มิตรภาพ #4 ตอนเทพพิทักษ์ในแอ็ปเปิ้ล

ปลาทูสามเข่ง

มิตรภาพ #4 ตอน เทพพิทักษ์ในแอ็ปเปิ้ล       
         "นี่..ต้นหญ้าจ้ะเราชักเหนื่อยแล้วจ๊ะ.." ฟางพูดขึ้นด้วยความอ่อนล้า ที่เธอเดินทางโดยไม่หยุดพัก แล้วอีกอย่างเธอก็พึ่ง รอดพ้นจากเหตุการณ์ที่เลวร้ายที่ผ่านมาเมื่อไม่นาน จึงทำให้ต้องเสียพลังงานไปมาก..และเธอรู้สึกเหนื่อยอ่อนกับการเดินทาง ต้นหญ้าซึ่งกำลังเดินนำหน้าฟาง อย่างไม่คิดจะหยุดพัก ก็หันหน้ามาหาฟางแล้วพูดขึ้นว่า "เออ....ผมก็ว่างั้นแหละ เรายังไม่ได้หยุดพักเลยนิ ผมก็ชักหิวแล้วละ เอาเป็นว่าหาที่พักที่เหมาะๆก็แล้วกันฮะ.." ต้นหญ้าพูดขณะที่เค้าเดินสำรวจหาที่ที่ปลอดภัย สำหรับการรับประทานอาหารเย็นในวันนี้ "อะ..!! นั่นไงใต้ต้นไม้นั่น..!!" ต้นหญ้าตระโกนให้ฟางซึ่งตกใจในน้ำเสียงต้นหญ้าฟัง ขณะที่มือของต้นหญ้าก็ชี้ไปที่ใต้ต้นไม้นั่น.. "แต่...เหตุการณ์คงไม่ซ้ำรอยนะจ๊ะ ..ต้นหญ้า.." ฟางพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่ไว้ใจต้นไม้พวกนั่น "คงไม่มั้งครับ" คำพูดของต้นหญ้าที่พูดออกไป ด้วยท่าทีเช่นเดียวกับฟาง "เอาเป็นว่าคืนนี้เราพักที่นี้เลยนะฮะ..." ต้นหญ้าพูดขึ้นและเค้าก็ปูผ้า และจัดสำภาระให้เรียบร้อย "เออ...ฟางฮะ ทำไรอยู่น่ะ..??" ต้นหญ้าเอ่ยขึ้น เค้ามองไปทางฟาง ซึ่งท่าทีแปลกๆ "เราสวดภาวนาอยู่นะจ๊ะ" ฟางพูดตอบต้นหญ้า เธอกำลังท่องบทสวดภาวนาอย่างตั้งใจ ซึ่งมันทำให้ ต้นหญ้าหัวเราะอยู่ในใจ... ...
               คืนนั่นผ่านไปอย่างสงบราบรื่น ทั้งสองหลังจากรับประทานอาหารเสร็จเรียบร้อยก็ จัดการเก็บของและ  ตกลงกันว่าน่าจะเฝ้าเวรยามกันในตอนกลางคืน   และในขนาดนี้ ต้นหญ้าตื่นขึ้นเพื่อจะเฝ้าเวรยามต่อจากฟาง  แล้วให้ฟางเข้าไปนอน และต้นหญ้าก็ถือไฟฉายเดินออกมานั่งบทก้อนหิน เค้ารู้สึกรำคาญเหมือนกันที่มียุงมาเข้าใกล้ จนต้องให้เค้านั่งตบไม่ได้เฝ้าเวรยามเลย  ต้นหญ้าได้นั่งอยู่สักพักและ..เค้ารู้สึกเหมือนกับว่า มีกลิ่นและควันขาวๆลอยมาทางต้นไม้ที่ฟางหลับอยู่ ซึ่งไม่ไกลกลับ หินที่เค้านั่ง..แต่ก่อนที่เค้าจะรู้ตัวว่ามันเป็นผงหลับไหล เค้าก็รู้สึกว่าเค้าไม่รับรู้อะไร ไม่มีอะไรในสมอง มัน....ว่างเปล่า...นาทีนั่นเองเค้าก็ได้หลับลง....
            ชายในผ้าคลุมคนนั่นได้เดินเข้ามาที่  ที่ฟางและต้นหญ้าสลบอยู่...รู้สึกว่าเค้ากำลังก้มลงมองอะไรบางอย่าง จากตัวฟาง..เค้าได้คว้านหา..ของสิ่งหนึ่งในกระเป๋าที่ฟางกอดอยู่แน่น แต่ว่าชายในผ้าคลุมก็มีวิธีหนึ่ง ที่เค้าสามารถเอากระเป๋าใบนั่น ออกมาได้คือ แว๊บบบบบบ....วินาทีนั่นกระเป๋าก็ค่อยๆคลานออกจากอ้อมกอดของเด็กน้อย มันลอยขึ้นสูงมุ่งมา สู่ในมือของชายในผ้าคลุม ตุบ...!! กระเป๋าใบนั่นได้ลอยมาอยู่มือของชายในผ้าคลุมเรียบร้อยแล้ว...เค้าหา...หาของสิ่งหนึ่งที่อยู่ในกระเป๋า  ในที่สุด...ชายในผ้าคลุมก็นำมือขึ้นมาพร้อมกำอะไรบ้างอย่าง..ที่ส่องแสง...มันคือ แอ็ปเปิ้ลสีทอง !! "ใช่..!! ใช่!" ชายในผ้าคลุมเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงดีใจอย่างมาก เมื่อสิ่งที่เค้าปรารถนาได้มาอยู่ในมือเค้า "ในที่สุด แอ็ปเปิ้ลผลสุดท้าย สีทอง...ที่ยิ่งใหญ่ ..ก็มาอยู่ในมือข้า หึหึหึ" ชายในผ้าคลุมส่งเสียงหัวเราะอย่างดีใจ... มันไม่ได้ทำให้ฟางและต้นหญ้าตื่นเลย เพราะว่าเค้าทั้งสองโดนควันนิทราลงไป ยากที่จะตื่นขึ้นมา...อีก..นอกจาก..  ชายในผ้าคลุมเปิดแอ็ปเปิ้ลสีทอง ในนั่นส่องแสง มีปฏิกิริยาต่อชายในผ้าคลุมอย่างยิ่ง ปรากฎว่า..ในนั่น...ว่างเปล่า..!! ไม่มีอะไร  แม้แต่เม็ดแอ็ปเปิ้ลเอง..." บัดซบ..!!!!!!!!! " ชายในผ้าคลุมตระโกนลั่น..พร้อมเควี้ยงแอ็ปเปิ้ลสีทองทิ้ง " ไหนละ??ลูกแก้วในตำนาน !!!!!ทุเรศ !!! ฮึ ไอเด็กพวกนี้อยู่กันไปได้ไง " ชายในผ้าคลุมตระโกนด้วยความไม่พอใจ พร้อมเปิดผ้าคลุมออก....เค้า....ดูสง่ามาก เป็นหน้าตาที่ผู้หญิงคนไหน ได้เห็นแม้ไกล ก็จะหยุดชะงัก...แต่..  ใบหน้าอีกครึ่งหนึ่งของเค้า...ว่างเปล่า..นี้แหละที่ทำให้เค้าต้องใส่ผ้าคลุมเพราะอีกครึ่งหนึ่งใครๆก็ต่างกลัวกัน...มันแฝงไปด้วย .....---------- " อ๊ากกกกกกกกกกกก " ชายในผ้าคลุมร้องลั่น...เพราะดูเหมือนจะมีใครคนหนึ่งเดินเค้ามาซึ่งมีวงแหวนล้อมตัวเค้านั่น....ส่องแสงสีทองลางๆ ดูอบอุ่น เค้าเป็นหนึ่งผู้พิทักษ์แอ็ปเปิ้ลสีทอง และวงแหวนนั่น มันก็ทำให้ชายในผ้าคลุมร้อนรน เจ็บปวดได้โดยเฉพาะ..."  เจ้าคือใคร !!" ชายในผ้าคลุมร้องลั่นพร้อมดิ้น ด้วย ความเจ็บปวดเมื่อวงแหวนส่องแสง "เจ้า....เจ้า ข้าถามว่าเจ้าคือใคร..!!??" ชายในผ้าคลุมตระโกนถามขึ้นอีกครั้ง  แต่ถึงอย่างนั่นเค้าก็ยังดิ้นอยู่ " อืม...ข้าเหรอ...ถามตัวเจ้าเองเถอะ..ตัวเจ้าคือสิ่งเพียงสิ่งหนึ่งที่กำเนิดมาจากความแค้น...ไร้ความรัก..ไร้เพื่อน..ก็ต้องเจ็บปวดกับสิ่งที่ตัวเองทำ...  พลังของเจ้าไม่สามารถทำลายวงแหวนได้หรอก..ได้เพียง..ดิ้นเท่านั่น.." เทพพิทักษ์วงแหวนพูดขึ้นอย่างเรียบๆ..."อะไร เจ้าไม่รู้หรอก ข้า...ข้า...!!" ชายในผ้าคลุมพยายามจะพูดออกมา แต่เค้าก็ต้องดิ้นอย่างรุนแรง ดูเหมือนอากาศหายใจเค้าจะ...หมด..  และชายในผ้าคลุมก็ต้องแน่นิ่งไป.. อย่างไร้สาเหตุ เทพพิทักษ์ส่งสายตาให้ชายในผ้าคลุมที่แน่นิ่งด้วยความสงสาร...เค้าเดินมาหยุดตรงหน้าชายในผ้าคลุม และก็ลงมือทำอะไรซักอย่าง จน...ชายผ้าคลุม..หายไป เทพพิทักษ์ก็ได้ถอนหายใจ.. และพูดด้วยน้ำเสียงค่อยๆ ฟังดูเหมือนสงสาร...ว่า " เฮ้อ...เจ้าหนุ่มน้อยคนนั่นในอดีต หายไปไหนแล้ว..." และเทพพิทักษ์  ก็หันไปมองฟางที่หลับใหลอยู่ใต้ต้นไม้ และพูดด้วยความเอ็นดูว่า " หนูน้อย...หลับ.." เพียงประโยคสั้นๆ  ก็ทำให้ฟางมีสติขึ้นมาอีกครั้ง ....ฟาง..รู้สึกตัว..และเธอก็รู้สึกว่าเหมือนมีเมฆอุ่นๆ ล้อมรอบเธออยู่ เธอขยี้ตาและ เหลือบไปเห็นเทพพิทักษ์ ..!! เธอตกใจชั่วครู่นึงเพราะไม่เคยเห็น ใครที่มีวงแหวนล้อมรอบอยู่ " ไง..." เทพพิทักษ์ส่งเสียงทักทายฟางด้วยความเอ็นดู มันทำให้ฟางตกใจเล็กน้อย..และจึงยิ้มให้อย่างเป็นมิตร และก็ทักทายเทพพิทักษ์อีกครั้ง " อะจ๊ะ...สวัสดี" "เจ๋งเลย..!!! ขอบคุณฮะ สำหรับ.. เพื่อน..."  ต้นหญ้าตระโกนขึ้นมา ดูเหมือนเทพพิทักษ์จะให้ต้นหญ้าฟื้นขึ้น แต่ก็อยู่ในช่วงนอนหลับอยู่ " คิก..คิก.." ฟางหัวเราะอย่างเบาเบาและหันไปมองเทพพิทักษ์  และถามขึ้นว่า " คุณเป็นใครจ๊ะ " เทพพิทักษ์มองฟางแล้วยิ้ม เอ่ยกับฟางว่า "นี่เป็นคำถามยอดฮิต ที่ฉันได้ยินจนเบื่อแล้วละ เวลาฉันไปที่ไหน ก็จะมีถามกันเป็นประจำ เฮ้อ...แต่ก็แปลกดีนะ ตัวฉัน " เทพพิทักษ์พูดขึ้นแล้วยิ้มม อีกครั้ง  และก็เล่าประวัติว่า " ฉันเป็นเทพพิทักษ์ ในแอ็ปเปิ้ลสีทอง ..------"   เพียงแค่เทพพิทักษ์พูดประโยคนี้ก็ทำให้ฟางอึ้ง..!!      และตระโกนขึ้นมาว่า " เทพพิทักษ์..!!!!!!!! " ฟางพูดเสียงดังไปแล้ว เธอลืมตัว " เออ... ขอโทษจ๊ะ.." ฟางพูดขอโทษ และก็แอบอายเพราะเธอเผลอไปเสียมารยาทต่อหน้าเทพพิทักษ์  เทพพิทักษ์เห็นก็ยิ้มมม มองฟางอย่างเอ็นดู " ไม่เป็นไรหรอก"  เพียงประโยคสั้นๆ ของเทพพิทักษ์  มันก็ทำให้ฟางกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ.." อืมม แล้วเทพพิทักษ์ละคะ มาทำไมหรอ"  ฟางถามด้วยความสงสัย และเทพพิทักษ์ก็ตอบฟางว่า " จะให้เล่าไหมละ ? " ฟางตอบตกลง และถามว่า "เรื่องมันยาวหรอจ๊ะ เล่ามาเถอะคะ ฟางฟังได้ ..!!" ฟางตอบ เทพพิทักษ์ได้ยินก็ยิ้มม และดีดนิ้ว นาทีนั่นเก้าอี้สีทองก็มาอยู่ตรงหน้า  เทพพิทักษ์หันไปทางฟางแล้วก็พูดว่า "เด็กน้อย..นั่งเถิด.."  ฟางสดุ้งนิดเมื่อตัวเธอดันเขยื้อนไปนั่ง  โดยที่สมองยังไม่ได้สั่งการให้ไปนั่งเลย " ฉันจะเริ่มเล่าเรื่องละ " เทพพิทักษ์พูดขึ้น ฟางพยักหน้าตอบตกลง  ในใจก็อยากฟังเร็วๆ...เทพพิทักษ์เริ่มขึ้นว่า " ฉัน..ทำหน้าที่เป็นเทพ คอยเฝ้าแอ็ปเปิ้ลสีทอง..ในตำนานผลนี้ มานานแล้ว และที่ฉันออกมาเพราะมีใครคนหนึ่ง มาทำร้ายแอ็ปเปิ้ล..-----" ฟางได้ขัดจังหวะเทพพิทักษ์ ซะก่อนและถามว่า " ใครเหรอจ๊ะ คนนั่น" เทพพิทักษ์ก็ยิ้มมม และเริ่มเล่าต่อว่า "เค้าก็คือคนที่จะมาเอาของที่อยู่ในแอ็ปเปิ้ลผลนี้ไปครอบครอง และของสิ่งนั่นคือลูกแก้วในตำนาน ....." ฟางขัดขึ้นมาอีกครั้ง " อะ..ลูกแก้ว ?? ไม่เห็นมีเลยนิจ๊ะ มีแต่แผนที่.." เทพพิทักษ์ก็เล่าต่อว่า " ลูกแก้วในตำนาน ลูกนี้...มันถูกผู้หนึ่งเก็บไป  และผู้นั่นก็ได้ไปตั้งนานแล้ว เหลือลูกแก้ว...ซึ่งหายสาบสูญไป โดยที่ยังไม่รู้เลยว่า เค้าผู้ครอบครองคนนั่นไปซ้อนไว้ไหน...รู้ไหมฟาง?? แอ็ปเปิ้ลไม่ใช่มีแค่สีทอง แอ็ปเปิ้ลไม่ใช่มีนิดเดียว แอ็ปเปิ้ล..ไม่ใช่จะครอบครองได้ง่ายๆ โดยเฉพาะผลแท้.." ฟางพูดขัดอีกครั้งด้วยความสังสัยว่า " มีผลแท้ ผลปลอมด้วยเหรอจ๊ะ แล้วแอ็ปเปิ้ลมีสีอะไรบ้างละ ?? ทำไมมัน ซับซ้อนอย่างนี้..." เทพพิทักษ์ยิ้มม อีกครั้ง และก็พูดกับฟางว่า....ถึงมันจะซับซ้อน..แต่มันก็สามารถบรรยาย สื่อถึงกัน ให้เข้าใจได้..."  ฟางหยุดนิ่ง กับคำพูดที่เทพพิทักษ์กล่าวมา เธอไม่เคยรู้สึกว่า จะมีคนที่อบอุ่นพูดสั้นๆ แต่คำให้เรา...เข้าใจ ถึงมันจะซับซ้อน... เทพพิทักษ์มองฟาง และจึงเล่าต่อว่า "แอ็ปเปิ้ลมีด้วยกัน 5 สี แอ็ปเปิ้ลสีเงิน แอ็ปเปิ้ลสีดำ แอ็ปเปิ้ลสีแดง แอ็ปเปิ้ลสีเขียว และแอ็ปเปิ้ลสีทอง..ในแอ็ปเปิ้ลทั้ง 5 ชนิดจะมีของบางอย่างที่ยิ่งใหญ่ ...แต่ ที่บอกว่ามีทั้งของแท้และของปลอมก็คือ...ของปลอมนี้..มีมาก ที่เราเห็น มันถูกสร้างขึ้นมาปะปนกับของแท้ ของปลอมและของแท้มีคุณสมบัติต่างกัน...ของปลอมสามารถจะแกะออกมาเป็นของที่เราปรารถนาได้ แต่...ไม่มีสิ่งวิเศษอะไรมากหนัก แอ็ปเปิ้ลของปลอม..จะมีแค่เม็ดเดียว.... ผิดจากของแท้ซึ่งมีหลายเม็ด..แต่แอ็ปเปิ้ลทุกสีที่เป็นของแท้จะมีเพียงผลเดียว....ผลเดียวเท่า มีผลนึงในโลกก็ว่าได้ และจะมีเทพพิทักษ์ ของแต่ละผลอาศัยอยู่ อย่างฉันนี้ไง... ฉันเฝ้าดูเธอมาตลอดนะฟาง เธอเป็นเด็กน้อยที่มี่เมตตา เป็นเด็กที่อ่อนโยนเลยทีเดียว" ฟางได้ฟังดังนั่นก็เขิน...หน้าแดง...เทพพิทักษ์เห็นแล้วยิ้มมและเล่าต่อว่า "ส่วนแอ็ปเปิ้ลของแท้นั่น...บางลูกก็หายสาบสูญไป อย่างไร้ร่องรอย ไม่มีใครที่จะพบเจอ บางลูกก็ตกอยู่ในมือก็เค้าคนนั่น"..ฟางที่อายเมื่อเทพพิทักษ์ชม ก็กลับมาสงสัยอีกครั้ง และถามว่า " เค้าคนนั่นคือใครอีกละจ๊ะ ?? "
                                             ติดตามชมตอนต่อไป
ตอนต่อไป จะรู้ความเป็นมาของชายในผ้าคลุม
จะทราบถึงแอ็ปเปิ้ลแต่ละชนิดว่า...แต่ละผลมีความเป็นมาอย่างไร
++ ตอน ชายในผ้าคลุม...++