จินตนาการล้วน ๆ ----------------------------------- ผมพูดว่าจินตนาการล้วน ๆ ที่จริงมันมาจากประสบการณ์ทั้งนั้น ประสบการณ์ในการอ่าน ประสบการณ์ในการคิด ประสบการณ์ที่ได้ฟัง ประสบการณ์จากการดูและเห็น ประสบการณ์ที่วาบขึ้นในความฝันแม้เพียงเสี้ยวนาที ฯลฯ เริ่มเลย ผมขี่ยานเวลา ไปตามลำพัง เพื่อหาที่ใดสักแห่งลงจอด พักหัวใจอ่อนล้าและเขลา ที่นั่นผมจะปลูกบ้านหลังเล็กจากมือของผม ผมจะปลูกข้าว ผัก และพืชพันธุ์สำหรับเป็นอาหาร ผมจะผ่าฟืนเรียงกองไว้ก่อไฟหุงหาอาหารและคลายหนาว เมื่ออุ่นและอิ่มแล้วผมจะลงมือเขียนหนังสือ มีคนบอกผมว่า โลกของนักเขียนเป็นโลกเหงา ๆ ถึงผมเชื่อตามนั้นผมก็เลือกที่จะเป็น ไม่เช่นนั้นผมก็ไม่ลงทุนขี่ยานเวลานี่มาเสียไกลแบบนี้หรอก ยานเวลาของผม เป็นยานสำหรับผมคนเดียว ไปได้ทุกที่ที่ใจปรารถนา ครั้นเร็วก็ดุจคิด ครั้นนิ่งก็ดุจหลับ เตรียมยานของคุณเถิดครับ ถ้าอยากท่องโลกจินตนาการ แต่เตือนกันไว้ก่อน ยานนี้คุณไปได้คนเดียว ความเหงาเป็นยิ่งกว่าเงา ถ้าคุณกลัวความเหงา จอดยานนี้ไว้เถิด และเดินเข้าไปหาความจอแจแออัดดีกว่า ไปก่อนล่ะ ได้เวลาที่ผมต้องผ่าฟืน ---
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 25 เม.ย. 2547 10:15 น. - ID 2328 
1151
1
0
26 เมษายน 2547 04:59 น. - comment id 73614
อืมม กลับมาแล้วค่ะ ไปท่องมาเหมือนกันค่ะพี่ก่อพงษ์ แต่มัทไม่ได้ใช้ยานแบบพี่ พาปะป๋าไปพักผ่อน ไปด้วยยานใจอะ
26 เมษายน 2547 06:47 น. - comment id 73623
ดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ