รักนี้ห้ามยอม (ตอนจบ)

Patch...

ใกล้ หกโมงเย็นแล้วทำไมยังไม่เห็นเดียวจะมาอีก หรือจะอำเรา วันนี้อุตสาห์ใส่ชุดสะสวยเชียวน่ะจะแกล้งกันหรือไง  งานวันนี้จะต้องไปเจอกับแหม่มที่ไม่ชอบหน้าฉันและเจอนนท์คนที่ฉันเพิ่งทะเลอะด้วย ฉันเลยต้องแต่งตัวสวยเป็นพิเศษ 
	นั่งไงมาแล้ว
	ชุดสวยดีนิ คนที่มารับฉันดันไม่ใช่เดียวแต่เป็น นนท์ ทำไมล่ะ พอดีไอ้เดียวยังแต่งตัวไม่เสร็จฉันก็เลยมารับแทน	
	หรอ ไปยังล่ะ ขณะที่นั่งรถมาฉันกับนนท์ไม่พูดกับสักคำ นนท์คงยังโกรธฉันอยู่แน่เลย
	วันนี่สวยดีน่ะ ฉันได้ยินเสียงอะไรน่ะเมื่อกี้
	อะไรน่ะ
	ก็บอกว่าสวยดีอะไรสวยฉันนึกในใจ
	ก็ทั้งหมดแหละนนท์เริ่มขึ้นเสียงใส่ฉัน แต่ก็อดดีใจไม่ได้ที่นนท์ชมว่าสวย
ในที่สุดเราก็มาถึงบ้านแหม่มกัน พอรถจอดเดียวก็วิ่งมาเปดประตูรถให้ฉันทำกับว่าฉันเป็นเจ้าหญิงอย่างนั้นแหละ ส่วนนนท์แหม่มก็เดินมารับ หน้านี่บานเชียวพอเห็นนนท์ จากนั้นพวกเราก็เข้าไปในงาน  เดียวอาสาไปเอาน้ำมาให้ฉัน ฉันก็เลยต้องอยู่คนเดียวสักพักแหม่มกับนนท์ก็เดินมา
	สุขสันต์วันเกิดน่ะแหม่ม ขอให้มีความสุขมากๆน่ะฉันอวยพรตามมารยาท แม้ที่จริงจะไม่อยากก็ตาม
	ขอบคุณน่ะ เจน แล้วเดียวล่ะไปไหน เพิ่งรู้น่ะว่าเจนกับเดียวเป็นแฟนกัน
	คงไม่ใช่หรอกมั้ง หรือใช่นนท์พูดบวกกับท่าทางที่ยั่วโมโหใส่ฉัน จนฉันเกิบหมดความอดทน
	ใช่ฉันเป็นแฟนกับเดียว แล้วเดียวก็กำลังไปเอาเรื่องดื่มให้ฉันอยู่เราเพิ่งเรื่มคบกับก็เลยหวานไปหน่อยต้องขอโทษด้วยน่ะถ้าบาดตาบาดใจใครเข้าสำเร็จฉันพูดให้นนท์หัวเสียไดสำเร็จ
	เจน อ่ะน้ำครับเดียวเดินมาพร้อมกับพันช์ สองแก้ว
	ขอบคุณน่ะเดียว เดียวเนี่ยใจดีจังเลย
	เดียวแฟนใหม่เดียวเนี่ย น่ารักไม่เบาน่ะ จริงไหมค่ะนนท์
	หรอก็งั้นๆ ไปทางโน้กันดีกว่าเดี๋ยวจะเป็นเบาหวานกันพอดีแล้วนนท์ก็พาแหม่มเดินไปทางอื่นปล่อยให้ฉันอยู่กับเดียวสองคน
	เจน วันนี้เจนสวยมากน่ะรู้ไหมเดียวพูดกับฉันอย่างผิดปกติ
	หรอเดียว ฉันว่าเราไปคุยกับเพื่อนคนอื่นดีกว่าน่ะฉันชักไม่อยากอยู่กับตานี่สองต่อสองแล้ว
	ทำไมล่ะ เราเป็นแฟนกันน่ะไม่คุยกับแฟนแล้วจะคุยกับใคร
	นี่นั้นมันแค่ละครน่ะฉันเริ่มหวั่นใจ ฉันขอตัวไปห้องน้ำก่อนน่ะไปที่อื่นดีกว่าอยู่กับตานี่ไม่น่าไว้ใจไม่รู้เป็นเพื่อนนนท์ได้ไงนิสัยไม่เห็นเหมือนกันเลย พอพูดจบฉันก็ออกไปจากงาน
	ฉันเดินออกมาจากงานเลี้ยง  ฉันรู้สึกว่าฉันช่างแตกต่างกับคนในงานเหลือเกิน ใช่สิเพราะฉันไม่ได้มาในฐานะเพื่อน หรือพูดอีกที่คือเข้าไม่ได้เชิญนั่นเอง  
	อากาศข้างนอกดีจัง ไม่เหมือนในงานเลยอึดอัดไปหมด ดูไปบ้านของยายแหม่มก็ใหญ่ดีน่ะ ก็นั่นแหละคนรวยทำอะไรก็ไม่น่าเกลียด  อยากกลับจังไปชวนเดียวกลับดีกว่า เดี๋ยวก่อนแล้วถ้าไอ้บ้าเดียวคิดลามกขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ ชวนนนท์กลับดีกว่า แต่นนท์คงอยู่กลับแหม่มล่ะสิ งั้นกลับเลยแล้วกันคงไม่มีใครรู้หรอก เรามันไม่ใช่คนสำคัญอะไรหรอก
  	ฉันกำลังจะกลับแต่แล้วก็มีคน  มาดึงแขนฉันไว้พอฉันหันไปมอง
	นนท์  มาทำอะไรแถวนี้
	แล้วเธอล่ะมาทำอะไรแถวนี้
	ฉันฉัน จะกลับแล้ว
	อะไร  จะกลับแล้ว แล้วใครไปส่ง มาเดี๋ยวฉันไปส่งเธอเอง
	ไม่ต้อง ฉันกลับเองได้ เธอไม่ต้องมาเสียวเวลากับฉันหรอก เดี๋ยวแหม่มรอ
	นี่ยัยเจนแหม่มน่ะหรอเขารอฉันได้อยู่แล้ว
	ยังไม่ทันที่นนท์จะพูดจบฉันก็เดินจากมาก่อนแล้ว  แต่นนท์ดึงฉันไว้
	นี่เธอ ไม่อยากไปกับฉันจริงๆหรอ หรือกลัวไอ้เดียวเข้าใจผิด
	นี่ ฉันกับเดียวไม่มีอะไรกันน่ะ ไม่เหมือนเธอกับแหม่มหรอก
	ฉันก็ไม่ได้มีอะไรกับแหม่มเหมือนกัน
	หรอ ฉันทำท่าทางไม่เชื่อกับสิ่งที่นนท์พูด  แต่ฉันก็รู้สึกดีใจอยู่ข้างในนิดๆเหมือนกัน งั้นฉันกลับก่อนน่ะ ฝากบอกแหม่มด้วย ไปน่ะ
	มาฉันไปส่ง
	แต่
	ไม่ต้องมีแต่ เดี๋ยวฉันไปส่งมาพูดจบนนท์ก็ดึงแขนฉันไปขึ้นรถแล้วก็ขับออกจากงานไป ระหว่างทางเราไม่คุยกันเลยจนถึงบ้านฉัน 
	ขอบใจน่ะที่มาส่ง
	ไม่เป็นไรสำหรับเธอ แค่นี้เรื่องเล็ก คำพูดของนนท์เล่นทำเอาฉันใจเต้นขึ้นมาเลยไม่รู้นนท์จะสังเกตเห็นสีหน้าของฉันหรือเปล่า
	หรอ ยังไงก็ขอบใจน่ะฉันกำลังจะเปิดประตูรถออก นนท์ก็ดึงแขนฉันไว้แล้วพูดว่า
	เจน เธอเป็นคนที่มักจะยอมทำตามขอร้องของคนอื่นใช่ไหม ดูท่าทางนนท์จะจริงจังมากเลย
	ใช่ ทำไมหรอ
	งั้นฉัน ขอร้องเธอมาเป็นแฟนกับฉันได้ไหม
	อะไรน่ะฉันตกใจมาก แต่ก็ดีใจมากด้วย
	ฉันรู้ว่าเธอได้ยินน่ะ  ว่าไงล่ะเสียงนนท์เหมือนจะขู่ แต่ดูออกว่าเป็นการกลบเกลื่อนความเขินนั่นเอง
	นนท์เธอรู้ไหมว่า คำขอร้องของเธอมักจะใช้กับฉันไม่ได้  ดูท่านนท์จะตกใจเหมือนใจกันน่ะ 
	แต่คราวนี่ยกเว้นเป็นกรณีพิเศษ
	จริงหรอนนท์โผกอดฉัน ด้วยความดีใจมาก และฉันก็เหมือนกัน
                                  การยอมครั้งนี้คงเป็นการยอมที่ฉันมีความสุขที่สุดแน่นๆเลย