นิยายและนิทาน ตำนานแห่งความรัก

Cartoon

ตอนเราเป็นเด็กเล็กๆ นิทานหรือเทพนิยายต่างๆ ซึ่งสนองจินตนาการในวัยเด็ก ประเภทเจ้าชายและเจ้าหญิง มีแม่มด มีตัวร้าย มีพรัดพรากจากกัน แต่ทั้งสองก็ฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ เหล่านั้นมาได้ แล้วในที่สุดทั้งเจ้าชายและเจ้าหญิง ก็ได้ครองรักกันตราบชั่วนิจนิรันดร์... เป็นประโยคคำพูดที่ หล่อหลอมสร้างภาพของความรัก ที่สุขสม ที่จบอย่าง happy ending 
หลายคนเลย 'ฝังหัว' ว่าความรัก ต้องเป็นอย่างนี้แน่นอน รุ่นแม่ก็ยายเล่ามาอย่างนี้ ตอนเราเป็นเด็กๆ ก็อ่านหนังสือนิทานมาแบบนี้ แถมลูกๆ ของเราก็ได้ดูวิดีโอ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า... เทคโนโลยีเปลี่ยนไป แต่เนื้อเรื่องเหมือนเดิม... สโนว์ไวท์เอย ซินเดอเรลล่าเอย เจ้าหญิงนิทราก็เหมือนกัน แล้วยังมีนางงามกับเจ้าชายอสูรอีก ไม่ต่างจาก บ้านทรายทองของไทยเท่าไหร่ และอีกหลายต่อหลายเรื่อง ที่กรูกันมาทั้ง ช่อง 3 ช่อง 7 
พาลทำให้หญิงสาวทั้งหลาย บังเกิดความเชื่อว่า ฟ้าต้องส่ง 'พ่อเทพบุตรสุดหล่อ' ผู้เป็นหนึ่งเดียวสำหรับตัวฉัน เพื่อเป็นของกันและกันในวันข้างหน้า คำถามอมตะของสาวๆ ที่ชอบถามหมอดูมักไม่พ้น... 'เมื่อไหร่จะเจอเนื้อคู่สักที' ...คำตอบมักสร้างความหวัง ให้ฝ่ายหญิงจินตนาการบรรเจิดจ้า จนกว่าจะเจอของจริง ได้ดีก็ดีไป แต่บางรายนึกว่า ซาตานกลับชาติลงมาเกิด 
'ความวัวยังไม่หาย ความควายเข้ามาแทรก' ...ขณะที่เรายังฝันหวาน ถึงนิทานรักอันสวยหรู ที่เรียนรู้ในวัยเด็ก นิยายรักของหนุ่มสาว ยังซ้ำเติมให้เห็นถึงพลานุภาพแห่งความรัก 
ความรักเป็นอารมณ์ที่รุนแรง... นวนิยายอมตะหลายเรื่อง กระแทกความรู้สึกของความไม่สมหวัง ก่อเกิดตำนานรักอันเป็นโศกนาฎกรรม มาแล้วหลายเรื่อง 
ตัวการเห็นจะเป็น วิลเลียม เช็คสเปียร์ ที่ทำให้คนทั้งโลกรู้จักเขา และเธอทั้งสอง... 'โรมิโอกับจูเลียต' การจากไปของชายในดวงใจ สร้างความอาลัยอาดูร แก่ฝ่ายหญิง อัตวินิบาตกรรม เพื่อบูชาความรักวาดหวัง ถึงการครองคู่ในภพหน้า  ...เรื่องราวนี้เกิดขึ้นในประเทศอิตาลี  แต่ระบาดรู้กันไปทั่วโลก 
ใช่แต่เพียงเท่านั้น เมื่อต้นศตวรรษที่แล้ว แจ็คโคโม พุชชินี (Giacomo Puccini) คีตกวีชาวอิตาเลียนใฝ่ฝันไว้ว่า วันหนึ่งข้างหน้า จะต้องประพันธ์ละครร้อง ที่สะเทือนใจคนทั้งโลกให้ได้ ผลที่ได้คือ งานโอเปร่าอมตะนิรันดร์กาล เรื่อง 'มาดามบัตเตอร์ฟลาย' ก็สร้างตำนานรักของสาวญี่ปุ่น นามโจโจ้ซัง เธอพลีชีพสังเวยรัก สำหรับการเปลี่ยนใจ ของผู้พันพิงเกอร์ตัน ผู้มีรักใหม่ตอนกลับบ้านเก่า 
หลังจากโจโจ้ซังเสียชีวิต ที่ประเทศญี่ปุ่น ต่อมาไม่นาน เธอกลับชาติมาเกิดเป็นสาวไทย อยู่เชียงใหม่ ชื่อ 'สาวเครือฟ้า' ประวัติศาสตร์รอย เลยต้องมาเสียใจอีกรอบ เพราะนายร้อยจากเมืองกรุง เธอเลือกที่จะเสียชีวิตอีกรอบ ด้วยวิธีการเดิมๆ 
แต่เหมือนไม่รู้หลาบจำ ชาติต่อมาเธอได้สร้างตำนาน 'มิสไซ่ง่อน' ละครเวทีที่เล่นต่อเนื่องทุกคืน ที่ลอนดอน มานานกว่าสิบปีที่แล้ว คราวนี้เป็นเรื่องของสาวเวียดนาม ที่ต้องมาเสียรู้ทหารอเมริกันสุดหล่อ เนื้อเรื่องชีวิตเหมือนเดิม... สามีขึ้นเฮลิคอปเตอร์กลับประเทศบ้านเกิด  เธอตามไปไม่ทัน ต้องเลี้ยงลูกชายน้อยๆ ที่พระเอกไข่ทิ้งไว้ เธอหนีตายจากไซ่ง่อน มาหากินในกรุงเทพฯ พอรู้ว่าสามีเปลี่ยนภรรยาใหม่ ทำใจไม่ได้อีกแล้ว... ยิงตัวตายตอนจบ ...ถ้าใช้มีด เดี๋ยวคนดูหาว่าไม่รู้จักพัฒนา 
ผมเข้าใจว่า ตอนนี้สามีของเธอ ถูกส่งไปรบที่อัฟกานิสถาน... 
นิทานที่สุขสมหวังอย่างสวยหรูประทับใจ กับนิยายรักผิดหวัง จนนำไปสู่การตาย ก่อนเวลาอันควร อันน่าสะเทือนใจ คือความแตกต่างที่สุดขั้ว ของความรู้สึกแต่ละด้าน 
ทั้งคนอ่าน คนดูได้รับรู้เรื่องราวทั้งสอง ด้วยความซาบซึ้งกินใจไปกับ บทประพันธ์ทั้งหลาย ก็ต้องตั้งสติรู้ตัวว่า ไอ้ที่เขาแต่งมาให้อ่านให้ดูนี่นะ... ชีวิตจริงไม่จำเป็นต้องเหมือน อย่างนี้หมดหรอก ถ้าได้แต่งงานแล้ว ความรักก็ไม่หวือหวาน เหมือนตอนเป็นแฟนกัน ทั้งฝันหวาน ฝันร้าย แวะเวียนมาเยี่ยมเยือน ชีวิตคู่อยู่เสมอ 
หรือหากต้องผิดหวังกับความรัก ไม่ต้องฆ่าตัวตายหรอก... อย่าไปละเมอว่าตัวเองเป็นนางเอก ที่ต้องรักปักใจกับชายเดียว ที่ทิ้งเราไป ชีวิตจริงหาพระเอกใหม่ได้... และพระเอกของเราก็ไม่ต้องสมบูรณ์แบบ มีดีมีร้ายบ้าง เพราะเป็นมนุษย์ปุถุชน ไม่ใช่เจ้าชายหรือเทพบุตรที่ไหน ...เราเองก็ไม่ใช่เจ้าหญิง 
คู่ของโรมิโอกับจูเลียยังไม่จบ ...ผมขอเล่าต่อ 
เมื่อสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง ทั้งคู่ได้กลับชาติมาเกิดพร้อมกัน อยู่แถวๆ บางกะปิ สร้างตำนาน 'แผลเก่า' ...สองครอบครัวไม่ถูกกันอีกแล้ว เข้าใจว่าเป็นโคตรตระกูลเดิม กลับชาติมาเกิดพร้อมกันหมด พลอยเดือดร้อน ทำให้ความรักของหนุ่มสาวมีอุปสรรค... พอไอ้ขวัญสิ้นชีพ อีเรียมก็ตายตาม 
ตอนจบของเรื่อง 'ขวัญ-เรียม' ฉบับล่าสุด ทั้งสองคนกลับชาติมาเกิดอีกแล้ว หวังว่าภพนี้คงได้สมหวังซะที