คงจะไม่มีใครเชื่อว่าความรักของผมเริ่มต้นขึ้นด้วยปากกาด้ามเดียว........ ผมเป็นนักศึกษาในมหาลัยแห่งหนึ่ง ชีวิตมหาลัยก็เรียบๆง่ายๆไม่มีอะไรมากมาย และแล้ววันหนึ่งเป็นวันที่ไม่คาดคิดว่าไอ้ความเรียบๆง่ายๆในชีวิตผมจะพามาสู่ความรักที่ยากจะลืม วันนั้นผมและเพื่อนอีกฝูงหนึ่งไปเลี้ยงสรรค์สรรสอบเสร็จที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งใกล้ๆมหาลัยเหตุจูงใจที่เลือร้านนี้เพราะร้านนี้เป็นร้านของเพื่อนผมเองจะได้ต่อรองราคาได้ง่ายหน่อย เผลอๆกินฟรีซึ่งทุกคนในกลุ่มชอบ.. มันชื่อไอ้นิจ( ขออภัยในคำไม่สุภาพ ) ไอ้นิจเป็นนักกิจกรรมตัวยง เรียนเรอะ ! เฮอะ.. ไม่ เที่ยวเรอะ ! เอาๆ... นี่คือคติของเพื่อนผมคนนี้ แถมมันยังบอกอีกว่าคนอยางข้า..ไม่เคยจะโกหกใครนอกจากเพื่อนอย่างพวกเอ็ง อะโด่ ผมกับไอ้นิจสนิทกันมาก ก็เพราะไอ้นิจนี้ล่ะทำให้ผมได้เจอกับรักครั้งแรก ( หัวใจยังไม่แตกสลายน่ะครับ ) ในวันนั้นไม่ได้มีแต่กลุ่มของพวกเราเท่านั้นในร้าน แต่มีกลุ่มสาวๆ อีกกลุ่มหนึ่งอยู่ด้วย ... ด้วยความที่ว่าเป็นกลุ่มชายโชด (จะไม่โชดสนิทก็เพราะไอ้นิจที่มีแฟนเป็นเด็กรุ่นน้องเรียนม.3 ) อย่างพวกเราก็เลยสนใจกลุ่มนั้นเป็นพิเศษ ไอ้นิจเลยออกปากท้าเพื่อนในกลุ่มซึ่งหนึ่งในนั้นก็รวมผมอยู่ด้วย....... ว่าใครในกลุ่มเราไปขอเบอร์โทรสาวคนที่ใส่กิ๊ฟสีฟ้าและถามชื่อมาได้ข้าจะไม่ให้ออกตังค์ค่าอาหารในวันนี้ ถือว่าข้าเลี้ยงคนมีเสน่ห์ที่มีความสามารถอย่างข้าโว้ย ผมเลยออกปากพูดไปว่าความสามารถอย่างเอ็งก็แค่เด็กๆ หลอกเด็กไปวันๆ อย่ามาโม้ดีกว่านา........ ไอ้นิจจ๋อย ไอ้นิจก็เลยวกกลับเรื่องเก่า ว่าอย่างน้อยก็มีล่ะว่ะ ไม่เหมือนพวกเอ็งๆ ในกลุ่มก็เลยเริ่มคันเขี้ยวกับคำพุดของไอ้นิจอีกอย่างคนที่ใส่กิ๊ฟสีฟ้าคนนั้นก็เป็นที่สนใจของผมตั้งแต่เดินเข้ามาในร้านแล้ว.... ผมเริ่มที่จะหาทางเข้าไปหาเธอเพื่อแนะนำตัวและเพื่อจะได้พูดคุยกับเธอ เผื่อว่าจะมีอะไรดีๆเกิดขึ้นในภายภาคหน้า แต่ผมก็คิดไม่ออกว่าจะทำไงดีถึงจะได้คุยกับเธอคนนั้นก็เลยได้แต่จ้องมองเธอเท่านั้น ......... แต่เธอไหวตัวทันครับว่ามีใครแอบมองอยู่เธอเลยเปลี่ยนที่นั่งหันหลังให้กลุ่มเรา โด่แล้วจะทำไงดีล่ะหมดกันเลย.......... ในระหว่างนั้นเพื่อนของผมในกลุ่ม ( ไอ้ชัย ) ก็คิดแผนการออกว่า จะเดินไปข้างๆกลุ่มเธอแล้วแกล้ง ทำกระเป๋าตังค์ตก.. ไอ้คุณชัยก็เลยปฎิบัติแผนการในอีกไม่กี่นาทีที่พูดจบ ไอ้คุณชัยเดินไปแล้วก็ทำกระเป๋าตังค์ตกอย่างที่วางไว้......... แต่เสียดายครับที่คนเก็บกระเป๋าตังค์ให้ไอ้ชัยไม่ใช่สาวๆในกลุ่มนั้น แต่กลับเป็นยายอายุประมาณ 60 เห็นจะได้ที่นั้งอยู่กลุ่มข้างๆกับสาวๆกลุ่มนั้น ยายพูดเสียงดังเล้ย...... ว่าพ่อหนุ่มๆ .. ทำกระเป๋าตังค์ตกยายก็หยิบขึ้นมาแล้วไอ้ชัยก็เดินไปรับด้วยสีหน้าผิดหวังนิดๆ เพื่อนในกลุ่มอดที่จะหัวเราะให้แผนการของไอ้ชัยไม่ไหว เลยหัวเราะดังทั่วร้านเลย........ ความผิดพลาดของเพื่อนคือเสียงหัวเราะ................. และการเรียนรู้ที่ดีของเรา ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆ ..... ไอ้คุณชัยเดินกลับมาที่กลุ่ม ไอ้นิจพุดให้ไอ้ชัยต่อไปว่า อย่างนี้แหละถึงได้แห้วและไม่มีแฟนกับเขาจนถึงวันนี้ ไอ้ชัยพุดไม่ออกยิ้มอย่างเดียว ไอ้นิจตอกย้ำต่อ.. ดันไปเล่นแผนรุ่นไดโนโน้น ซะได้ ( ไดโนเสา ) และแล้วเสียงเพจเจอร์ของเธอก็ดังขึ้น ขณะที่ผมเดินไปเพื่อจะเข้าห้องน้ำพอดี เธอก็ลุกเดินมาทางผมที่ผมยืนอยู่ ( ห่างจากกลุ่ม ) ผมตกใจมาก ........... ( เอาไว้ต่อวันหลัง )........
18 กันยายน 2545 11:41 น. - comment id 66417
ก็เป็นเพียงความรู้สึกดีๆที่มีให้กับคนๆหนึ่งในช่วงเวลาที่มีความที่สุขของชีวิต....
20 กันยายน 2545 17:31 น. - comment id 66459
อยากอ่านต่อมากกกเลยช่วยมาเขียนต่อหน่อยสิ อยากรู้จักว่านายจะหักมุมของเรื่องนี้ยังไง รีบๆๆมาเขียนต่อนะ
24 กันยายน 2545 10:15 น. - comment id 66493
จ้าเดี๋ยวมาเขียนต่อ แต่ไปสอบก่อนน่ะจั๊บ
17 กันยายน 2554 15:34 น. - comment id 126463