ทรัพย์ธรนินทร์

สุชาดา โมรา

ท่านผู้หญิงผอบแก้วเป็นภรรยาเอกมีบุตรธิดาด้วยกัน 4 คน  คุณเรณูเป็นลูกสาวคนโตเธอเป็นคนสวยเรียบร้อยอ่อนหวานหัวอ่อน  ออกเรือนไปกับเจ้าคุณรัตนาซึ่งอายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับพ่อของเธอ  คุณปราบเป็นบุตรคนรองชีววิตของเธอค่อนข้างผาดโผน  ความฝันของเธอคืการได้เป็นนายทหารให้สมหน้าสมตากับชาติตระกูล  และเธอก็ทำสำเร็จเธอได้เป็นถึงพระยาปราบราชบดินดร์  แต่เธอก็มิใคร่ที่จะหาลูกสาวบ้านไหนมาเป็นภรรยาถึงแม้ว่าคุณหญิงและเจ้าคุณพ่อของเธอจะจัดหาให้มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วนก็ตาม  คุณเทพเป็นบุตรคนที่สามไม่ได้รับราชการเพราะเธอถนัดการค้าขายเธอจึงไม่เคยอยู่ติดกับบ้านเหมือนคุณปราบ  เธอมักจะล่องสำเภาตามแบบอย่างของคนจีนเพื่อไปเร่ขายสินค้าที่จีนบ่อย ๆ เธอจึงแต่งงานกับลูกเจ้าสัวจีนไล้ที่อยู่เมืองจีนชื่อเหมยลี่  มีลูกด้วยกันสองคน  ชื่อลูกท้อและตี๋น้อย  ส่วนคุณโสภีลูกสาวคนเล็กเธอเป็นคนสวยมากเรียบร้อยอ่อนหวาน  เด็ดเดี่ยวและไม่เคยยอมคน  เธอค่อนข้างหัวทันสมัยเพราะเธอเป็นลูกสาวคนเดียวที่ได้เรียนหนังสือ  มีผู้ชายหลายคนมาสู่ขอแต่เธอก็ไม่ตกลง  เธอยอมที่จะขึ้นคานดีกว่าที่จะเป็นเหมือนครอบครัวของตัวเอง  ทรัพย์สินธุ์ทุกอย่างในบ้านจึงตกเป็นของเธอเพราะคุณปาบก็ไม่ใคร่ที่จะอยากได้ของบรรพบุรุษเนื่องจากเธอมีบ้านหลวงพระราชทานอยู่แล้ว
	ส่วนบรรดาภรรยาน้อยของท่านเจ้าพระยาบริบาลย์อุดมศักดิ์มนตรีนั้นไม่มีบุตรหรือธิดาเนื่องจากท่านผู้หญิงผอบแก้วนั้นเธอเป็นคนร้ายกาจถึงแม้ว่าเธอจะยอมให้สามีมีภรรยาหลายคนแต่เธอก็ไม่ยอมให้ภรรยาน้อยคนใดหรือเมียบ่าวคนใดมีลูกได้เลย  เธอจะใช้ทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้เมียของท่านมีลูกได้  ไม่ว่าจะเป็นการเอาน้ำมะนาวกรอกลงไปในมดลูกหรือแม้แต่การทำแท้งก็ตาม  เพราะเธอไม่อยากให้ลูกของเมียคนใดได้สมบัติไป  เธอจะมีบ่าวที่สนิทอยู่สองคนคือนางรื่น  นางแดง  นางมา  และนางสาย  ซึ่งบ่าวพวกนี้มักจะทำการสำเร็จโทษบรรดาเมีย ๆ ของท่านทุกคนเพื่อไม่ให้มีลูกได้
	"โอ๊ย....!!!!อย่า...ท่านคะช่วยด้วย...เมตตาอิฉันเถอะ....กรี๊ด......!!!!!"
	เสียงกรีดร้องจากความเจ็บปวดและทุกข์ทรมานแสนสาหัสของภรรยาน้อยทุกคนที่หลังจากถูกเรียกตัวไป...ก็จะถูกบ่าวทั้งสี่มาลากตัวออกไปจากห้องเพื่อไปสำเร็จโทษที่เรือนหลังเก่าท้ายที่  ถึงแม้ว่าท่านเจ้าพระยาจะรู้แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรคุณผอบแก้วได้เพราะเธอเป็นถึงเมียพระราชทานมาจากข้างใน...  ทุก ๆ ครั้งที่บ่าวทั้งสี่ทำการสำเร็จโทษนั้นคุณผอบแก้วก็มักจะไปควบคุมด้วยตนเองเสมอ
	"อย่าดิ้นหรือร้องไปเลยนางลำไย  ช่วยไม่ได้นี่ที่เธอมาเป็นเมียของท่าน  มันก็สมควรแล้วไม่ใช่เหรอที่จะมาเทียบตำแหน่งกับฉัน"
	"อิฉันก็เป็นถึงลูกเจ้าพระยาทำไมต้องทารุณกับอิฉันอย่างนี้..."
	"ทนไม่ได้ก็ต้องทน  ฉันจะไม่ให้แกหนีรอดไปได้หรอก...มานี่  อวดดีดีนัก....!!!!"
	เพี๊ยะ  เพี๊ยะ  เพี๊ยะ.........!!!!
	คุณผอบแก้วหัวเราะชอบใจที่ได้เห็นความทุกข์ของภรรยาน้อยของท่าน...  หลายคนแล้วที่ต้องตายไปเพราะการทรมานของคุณผอบแก้ว  ภรรยาหลายคนทนไม่ไหวถึงกับผูกคอตายบนขื่อบ้านคนแล้วคนเล่าจนเหลือภรรยาที่ตบแต่งมาเพียง 4 คน  คือคุณผยอม  คุณไฉไล  คุณอัญชัญ  และคุณไข่มุก
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ...