"สิ่งที่เราเลือก ไม่สำคัญเท่ากับการรับผลของสิ่งที่เราเลือก" ความเชื่อเช่นนี้ของฉันแสดงออกมาให้หลายคนเห็นในต่างกรรม...ต่างวาระ วันนี้...ฉันยังคงเชื่อเช่นนี้อยู่ ไม่เปลี่ยนแปลง (แม้ว่าวันหนึ่งมันอาจจะเปลี่ยนไปราวกับพลิกฝ่ามือก็เป็นได้ แต่อย่างน้อย ในตอนนี้ฉันก็เชื่อเช่นนี้) . . . วันนี้ ฉันยืนอยู่นอกรั้วเหล็กหน้ามหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง วันนี้ เป็นวันที่มีการพระราชทานปริญญาบัตร วันนี้ วันที่แปดกรกฎาคม พุทธศักราชสองพันห้าร้อยสี่สิบเจ็ด ขณะนี้เวลาเจ็ดนาฬิกาสามสิบสองนาที . . . น้ำตาของฉันไหลริน...ในเวลานี้ ไม่มีน้ำตาให้เห็นอีกแล้ว แต่หากเป็นเมื่อสองชั่วโมงก่อน ถ้าคุณเดินมาที่นี่ ตรงนี้ คุณจะพบผู้หญิงผมซอยสั้น ยืนร้องไห้อย่างสุดจะกลั้น ท่ามกลางดอกไม้และของขวัญนานาที่วางขายอยู่ริมทางเท้า... กล่าวกันตามจริงแล้ว ฉัน...ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดใดกับงานพระราชทานปริญญาบัตรในครั้งนี้เลยสักนิด สาเหตุเดียวที่ทำให้ฉันต้องมายืนอยู่ตรงนี้ คือ ดอกไม้และของขวัญต่างหากเล่า ใช่แล้ว...ฉันเป็นคนขายดอกไม้และตุ๊กตาธรรมดาๆคนหนึ่ง คนขายดอกไม้ไม่น่าและไม่ควรจะมาร้องไห้อยู่หน้ามหาวิทยาลัยใช่ไหมนะ? . . . ผู้คนมากมายเดินสวนกัน เบียดเสียดกัน บ้างก็หกล้ม บ้างก็เดินชนแล้วรีบเดินหนีไปโดยไม่ขอโทษ บางคนก็หยุดดูดอกไม้ที่ฉันจัดเป็นช่อแล้ว ชั่งใจว่าจะซื้อดีหรือไม่...บางคนก็ซื้อ บางคนก็เดินต่อไปโดยไม่หันกลับมามองร้านของฉันอีก ฉันมองภาพเหล่านั้นจนชินตามาทุกปี ปีละหนึ่งครั้ง...สิ่งที่ภาพของพวกเขาสะท้อนออกมาให้ฉันเห็นนั่นล่ะที่ทำให้ฉันร้องไห้ ฉันร้องไห้ให้กับการเลือก โดยไม่รู้แม้ว่าควรจะรับผลของสิ่งที่เลือกอย่างไร ฉันจบการศึกษาจากสถาบันนี้เมื่อเจ็ดปีก่อน สภาพของฉันในตอนนั้น ไม่ต่างอะไรกับสิ่งที่ปรากฎแก่สายตาของฉันในเวลานี้ ...คนคนหนึ่งที่ไม่รู้ว่าตัวเองเรียนจบไปแล้วจะ"ภูมิใจ"กับวิถีชีวิตที่จะต้องเป็นเพราะการอยู่ในระบบสังคมของการทำงาน รับเงินเดือน ไปเที่ยว พักผ่อนหรือไม่, ไม่รู้ว่าการ"เลือก"ชีวิตแบบนี้เหมาะกับตัวเองหรือยังและไม่รู้...แม้กระทั่งว่าจะรับทั้งสิ่งที่ผิดและชอบอันเกิดจากสภาวะที่เลือกไปแล้วได้อย่างไร...ไม่รู้เลย . . . หลังจากที่จบการศึกษา ฉันก็เข้าทำงานในสายงานที่ใกล้เคียงกับที่เรียนมา ฉันกลายเป็นคนที่ดำรงชีวิตอย่างค่อนข้างสบายตามครรลองของมาตรฐานกลางในสังคมเมืองใหญ่คนหนึ่ง วิถีชีวิตเป็นไปอย่างที่ทุกคนรอบตัวฉันพอใจ รอยยิ้มฉาบอยู่บนหน้าของพ่อแม่ทุกครั้งที่ฉันพาพวกเขาไปทานข้าวนอกบ้าน ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน ดูเหมือนว่าคนรอบข้างฉันจะพอใจกับสิ่งที่ชอบที่พวกเขาได้รับ ...ส่วนตัวฉันนั้นกลับรู้สึกเฉยเฉยกับสิ่งที่ชอบ ทั้งหลายทั้งปวงที่เกิดขึ้น สำหรับสิ่งที่ผิดในกรณีของการตัดสินใจเลือกของฉันนั้นเห็นได้ชัดเจน...นั่นคือ ฉันไม่อาจจะเป็นตัวของตัวเองได้... ความอึดอัดเพิ่มพูนขึ้นทุกวัน กองสุมกันราวกับภูเขาของความรู้สึกทึมเทาที่ก่อตัวอย่างช้าช้าแต่มั่นคง...ท่าทางว่าฉันจะรับในสิ่งที่ผิดจากการตัดสินใจนี้ได้ไม่ดีเอาเสียเลย...ตั้งแต่ผลของการตัดสินใจแสดงตัวและสำแดงฤทธิ์ของมันออกมาให้เห็น ฉันกับที่บ้านก็เป็นอันต้องมีเรื่องทะเลาะกันเสียทุกทีไป บ่อยครั้งขึ้นเรื่อยเรื่อยเสียด้วย... . . . ฉันตัดสินใจใหม่อีกครั้ง... ฉันลาออก . . . และแน่นอน ผลของการตัดสินใจเลือกแสดงตัวให้เห็นในเวลาไม่นาน สิ่งชอบที่ฉันได้รับจากการเลือกครั้งนี้ คือ ชีวิตที่อิสระ การรู้คุณค่าของตัวเองอย่างที่ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อนในชีวิต มุมมองใหม่ใหม่ที่หลากหลายเกินที่ฉันจะคาดเดา...โลกดูกว้างขึ้น ฉันรู้สึกเหมือนถอดแว่นตาทิ้งไปเลยล่ะ สิ่งผิดที่ฉันได้รับจากการเลือกครั้งนี้ คือ ความเฉยชาอย่างที่สุดจากคนรอบข้าง พ่อแม่ของฉัน เพื่อนของฉัน คนรักของฉัน...ต่างพากันนิ่งเงียบและกล่าวคำว่าเสียใจกับฉัน เสียใจที่ฉันเป็นแบบนี้...ฉันรู้ดีว่าที่พวกเขาพูดอย่างนั้นก็เพราะว่าไม่เข้าใจในการตัดสินใจของฉัน...แต่มันก็ทำให้ฉันทรมานใจแสนสาหัส ฉันเลือกที่จะตั้งร้านขายดอกไม้ขึ้นที่ปากคลองตลาด แล้วตั้งร้านขายของนอกสถานที่ตามงานรับปริญญาทุกปี ฉันพอใจที่ได้อยุ่กับดอกไม้ แต่ทุกครั้งที่กลิ่นแสนหอมของดอกไม้โชยมากับสายลม ความคิดของฉันก็ลอยล่องไป ...จบลงด้วยการเสียน้ำตาด้วยเหตุแห่งการรับผิดเสียทุกครั้งไป แว่นตาที่ฉันเคยมี มันถูกถอดมันทิ้งไปแล้วนี่นา สายตาของฉันก็ย่อมพร่ามัวไปบ้าง เป็นธรรมดา... . . . ฉันยังคงหวั่นกับหนทางข้างหน้า แต่ในวันนี้ ฉันรู้ว่าฉันสามารถรับ/ผิด/ชอบกับเส้นทางที่ฉันเลือกเองได้ . . . สาวน้อยหน้าหวานคนหนึ่งเดินมา หยุดมองที่ช่อดอกไม้ชั่วครู่ เธอหันมามองหน้าฉัน แล้วเอ่ยถาม "พี่คะ...ดอกนี้ดอกอะไรคะ สวยจังเลย" รอยยิ้มที่ฉาบบางบางอยู่บนใบหน้าดูแสนบริสุทธิ์..."ดอกวิหคสวรรค์จ้ะ ภาษาอังกฤษเรียกว่า bird of paradise น่ะ" ... ฉันไม่รู้หรอกว่าเธอจะซื้อดอกไม้ช่อนี้หรือไม่ แต่ ณ วินาทีนี้ หยาดน้ำตาในใจจากฉันไปอย่างไร้ร่องรอย ฉันมีความสุขกับสิ่งที่ฉันเลือก :)
"Bird of paradise" From: www.google.co.th
Snowflake* 11 ก.ค. 2547 14:34 น. - ID 2811 
523
1
0
11 กรกฎาคม 2547 14:58 น. - comment id 75340
..ให้กำลังใจกับคุณค่าในภาษา และ ผลงานประพันธ์นะคะ
11 กรกฎาคม 2547 17:54 น. - comment id 75362
>**********ดูรายละเอียดให้เข้าใจก่อนนะค่ะ***************** เว็บนี้ได้เงินเร็วกว่าทุกอันเลย http://www.dollar-mail.com/pages/index.php?refid=puimi_mimiเป็นเว็บไซต์รับจ้างโฆษณาที่บริษัทแม่ให้ค่าจ้างเว็บไซต์ต่อคนที่รับทราบการโฆษณาเป็นรายหัว โดยการคลิกเข้าไปชมลิงค์ที่เขาส่งมาให้ (ได้มากกว่าที่เคยแนะนำไป เห็นเขาส่งมาให้เร็วดี 2 อาทิตย์ก่อนได้เช็ค 26,300 บาท ทำเงินง่าย และได้มาก เลยมาแนะนำ) เมื่อเราสมัคร เขาจะมี URL ให้เราเพื่อแนะนำสมาชิกต่อจากคุณ อยู่ในอีเมล์ที่เขาส่งมาให้ เมื่อเราเข้าไปเช็คเมล์ที่เขาส่งมาให้ทุกวันเราจะได้ $2.05 - $5.00 ต่อหนึ่งเมล์ การขอการจ่ายเงินจะมีปุ่ม Request Payment จะปรากฏที่หน้าสมาชิกที่เราเข้าไปเช็ดยอดเงิน โดยปุ่ม Request Payment จะปรากฏโดยอัตโนมัติเมื่อเราทำยอดได้ถึง $100 (เว็บที่เคยแนะนำไปต้องรอถึง $500 อย่างอื่นก็คล้ายๆกันแต่อันนี้ทำเงินง่ายกว่าเยอะมาก) ก็ไม่ยากเลยแค่แนะนำสมาชิกคนอื่นแค่ไม่กี่คน ต่อไปสมาชิกที่สมัครต่อจากเราหาเงินเพิ่มอีก เราก็ได้เปอร์เซ็นต์อีก 50 %(แต่เขาไม่เสียเงินนะค่ะ) เขาจะนับถึง 6 ระดับ เดือนที่แล้วเราสมัครไม่ถึง 12 วัน Request Payment ก็ปรากฏแล้ว เขาจะส่งเป็นเช็คมาให้เรา ลองทำดูนะเป็นเว็บที่ทำเงินได้มากที่สุดเท่าที่เราเคยทำมาเลยล่ะ แล้วก็ได้จริงๆ นะ วิธีสมัครง่ายๆ ฟรีๆ 1. เข้าไป http://www.dollar-mail.com/pages/index.php?refid=puimi_mimiถ้าคลิกเข้าไม่ได้ ก็คลุมดำ คลิกขวา copy ไปวางที่ address แล้ว enter ได้เลยนะ 2. เข้าไปที่ Sign-up แล้วทำตามข้อ 3. 3. ให้กรอก E-mail ของคุณลงในช่องแล้วกด Continue หลังจากนั้นภายในไม่กี่วินาที จะมีเมล์ส่งไปให้ (เมล์ของไชโยกับไทยเมล์อาจจะช้านะค่ะแต่ลองดูก่อนก็ได้)แนะนำให้ใช้ของ hotmail หรือ yahoo นะค่ะเร็วดี เมื่อมีเมล์ส่งมาให้แล้ว ให้คุณเข้าไปเปิดเมล์ แล้วคลิกที่ ลิงค์ในเมล์ ที่ขีดเส้นใต้ จากนั้นจะมีเเบบฟอร์มให้กรอกข้อมูลของคุณ ใส่ข้อมูลเป็นภาษาอังกฤษให้ครบ เพื่อที่ web จะได้ส่งเช็คมาให้ ***(ต้องเป็นชื่อภาษาอังกฤษทั้งหมดเลยนะค่ะ) 1.User Name ใส่ชื่อที่จะใช้เข้า web 2. First Name ใส่ชื่อ 3. Last Name ใส่นามสกุล 4. Address ใส่ที่อยู่ ใส่ตัวสะกดตามตัวไปเลยนะ เช่น 108 Moo 4 Tambol Banvan........... 5. City ใส่จังหวัด 6. State ใส่ N/A 7. Zip Code ใส่รหัสไปรษณีย์ 8. Country ใส่ชื่อประเทศ 9.Referred by ใส่ชื่อ puimi_mimi (ต้องใส่ผู้แนะนำถ้าไม่ไส่จะไม่ได้แต้มและไม่มีทีมด้วยนะครับ****) 10. Password ใส่รหัสผ่าน 11. Confirm Password ใส่รหัสผ่านอีกครั้ง 12.Select categories of interests to you คลิกถูกทุกหัวข้อ 13.Current Payment Method ให้เลือก Check !!!!!วิธีที่เเสนจะง่ายที่สุดในการเพิ่มเงิน!!!!! 1. หาสมาชิกเพิ่มจากการโฆษณาในเว็บไซต์, เว็บบอร์ดต่างๆ หากมีคนสมัครสมาชิกภายใต้ชื่ออีเมล์ของคุณ คุณจะได้รับ $20.00 และจะได้เปอร์เซ็นต์ที่เขาทำได้อีก(โดยที่เขาไม่เสียเงิน แต่เราได้เพิ่ม) 2. เปิดเมล์ ที่ส่งมาให้ทุก ๆ วัน คลิกที่ลิงค์จะไ.*\'`\'*..*\'`\'*..*\'`\'*..*\'`\'*..*\'`\'*..*\'`\'*. ด้ค่าลิงค์ $5.05 ต่อ 1ลิงค์ และในหัวข้อ paid2clik ให้คลิกที่ป้ายโฆษณาจะได้ $5.02-$10.05 ต่อป้าย สมาชิกจะได้รับเงินโดยทาง Paypal, Egoldหรือจ่ายเป็นเช็คแล้วแต่จะต้องการ 3.สมัครสมาชิกได้ที่ http://www.dollar-mail.com/pages/index.php?refid=puimi_mimi **แค่แนะนำอย่างเดียวไม่กี่วันก็ครบแล้วค่ะ** สมัครได้ทันทีเลยนะค่ะ รอรับเงินได้เลย !!!! คือว่างี้นะ เราว่าถ้าเรามาทำเป็นแบบเครือข่ายจะยิ่งได้มากกว่านี้อีกมาก เราอยากแนะนำว่า ถ้าคุณใช้ http://www.dollar-mail.com/pages/index.php?refid=puimi_mimi ของเราแล้ว อยากให้คุณทำแบบนี้นะ ให้คุณเอาคำว่า http://www.dollar-mail.com/pages/index.php?refid=puimi_mimi ออก แล้วให้ใส่ username ของคุณที่อยู่ใน url ใน web ของ dollar มาใส่แทนที่ http://www.dollar-mail.com/pages/index.php?refid=puimi_mimi ของเรา แล้วเอาไปโพสบอกต่อ ในเวปบอร์ดอื่นๆ จะทำให้คุณมีเครือข่ายมากขึ้น รวมถึงเราด้วย แล้วอย่าลืมแนะนำต่อๆ กันด้วยล่ะ เราจะได้มารวยด้วยกันนะ ขอบคุณ^.^
12 กรกฎาคม 2547 13:21 น. - comment id 75384
ยอมรับทั้งคำติและคำชมนะคะ... . . . ขอความกรุณาสละเวลาวิจารณ์สักหน่อยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 10:56 น. - comment id 75445
อ่านแล้วนึกถึงตัวเองจัง แทบร้อง T T คุณเอาปากกาอะไรเขียนครับ น้ำหมึกกลั่นมาจากประสบการณ์ชีวิตหรือ ถึงเขียนออกมาได้กินใจมัก ๆ ชีวิตบางทีถ้ามันถึงจุดอิ่มตัว มันก็จะเป็นอย่างคุณในช่วงแรก ๆ หมายถึง ทำงาน มีเงินเดิน มีสวัสดการ ผ่อนบ้าน ผ่อนรถ สร้างเนื้อสร้างตัว อย่างนี้เป็นต้น แต่พอเราได้ออกมาเจอสิ่งใหม่ ๆ มีชีวิตที่อิสระ ได้เป็นเจ้านายตัวเอง นีแหละที่จะพูด เราได้เรียนรู้ ว่า รับ/ผิด/ชอบ จะดีจะร้ายเราเลือกเอง ในเมื่อเลือกแล้ว ก็ย่อมจะต้องทำให้มันดีที่สุด ใช่ม๊า จะเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปครับ Q[^-\']o โย่ว ๆ ๆ
18 กรกฎาคม 2547 20:25 น. - comment id 75566
^ ^ ^ เอ่อ ไม่ใช่ประสบการณ์ของตัวเองหรอกค่ะ จริงจริงแล้วตอนนี้ยังเรียนอยู่เลยค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับคำชม ดีใจค่ะ ที่มีคนเห็นค่าของงานเขียน . . .
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ