหาลัยเดียวกัน ครับคุณอาจจะคิดว่ายังไงผมก็ยังติดต่อเธอได้ เพราะเดี๋ยวนี้เรามีมือถือกันแล้ว แต่นี่มันเป็นเรื่องที่น่าขำ (หรืออาจจะเป็นสิ่งที่ถูกกำหนดมาเพื่อแกล้งผม) ในช่วงsummerเธอมีมือถือ ในขนาดที่ผมไม่มี ก่อนเปิดเทอม ผมจึงตัดสินใจซื้อมือถือ แต่ปรากฏว่า พอผมมี เธอก็ทำมือถือหายซะเนี่ย (มันน่าขำไม่ล่ะครับ)(ขำแบบปนเศร้าเลยแหละ) และแล้วช่วงเวลาที่ผมได้อยู่กับเธอก็จบลง summer จบลงแล้ว ตอนนี้ผมต้องเผชิญกับสิ่งที่ผมไม่อยากเจอแล้ว แต่ยังไงซะ ผมก็ไม่ยอมแพ้หรอก ไม่ยอมแพ้เด็ดขาด วันแรกของการเปิดเรียน ผมไปหาเธอที่หอครับ แล้วผมก็ไปหาเธอเรื่อยๆ ตอนนั้นผมดีใจเหลือเกิน ผมจะได้เจอเธอทุกวัน แต่ช่วงความสุขมันก็ไม่ได้มีนานนัก อาทิตย์ ต่อๆมาผมเริ่มเรียนหนักขึ้น เวลาที่ผมจะไปหาเธอก็น้อยลง แถมเราไม่มีวิชาเรียนที่เหมือนกัน เวลาก็ไม่ตรงกัน อย่าลืมครับ โทรศัพท์ก็ไม่มี เป็นไงล่ะครับ ตอนนี้ ผมคงไม่ต้องเล่า คุณคิดว่าผมควรจะยอมแพ้หรือยัง ผมไม่ยอมแพ้หรอกครับ ทำไมนะเหรอครับ ผมรู้สึกว่าเธอให้ความสำคัญแก่ผม ผมเริ่มคิดแล้วว่าเธออาจจะยอมรับในตัวผมก็ได้ ดังนั้นผมจะพยายามต่อไปครับ และแล้วช่วงเวลานั่นก็มาถึง ผมคิดว่าได้เวลาแล้วที่ผมจะบอกเธอ บอกเธอว่าผมเป็นเลส ผมยังไม่กล้าพอหรอกครับที่จะบอกเธอว่าผมรักเธอ มันเร็วเกินไป แล้วรู้ไหมครับ ข่าวดีครับ เธอไม่รังเกียจผม เธอยอมรับในตัวผม ด่านแรกผมผ่านมาได้แล้ว ................................................................................................................................................................... แต่แล้วมันก็พังพินาศลง วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ ผมมาชวนเธอไปดูหนังกับผม แน่นอนครับเธอตอบตกลง เธอขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน ผมยืนรอเธออยู่ที่หน้าห้อง ผมรอสักพัก ประตูก็เปิดออก จากนั้นเราก็ไปดูหนังกันครับ ทุกอย่างดูไปได้สวย วันนี้จะต้องเป็นวันหนึ่งที่ผมมีความสุขเป็นแน่ แต่แล้วก็จะออกจากหอพักของเธอ เธอบอกผมว่าขอแวะไปหาใครคนนึงก่อน ผมก็โอเคครับ ตามสบายเลย เธอหายไปประมาณ 5 นาทีครับ...เธอยังไม่กลับมา ผมก็เลยไปตามเธอเพราะว่าเราต้องขึ้นรถบัสใน 10 นาทีข้างหน้า และแล้วสิ่งที่ผมเห็น มันทำให้ผม...พูดอะไรไม่ถูกไปนาน เธอหอมแก้มผู้ชายคนหนึ่ง ภาพนี้มันยังติดตรึงอยู่ในสมองผม แน่นอนครับผมรู้จักชายคนนี้ มันคือเพื่อนของเพื่อนอีกทีครับ ผมพึ่งรู้จักมันเมื่อประมาณอาทิตย์ที่แล้ว ผมเดินกลับมาที่เดิมเหมือนกลับว่าผมรอเธออยู่ที่เดิมตรงนี้ไม่ได้ไปไหน สักพักเธอก็กลับมาครับ จากนั้นเราก็ไปดูหนังกัน วันนี้หลายคนคงจะอิจฉาผมใช่ไหมครับ ใช่ไหม ................................................................................................................................................................... ทำไมเธอถึงให้ความหวังผม ผู้หญิงเป็นอย่างนี้หรอครับ ให้ความหวัง แล้วก็จากไป หรือว่าเพราะผมเป็นเลส ถ้ามันเป็นยังงั้น ผมก็คงสมเพชตัวเองน่าดู ทำไมครับ ทำไมเธอถึงต้องให้ความหวังผม ถ้าเธอคิดกับผมเพียงแค่เพื่อนก็อย่าทำอย่างนี้ อย่าสนิทกับผมมากขนาดนี้ ทำไมเธอไหมสนิทกับผมเพียงแค่เพื่อนอย่างที่เธอสนิทกับ เพื่อน ทำไมเธอต้องให้ความหวังผม ทำไมเธอถึงสนิทกับผมเป็นพิเศษ เธอทำไปเพื่ออะไร ทำไปเพื่อให้ผมรู้จักกับคำว่า รัก หรอ ขอบคุณครับผมรู้ดีอยู่แล้ว ผมรู้ดีอยู่แล้ว ขอบคุณครับ
bluesky^_^ 25 ก.ย. 2547 13:57 น. - ID 3355 
519
1
0
26 กันยายน 2547 06:58 น. - comment id 77467
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
27 กันยายน 2547 12:08 น. - comment id 77529
very crazyyyyyyyyyyyyyy
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ