อยากบอกกับเธอว่า อย่าดีกับฉันจนเกินไปเพราะจะทำให้ฉันคิดถึงเธอ อยากบอกกับเธออีกว่า อย่าเอาใจใส่จนเกินไปเพราะว่าจะทำให้ฉันชอบเธอ อยากวอนเธออีกเหมือนกันว่า อย่าหวานกับฉันมากเกินไปเพราะฉันอาจจะเผลอใจรักเธอ.... เพราะว่ามันจะสร้างความทุกข์แก่ฉันมากมาย ถ้าฉันเกิดรักเธอโดยที่ฉันรู้อยู่แก่ใจ.... .....เธอไม่ได้รักฉันเลยแม้แต่นิดเดียว...... ถ้าใครคนหนึ่งผ่านเข้ามาในชีวิตและได้กลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต แต่ด้วยเหตุผลใดก็ตามที่ทำให้เขาไม่สามารถอยู่กับคุณได้......อย่าได้เสียน้ำตาแต่จงดีใจที่เราได้พบกันและเขาทำให้เรามีความสุขแม้ว่ามันจะเป็นช่วงเวลาอันสั้นมากก็ตาม ......เพราะเวลาจะเป็นเครื่องชี้บ่ง ถ้าเขาเป็นของคุณจริง ๆ เขาจะต้องกลับมา คุณจะรู้ตัวว่าคิดถึงใครคนหนึ่งมาก ๆ ก็ตอนที่คุณคิดถึงเขาแล้วหัวใจเต้นรัวถี่ขึ้นเพียงแค่เขาเอ่ยวจีทักทายคุณด้วยความอบอุ่นในน้ำเสียง ก็จะทำให้ประสาทของคุณซาบซ่าน ผ่อนคลายลงอย่างมีควมสุขถึงกระนั้นก็ตาม บ้างทีคุณก็ยังไม่รู้สึกตัว และยังชอบปฎิเสธว่า คุณไม่ได้ชอบเขาและคุณไม่ได้รักเขา ปรอทที่จะวัดความรักในหัวใจของคุณได้เมื่อคุณคิดถึงใครคนหนึ่งแทบทุกขณะจิต และเมื่อคิดถึงแล้วทำให้คุณมีความสุขอย่างประหลาด อยากสละความสุขส่วนตัวให้แก่คน ๆ นั้น แม้ว่าคุณจะเจ็บปวดก็จะทนขอเพียงแต่ว่าอยากให้เขาคนนั้นมีใจรักคุณสักนิด อย่าหันหลังให้กับความรักในขณะที่ความรักยืนจังก้าอยู่ต่อหน้าคุณ อย่าได้ไล่มันออกไปจากคุณ เพราะถ้าคุณทำอย่างนั้น สักวันหนึ่งคุณจะหวนคิดขึ้นมาได้ว่า สิ่งที่คุณไล่เปิดไปนั้น แท้จริงแล้วครั้งหนึ่งเคยอยู่ใกล้ชิดกับตัวคุณนี่เอง จงให้คุณค่าแก่คนที่รักคุณมันไม่ใช่เป็นสิ่งที่ง่ายเลยในการที่จะได้พบคนที่รักคุณจริง ๆ เพราะหัวใจที่แท้จริงจึงซื่อตรงหาไม่ได้ง่ายนักและมีคุณค่าสูงเหลือเกิน บางครั้งสิ่งที่ทำให้เราเสียใจมากที่สุดในชีวิต ไม่ใช่สิ่งที่เราสูญเสียหรือผิดหวัง แต่กลายเป็นความเสี่ยงที่เราไม่กล้าเสี่ยง ถ้าคุณคิดว่ามีบางสิ่งบางอย่างที่จะทำให้คุณมีความสุขมาก จงมุ่งไปหามันเพราะในจังหวะของชีวิตคนเรา เรามักจะไม่ผ่านมาบนถนนสายเดิมนี้ซ้ำอีก เวลาไม่เฝ้าคอยใคร ถ้าคุณคิดว่าคุณได้พบกับสิ่งที่ถูกต้องและถูกใจ จงถนอมมันไว้อย่างมีคุณค่า อย่าปล่อยให้เขาหลุดลอยไป อย่าปล่อยให้ความกลัวเข้าครอบงำและรั้งเหนี่ยวคุณไว้ ไม่มีใครนอกจากคุณเท่านั้นที่จะรู้ว่าอะไรจะทำให้คุณมีความสุขอย่างแท้จริง คนเรามักจะไม่เห็นคุณค่าความสำคัญของคนที่เรารักและใกล้ชิดกับเรา จนกระทั่งพวกเขาได้จากเราไป จงมีความกล้าหาญที่จะรัก แม้ว่าคุณรู้อยู่เต็มอกว่าจะต้องสูญเสียมันไปในที่สุดก็ตาม ดีกว่าที่คุณจะไม่พบความรัก เพราะคุณขี้ขลาดเกินกว่าที่จะกล้าเผชิญกับมัน สิ่งที่ท้าทายมากที่สุดในชีวิตคนเราก็คือการเสาะหาใคร สักคนหนึ่งที่รู้จักความบกพร่องด่างพร้อยของเรา ความไม่ดีของเรา ความแตกต่างของเรา แต่เขาก็ยังรักเราอยู่อย่างสุดจิตสุดใจ ถ้าคุณพบคนอย่างนี้ จงรักเขาให้หมดหัวใจคุณ เพราะคุณจะหาคนอย่างนี้ได้ไม่ง่ายนักหรืออาจจะไม่พบอีกเลยในชีวิตของคุณ ********ขอฝากด้วยนะค่ะ*****เพราะว่ามะปรางหวานเพิ่งเข้ามาเขียนนะค่ะ******
6 สิงหาคม 2547 20:33 น. - comment id 75934
เจ้าของบทความเป็น มะปรางหวาน5 เองนะค่ะ
6 สิงหาคม 2547 20:35 น. - comment id 75935
ดีค่ะ การที่คนเราเก้บรักไว้ ไม่ได้ทำให้ใครสุข บางครั้งอาจจะทุกข์ทั้งสองฝ่าย...
6 สิงหาคม 2547 20:36 น. - comment id 75936
จักขอบคุณมากนะค่ะถ้าเข้ามาติชมนะค่ะ
6 สิงหาคม 2547 20:37 น. - comment id 75937
แต่งได้ดีค่ะ ชอบอ่านมากเลย ตอนนี้ก็ส่งไปให้เพื่อนอ่านหลายคนแล้ว เพื่อนๆชอบกันมากเลยค่ะ
6 สิงหาคม 2547 20:38 น. - comment id 75938
เกินคำบรรยายจริงๆไม่น่าเชื่อว่ามะปรางจะแต่งได้โรแมนติกแบบนี้
6 สิงหาคม 2547 20:39 น. - comment id 75939
เกินคำบรรยายจริงๆไม่น่าเชื่อว่ามะปรางจะแต่งได้โรแมนติกแบบนี้
7 สิงหาคม 2547 00:41 น. - comment id 75941
เขียนและดำเนินเรื่องได้ดีมากๆเลยค่ะ อ่านแล้วทำให้หัวใจเต้นแรงไปด้วย....... ขอบคุณนะค่ะที่ทำให้เข้าใจความรู้สึกของตัวเองมากขึ้น