"สู้ตายนายซาเล้ง" ตอนที่ 3

Chi • bi • mo • roLL

จนกระทั่งเวลาผ่านไป 1 เดือน เล้งกับโม ดูเหมือนว่าจะสนิทกันมากขึ้น เพราะมีสื่อกลางคือ โทรศัพท์ Msn และ แม่ของเล้งและโมก็รู้เห็น
วันเปิดเรียน เทอมสุดท้าย...
     "ติ๊ด ตา ดิ๊ด"  โทรศัพท์ มือถือของโมดังขึ้น
     "ฮัลโหล ว่างัยจ๊ะ  มาถึงโรงเรียนรียัง" โมได้พูดกับปลายสาย ซึ่งไม่ใช่ใคร เล้งนี่เอง
     "จะถึงยังไง  เล้งจะโทรมาถาม ว่าแต่งชุดลูกเสือหรือชุดนักเรียนล่ะ" เล้งถาม เพราะ ตนไม่เคยสนใจ ว่าก่อนปิดเทอมอาจารย์ได้สั่งอะไรไว้
     "อ๋อ ชุดนักเรียนจ้า  รีบมาเร็วๆน๊ะ อย่าให้สายตั้งแต่วันแรก ไม่ดีรู้มั๊ย" โมสั่งเล้ง อย่างสนิทสนม
     "คร้าบบบ  คุณ แม่  เดี๋ยวผมจะรีบไปคร้าบบบ" เล้งตอบกลับด้วยเสียงอันกวนประสาท
     "จะบ้าหรอ  ใครแม่แก  แค่นี้นะ เดี๋ยวคุยกันที่โรงเรียน" โมเถียงกลับ พร้อมกับวางโทรศัพท์ทันที
     "หวัดดีจ้าโม" ซัน เพื่อนสาวของเธอทัก พร้อมกับรอยยิ้ม
     "อ่อ จ้า  ไปหาที่นั่งกันดีกว่า" โมตอบกลับ พร้อมยิ้มให้ซัน และทั้ง2กำลังจะเดินเข้าห้องเรียน
     "เดี๋ยวสิคร้าบบบ" เล้งร้องเรียก ขณะที่ 2 สาวกำลังเดินเข้าห้องเรียน
     "รู้สึกจะมาไวนะ  เมื่อกี๊เพิ่งแต่งตัวเองไม่ใช่หรอ" โมถามเล้ง  เพราะเธอเพิ่งวางสายโทรศัพท์จากเล้ง แค่ 10 นาที เท่านั้น
     "แหม  ก็บ้านอยู่แค่นี้เอง ขึ้นมอเตอร์ไซค์รับจ้าง 5 นาทีก็ถึง" เล้งตอบกลับ เพราะบ้านของเขาอยู่ห่างจากโรงเรียนเพียง 3 กิโลเมตรเท่านั้น
     "อืมๆๆ เข้าไปหาที่นั่งกันเหอะ" โมพูด
     "นั่งตรงนี้ก็ได้โม ซันขอนั่งฝั่งขวานะ" ซันบอกโม พลางเอามือลากเก้าอี้
     "ได้ๆๆ มองเห็นกระดานชัดดี" โมพูด พร้อมกับมองไปที่กระดาน
     "พูดเหมือนจะตั้งใจเรียนเลยนะ" เล้งพูดขัดขึ้นมา
     "เรื่องของโม แล้วเล้งล่ะ จะนั่งตรงไหน" โมทำหน้าค้อนใส่  พร้อมกับถามเล้ง
     "นั่งตรงนี้ไง" เล้งพูด พลางเอามือลากเก้าอี้ ของโต๊ะ ทางด้านซ้ายมือของโม
     "นั่งใกล้กันอย่างนี้ ก็จีบกันทั้งวันเลยสิ" ปิง พูดขึ้น แล้วทำหน้ากวนๆ
     "จะบ้าหรอ" โมพูด พร้อมกับหน้าแดง
พักกลางวัน....
     "ซัน เก็บของเสร็จยังจ๊ะ ไปกินข้าวกัน" โมเรียกเพื่อนสาวที่หน้าประตูห้องเรียน ขณะที่ซันกำลังเก็บของอยู่
     "เสร็จแล้วๆๆ" ซันพูดพร้อมวิ่งออกมา
     "วันนี้เราจะกินร้านไหนกันดีนะ  เปิดเทอมวันแรก" โมพูด ขณะที่กำลังเดินไปที่โรงอาหาร
     "โม เดี๋ยวสิ เดี๋ยวๆๆ" เสียงเล้งพูด มาจากข้างหลังโม
     "อะไรหรอเล้ง" โมถามด้วยความสงสัย
     "ไปด้วย เราไปกินข้าวด้วยนะ" เล้งพูดกับโม
     "โรงอาหารตั้งกว้าง ทำไมต้องไปกับเราด้วยเนี่ย" โมพูดพร้อมกับทำหน้ากวนๆ
     "ก็ไอ้เล้ง มันอยากไปนั่งกับโมอ่ะ" ปิงพูดขึ้น
     "จะหวานอะไรกันนักหนา ก็ไม่รู้   เพื่อนชั้น ชั้นหวงนะ" ซันพูดพร้อมกับดึงโมมาใกล้ๆ
     "โอ๊ย หิวแล้วๆๆ จะคุยกันอีกนานมั๊ย" เล้งพูด พลางหันมองหน้าโม
     "หิวก็ไปกินสิ ไม่มีใครเขาไปอุดปากเล้งไว้ซะหน่อย" โมพูด
     "โห อิ่มเลย  เจอมุขไปเม็ดเดียว" เล้งพูด พร้อมกับทำหน้าทะเล้น
     "ไป โม ไปกินข้าวกัน เล้งมันอิ่มแล้วก็ปล่อยไว้ตรงนี้" ซันพูดกับโม พร้อมกับจูงมือโมไป
     "ปิง ไปกินด้วยกันก็ได้นะ ใครเขาอิ่มแล้ว ก็ให้เค้ายืนตรงนี้แหล่ะ" โมพูดกับปิง พลางหันหน้าไปมองเล้ง
ทั้ง 3 คน เดินไปโรงอาหารด้วยกัน
     "เดี๋ยวก่อนสิ รอด้วยๆ" เล้งพูด พลางวิ่งตามทั้ง 3 คน
เลิกเรียน...
     "เฮ้อ เรียนวันแรก  เสร็จซะทีเนอะ" ซันพูดกับโม
     "การบ้านเต็มเลย ไม่อยากทำเลย" โมพูดไป มือก็เก็บของไป
     "โม เลิกเรียนแล้ว จะไปไหนต่อรึปล่าว" เล้งถามโม
     "กลับบ้านเลย คงไม่ไปไหนแล้วแหล่ะ การบ้านเยอะ" โมตอบกลับ
     "อ๋อ งั้นกลับบ้านดีๆนะ อย่าไปทำก่งก๊งบนรถเมลล์ล่ะ" เล้งแกล้งพูดกวนประสาท ทั้งๆที่ใจตนก็เป็นห่วง
     "โถ่ ก็คิดว่าเป็นห่วงกัน" โมทำหน้าผิดหวัง  เพราะคิดว่า เล้งจะเป็นห่วงตน
     "ไปกันรึยัง" ซันพูดกับโม
     "เดี๋ยวก่อน รอปิงด้วย กลับทางเดียวกัน รอกันบ้าง" ปิงพูด
     "อ้าว ใครจะไปรู้  ก็คิดว่า จาไปเที่ยวไหนกันต่อกับเล้ง" ซันแกล้งพูดประชดปิง
     "ไม่ไปแล้ว วันนี้ ให้มันเป็นหมาหัวเน่าไปวันนึง เราไปกับสาวๆดีกว่า" ปิงพูด พร้อมกับหันหน้าไปกวนประสาทเล้ง
     "ไปเถอะ รถมาแล้ว" โมพูด พร้อมสกิด เพื่อนทั้ง 2
เมื่อโมถึงบ้าน ก็ไปนั่งเล่น Msn ซึ่งเป็นสิ่งที่เธอต้องเล่นทุกวัน และทำการบ้านอยู่หน้าคอม จนกระทั่ง 2 ทุ่ม 
ขณะที่เธอกำลังปิดคอม....
     "ติ๊ด ตา ดิ๊ด" โทรศัพท์ มือถือเธอดังขึ้น
     "ฮัลโล มีอะไรรึปล่าวเนี่ย" โมรับโทรศัพท์พร้อมกับถามทันที เพราะรู้ว่าเป็นเล้ง
     "จะโทรมาถามการบ้านน่ะ มีอะไรบ้าง" เล้งพูดกับโม เพราะ ตนไม่ค่อยจะสนใจเรียนสักเท่าไร
     "อ๋อ ก็มีภาษาไทย สังคม แล้วก็คณิต แค่นี้แหล่ะ" โมบอกเล้ง ขณะที่ตนกำลังเดินขึ้นบ้าน
     "แล้วจะนอนรึยัง" เล้งถามโม
     "คงอีกสักพักแหล่ะ จัดกระเป๋าก่อน" โมบอกเล้ง
     "เล้งไม่มีอะไรแล้วแหล่ะ รีบๆนอนนะเดี๋ยวหน้าแก่  ผันดีล่ะ" เล้งพูด
     "อืม แค่นี้นะ  ฝันดีจ้า" โมพูดกับเล้ง ก่อนที่จะวางสายไป
โปรดติดตามตอนต่อปายค้าบบบ.....