"ไปให้พ้น!" ฉันตะโกนใส่หน้าเขา ก่อนที่จะสะบัดหน้าหนีแล้วยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น ฉันได้ยินเสียงเขาเดินไป ... เขาไม่พูดอะไรสักคำ ... ฉันรู้อยู่แล้วว่าเขาเสียใจ ... ฉันยังรู้อีกด้วยว่า เขาไม่ได้ตั้งใจจะผิดนัด ... แต่มันเป็นแบบนี้มาไม่รู้กี่ครั้งแล้ว ตั้งแต่เขาได้งานเป็นวิศวกรคอมพิวเตอร์ ฉันรู้ว่า เขารักฉัน และฉันก็รู้ยิ่งกว่านั้น ว่าฉันรักเขามากแค่ไหน ... แต่ฉันก็โกรธเป็น และขีดความอดทนฉันหมดลงแล้ววันนี้ ... ช่างเขาสิ จะไปไหนก็ไปเถอะ เดี๋ยวยังไง คืนนี้เขาก็ต้องโทรมาขอโทษฉันอีกอยู่ดี ... เขาไม่เคยยอมทะเลาะกับฉันข้ามวันอยู่แล้ว เชอะ ... ให้รู้ซะบ้างสิ ... งานกับแฟนน่ะ อะไรสำคัญกว่ากัน ... ... ... ฉันยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น เหงื่อเย็นๆไหลออกมาจากขมับทั้งสองข้าง และฉันกำลังช็อคสุดขีด ร่างที่นอนจมกองเลือดอยู่กลางถนนคือ ร่างของเขา เขา ... คนที่ฉันรักยิ่งกว่าชีวิต เขา ... คนที่ฉันเพิ่งตะโกนใส่หน้าให้ "ไปให้พ้น" ฉันยืนอยู่ตรงนั้น นิ่งอยู่อย่างนั้น และก่อนที่ฉันจะรู้ตัว ฉันกรีดเสียงร้องอย่างโหยหวนปานหัวใจสลายอย่างไม่สนใจใคร ไม่สนว่า ฉันกำลังยืนกลางสยามสแควร์ ไม่สนว่าจะมีใครคิดว่าฉันหลุดออกมาจากโรงพยาบาลบ้าหรือเปล่า เขาตายแล้ว ... เขา ... ต ... า .. ย "ไปให้พ้น" ... ... ... "ทีหลังก็หัดเบี้ยวงานบ้างสิ" ฉันแกล้งงอนเขานิดหน่อย "แหม ... คุณก็ ... ถ้าผมทำอย่างงั้น แล้วผมจะเอาเงินที่ไหนพาคุณมากินไอติม อร่อยๆ แพงๆ แบบนี้ได้ล่ะ" เขาลูบหัวฉันอย่างเอ็นดู "... ไม่รู้ล่ะ ... ถ้าคราวหน้ามาสาย 20 นาทีแบบนี้อีก ฉันโกรธคุณจริงๆด้วยนะ ... ฉันจะไปกินไอติมกับหนุ่มคนอื่นล่ะ!" เขาหัวเราะเสียงดังลั่น "ไม่ต้องมาขำเลยนะ อีตาบ้านี่ ... ไม่พูดด้วยแล้ว" เขาไม่ว่าอะไร ได้แต่ยิ้มก่อนที่จะเอื้อมมือมาโอบไหล่ฉัน ... ฉันหันไปมองเขา ... อีตาบ้านี่ ... ทำไมต้องน่ารักขนาดนี้ด้วยนะ ฉันดีใจจริงๆ ที่เรารักกัน ... และตอนนี้ ... เขาอยู่กับฉัน
23 สิงหาคม 2547 11:29 น. - comment id 76296
ใกล้ความจริงแล้ว รู้สึกบรรยายเหตุการณ์ได้ดีครับ ชื่นชมคนเขียนเรื่องสั้นด้วยกันครับ ชอบๆ
24 สิงหาคม 2547 04:21 น. - comment id 76330
ตกลงตายหรือไม่ตายครับ
24 สิงหาคม 2547 13:09 น. - comment id 76341
คุณ ถังแดง ขอบคุณค่ะ ดีใจที่คุณชอบนะคะ คุณ คนเมืองหนาว ตายหรือไม่ตายขึ้นอยู่กับว่า เธอคนนี้ \"เลือก\" ทางไหนค่ะ
25 สิงหาคม 2547 03:31 น. - comment id 76366
ไม่เขียน ร้อยกรอง แล้วหรือ OLE !
25 สิงหาคม 2547 12:58 น. - comment id 76371
คุณ Oracle ขึ้นอยู่กับอารมณ์ในแต่ละช่วงค่ะ ... ตอนนี้ยังเขียนร้อยกรองไม่ออกค่ะ แต่กลับนึกอยากจะเขียนร้อยแก้วขึ้นมาซะเฉยๆ พ้นช่วงนี้ไปก่อนค่ะ ... คงจะมีกลอนออกมาให้อ่านกันบ้าง ขอบคุณที่ถามไถ่นะคะ
7 กันยายน 2547 12:08 น. - comment id 76776
แปลกดีนะ อ่านแล้วงงนิดหนึ่งแต่ก็สนุกดี