ทั้ง 3ในฮาฟเวตอน2
N_BOoK
คนทำสวนที่โรงเรียนนี้ เขาเป็นคนที่ดูแปลกประหลาดคือเวลาที่ใครมายุ่งหรือทำลายสนามหญ้าแม้แต่เล็กน้อย เขาจะจัดการกับเด็กพวกนั้นอย่างสาสม แอน แครอท และอารีนากำลังจะเป็นรายต่อไปที่โดนจัดการ "พวกเธอจะต้องโดนไม้กวาดทางมะพร้าวอันแข็งแกร่งของฉันสักหน่อยน่ะ"ว่าแล้วคนทำสวนก็ถือไม้กวาดวิ่งไล่ตามเด็กพวกนั้น ช่างน่าสงสารเหลือเกินเพราะแอนเป็นคนที่วิ่งช้าที่สุดในกลุ่มเธอวิ่งไม่ทันจึงตัดสินใจกระโจนลงไปในบ่อนําที่ไว้สำหรับปลูกดอกบัว คนสวนวิ่งไปหยุดข้างหน้าบ่อและตัดสินใจเดินจากไปเพราะเขาคิดว่าคงไม่คุ้มค่าหรอก ถ้าจะเสื้อเปียกเพราะเด็กพวกนี้ เขาจึงตัดสินใจวิ่งตามแครอทไปจนทัน "ผึ้งๆ !! โหเป็นฝูงเลย"แครอทตะโกนแล้วรีบวิ่งจากไป ขณะที่คนสวนหันไปข้างหลังแล้วพูดว่า"ไหนๆ ไหนล่ะผึ่ง"เขาคงเจ็บใจมากเพราะกว่าจะหันกลับมาแครอทก็วิ่งไปไกลแล้ว "ไม่เป็นไรเหลืออีก1 คราวนี้ฉันจะไม่ให้พลาดเลย"อารันาเห็นคนสวนวิ่งตามมาข้างหลัง เธอวิ่งเร็วพอสมควรแต่คนทำสวนวิ่งเร็วกว่าอารีนาจึงตัดสินใจปีนขึ้นไปบนต้นไม้ "ลงมาเลยนะเจ้าหนู ถ้าเธอไม่อยากให้ฉันไปฟ้องครู แค่เธอลงมาสัมผัสกับความแข็งแกร่งของไม้กวาดฉันเพื่อล้างความผิดของเธอ อ่อแล้วก็เพื่อนที่หนีไปอีก 2 คนของเธอ ฉันก็จะให้อภัยแล้ว"คนสวนพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม "เปาะ" เสียงกิ่งไม้ที่อารีนาเกาะอยู่หักลงมา ไม่รู้ว่าโชคดีหรือร้ายที่เธอตกลงมาทับร่างอันอุดมสมบูรณ์ของคนสวนเลยทำให้เธอปลอดภัย ส่วนคนทำสวนก็กำลังฝันเห็นดาวหมุนอยู่รอบศรีษะเขา ในที่สุดทั้ง3ก็ปลอดภัยและได้กลับบ้านเพื่อวางแผนการวันพรุ่งนี้ต่อ
"สวัสดีแอนพูดอยู่ค่ะ"แอนวิ่งไปกับโทรศัพท์มือถือของเธอ "ฮัลโหล แอนเหรอ ฉันแครอทนะ เรามาวางแผนพรุ่งนี้กันเถอะ โอ๊ะ!เดี๋ยวๆ โทรศัพท์บ้านของฉันดัง สงสัยอารีนาโทรมา"แครอทบอกแอนพร้อมกับวิ่งไปคุยกับอารีนา"หวัดดีอารีนา ฉันคิดไม่ผิดเลยว่าเธอต้องโทรมา เรา..คือฉันหมายถึงฉันกับแอนน่ะกำลังวางแผนจะแกล้งครู เอ้ยไม่ใช่แผนที่จะทำให้ครูของเราไม่เครียสกับการสอนมากเกินไปในวันพรุ่งนี้อยู่น่ะ" แครอทพูดอย่างรวดเร็ว เธอแทบจะไม่เว้นช่วงให้คนที่โทรเข้ามาพูดบ้างเลย "สวัสดี ฉันไม่ใช่อารีนาหรอกนะ"เสียงที่ดังมาจากโทรศัพท์มันคุ้นมาก คุ้นมากๆ เหมือนกับเสียงของ อาจารย์เมอเรีย! "สวัสดีค่ะ คุณครูคือเมื่อกี้หนูกำลังซ้อมพูดละครทำรายงานอยู่ค่ะ"แครอทแตว Wเมื่อกี้เธอจะพูดอะไรก็ช่างเหอะ เพราะฉันใช้โทรศัพท์สาธารณะมันไม่ค่อยชัดเลย ฮัลโหลๆ แครอทถึงฉันจะไม่ได้ยินเธอ แต่ฉันรู้ว่าเธอได้ยินฉัน พรุ่งนี้เรามาเคลียกันเรื่องรอยหญ้าแหว่งในสนามนะ เตรียมตัวไว้ดีๆเถอะ แย่จังเตรียมเงินค่าโทรศัพมาคืนฉันด้วยล่ะ" เสียงนั้นหายไป แครอทใจเต้นรัว เธอทั้งดชคดีที่ครูไม่ได้ยินเสียงที่เธอคิดว่าเธอต้องเตรียมทำเวร3 เดือน แต่เธอก็โชคร้ายที่ต้องเตรียมตัวจัดการกับเรื่องหญ้าแหว่ง
โปรดติดตามตอนต่อไป