......ทำไมคนที่มีแต่ให้ กลับไม่ได้รับการตอบแทนอย่างคุ้มค่าบ้าง บางครั้งบางที คนที่ให้ก็อยากจะให้อย่างบริสุทธิ์ใจ อยากจะให้โดยที่ไม่หวังสิ่งตอบแทน......... แต่ถ้าลองมองอีกมุมหนึ่ง อีกด้านหนึ่งของหัวใจ จะพบว่า........ การที่เรามีแต่ให้ แล้วไม่เคยสัมผัสกับการตอบรับเลย เราย่อมรู้ดีว่ามันรู้สึกทรมานแค่ไหน หัวใจร่ำร้องว่า ฉันให้เพราะต้องการที่จะให้ ฉันไม่ได้หวังให้เขาตอบแทนฉันแม้แต่นิดเดียว..... แต่........หัวสมองคิดได้แต่เพียงว่า ทำไมเธอไม่ตอบแทนฉันบ้าง ..............และจะรู้สึกตัวอีกทีว่า หัวใจกับสมองทำงานไม่สัมพันธ์กัน ก็ต่อเมื่อความสับสนว้าวุ่นมาเยือน.........คนที่เคยเป็นแบบนี้ จะเข้าใจได้ถึงความรู้สึกเหล่านั้นได้ดี เว้นแต่คนๆนั้น เป็นผู้ลุล่วงแล้วทั้งในทางโลกและทางธรรม.......................................
9 เมษายน 2547 21:20 น. - comment id 72716
ช่าย มัน เจ็บ มาก เคย ถาม ตัว เอง อยู่ ว่า ทาม มาย ต้อง ร้องไห้ เสีย จัย ที่ เขา ไม่ ตอบ แทน สิ่ง ที่ เรา ให้ ทั้งๆ ที่ คิด ไว้ ก่อน ทำ ว่า ไม่ ต้อง การ สิ่ง ตอบ แทน . . .
11 เมษายน 2547 09:38 น. - comment id 72758
ถ้าเราให้แล้วเราตัดสิ่งที่เราให้ทิ้งออกจากใจได้จะมีความสุข ขอให้คิดว่าเราเอาของไปทิ้งถังขยะก็แล้วกัน รับรองไม่ทุกข์ใจแน่นอน