เรื่องราวต่างๆมากมายเกิดขึ้นในใจฉัน แต่ฉันไม่สามารถที่พูดความในใจออกไปได้ เพราะเหตุผลของความถูกต้อง บวกกับ เธอคนนั้นไม่เคยได้รับรู้เลยด้วยซ้ำว่า แท้จริงแล้วฉันคิดยังไง เราเป็นเพื่อนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาตลอด เธอมักจะมาคุยปัญหาเรื่องคนรักของเธอให้ฉันฟังอยู่เสมอๆ ฉันก็รับฟังและเข้าใจ แต่ในใจลึกๆของฉันมันมีอะไรมากเกินกว่าคำว่าเพื่อนไปซะแล้ว ฉันต้องพยายามหักห้ามใจตัวเองไม่ให้คิดเกินเลยไปมากกว่านี้ ไม่เช่นนั้นแล้ว ฉันเองนี่แหละที่จะต้องสูญเสียทุกๆอย่างไป รวมทั้งคำว่าเพื่อนที่แสนดี....ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันต้องใช้ความพยายามและอดทนเป็นอย่างมาก ที่จะไม่เผยความรู้สึกนี้ของฉันออกไป เวลาฉันเห็นเธอร้องไห้ ฉันก็แทบจะทำอะไรไม่ได้ คอยปลอบใจอยู่เป็นเพื่อนเธอเสมอ แต่แปลกจัง เวลาที่ฉันเห็นเธอมีความสุข ยิ้มและหัวเราะได้ ฉันกลับมีความสุขไม่น้อยไปกว่าเธอเลย ฉันเคยทำผิดกับเธอ ถึงขนาดที่ถ้าเป็นตัวฉันเองโดนแบบนี้บ้าง ฉันก็คงจะไม่ให้อภัยคนที่ทำแบบนี้กับฉัน แต่เธอกลับให้โอกาสฉัน....เธอให้อภัย และยอมรับในตัวฉัน จากนั้นมาฉันก้ไม่เคยคิดที่จะทำผิดกับเธออีกเลย แต่มาในวันนี้ ฉันขอโทษ ที่ฉันทำผิดอีกแล้ว .....ฉันผิดที่คิดรักเธอมากกว่าคำว่าเพื่อน.....
16 สิงหาคม 2547 04:47 น. - comment id 76159
ดีค่ะ ชอบนะ ตรงกะเรามากเลย แต่บางส่วนค่ะ
17 สิงหาคม 2547 11:15 น. - comment id 76188
แอบรักใครไม่เจ็บปวดใจเท่าแอบรักเพื่อนตัวเอง ... จริงมั้ยคะ
22 ตุลาคม 2547 16:57 น. - comment id 78257
ไม่เหมือนเรื่องของเรานะเราชอบเค้าแต่เค้าบอกว่าเค้าให้เราได้แค่เพื่อน แต่เวลาที่เราได้อยู่ใกล้ๆเค้าเรารู้สึกทรมาณหัวใจทุกทีว่าทำไมเค้าถึงไม่ชอบเรานะ มันเลยเป็นข้อเสียทำให้เวลาที่เราเจอเค้า เราจะไม่มองหน้าเค้าเลยเพราะเราไม่อยากเจอกับสายตาที่ไม่มีเราอยู่ข้างในนั้น