..สันโดษ..

เสือยิ้มมุมปาก

ถ้าเราสามารถทำให้ภาพที่เห็นกลายเป็นภาพของความว่างเปล่าได้คงดีนะ เพราะวันนี้เราต้องลำบากใจกับภาพที่ปรากฏอยู่ข้างหน้า ทำเอาจิตใจรู้สึกวูบไปเหมือนกัน คิดดูนะเหมือนกับพายุที่โหมเข้ามาแรงมาก แล้วเราตกลงกันแล้วว่าจะถูกพัดไปด้วยกัน แต่เมื่อพายุนั้นพัดผ่านไป เขายังยืนอยู่ที่เดิม แต่เรากลับถูกพัดกระเด็นไปอีกสถานที่หนึ่ง ระยะทางที่เราถูกพัดมาคงแปรผันตรงกับความ ไม่เข้าใจ ที่ทวีมากขึ้นทุกขณะ หลายคำถามที่ผุดขึ้นมาเพื่อลบล้างความไม่เข้าใจดังกล่าว แต่เมื่อนึกถึงเหตุผลแล้ว อาจบอกได้เลยว่า ไม่มี บางครั้งการเป็นคนแบบนี้ควรเป็นสไตล์ของ สันโดษชน ความไม่ต้องการที่จะกลับไปดูกองขยะเดิม ที่เคยผ่านมาแล้วมันผิดหรือ ? ถึงแม้ว่าตัวเราเองเป็นขยะด้วยก็เถอะ เราจะขอใช้ ศักดิ์ศรีของขยะ พัดตัวเองไปจากขยะกองเดิมให้ได้ ถ้าจะพูดว่าเรายึดติดกับสันดานตัวเองมากเกินไป คงเป็นคำกล่าวหาที่รุนแรงและโหดร้ายแต่ก็คงไม่เกินความสามารถที่จะยอมรับของเราหรอก แน่นอน ! สันดานที่ไม่ดีย่อมควรแก้ไข แต่เราคิดว่ามันสมควรแก้ไขสำหรับคนที่มันยังไม่แก้ไขตัวเอง เพราะยังไงมันก็ไม่คุ้มค่าอยู่ดี วิญญาณของการปกป้องตัวเอง ย่อมมีอยู่ในมนุษย์ทุกคนอยู่แล้ว แต่ วิญญาณของการปกป้องผู้อื่นที่นึกว่าเป็นตัวเอง นี่ซิคงจะมีอยู่ในวิสัยของ สันโดษชน เท่านั้น คาบเคมีวันนี้เรียนคำนวณปริมาณสารสัมพันธ์ เรียนแล้วอดนึกตัวเองไม่ได้ที่ยังเป็น สมการไอออน ซึ่งไม่เสถียรสักที หรือถ้าจะนึกถึงการทำปฏิกิริยาเคมีมันก็คงเป็นสารที่ไม่ยอมทำปฏิกิริยากับสารอื่น เป็นสารเคมีที่รักในความไม่เสถียร แหกกฎของสารเคมีทั้งหลายทั้งปวงอยู่นั่นเอง เมื่อความสามารถที่จะรวมชีวิต 2 ชีวิตให้มีวิญญาณเดียวกันไม่สำเร็จ เราก็จะขอยืนหยัดอยู่ด้วยตัวเองให้ได้ มันคงไม่ใช่ความล้มเหลวครั้งแรกหรอก มันเป็นแค่การเปิดประตูสู่ความล้มเหลวเท่านั้นเอง คงเป็นอีกบทเรียนที่เจ็บปวดสำหรับคนที่พร้อมจะเจ็บปวดอีกแล้วนะ.				
comments powered by Disqus
  • กัลปพฤกษ์

    19 เมษายน 2547 17:24 น. - comment id 73241

    สันโดษไม่ใช่อยู่คนเดียวนะครับ
    แต่พอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน