ไม่รู้พูดถึงใคร แต่อ่านแล้วจับใจเหลือเกิน เขียนแทนความรู้สึกของใครบางคนที่เธอต้องการ ถึงคุณใบไม้ แม้ว่า ผมเพิ่งจะได้มีโอกาสอ่านจดหมายรักที่คุณเขียนไว้ ก็ไม่สายไปที่ผมได้รับรู้ อยากบอกคุณวาผมรู้สึกดีเช่นเดียวกับคุณ ผมไม่เคยรู้ว่าที่คุณเขียนอะไร แล้วผมบอกว่าตลก มันจะเป็นความทรงจำอยู่ในใจคุณ คุณรู้ไหมครับนั่นเป็นวันแรกๆที่ผมได้เข้ามาเดินอยู่ในถนนสายเดียวกับคุณ หลังจากนั้นมา ผมไม่เคยรู้เลยว่าใครมาใครไปมันดูงงไปหมด แต่มันยังไม่สายไปที่พระเจ้าบันดาลใจให้ผมเปิดจดหมายฉบับนี้อ่าน จดหมายที่เป็นบันทึกความจริงใจจากหัวใจคุณ ความรู้สึกผมอ่อนโยน ผมไม่เคยรู้เลยที่ทำให้หัวใจน้อยๆของคุณบอบชำ ขอโทษนะครับคนดี มีคำกล่าวเป็นภาษาฝรั่งเศสว่า Lo[n des yeux pres du sceur ไกลตาใกล้ใจ ตุณอยู่ในใจของผมเสมอไม่ว่าวันเวลาที่คุณจากไปจะนานแค่ไหน หัวใจผมให้คุณ แต่ผมแปลกใจอยู่อย่างหนึ่งว่าคุณรัก ผม แคร์ผม คิดถึงผม แต่ทำไมคุณไม่เคยบอกสิ่งสำคัญให้ผมรับรู้เลย ปล่อยเวลาสำคัญของหัวใจไปได้อย่างไร น่าเสียดายเวลาที่ผ่านมาเหลือเกิน เพียงคุณบอกผมสักนิด รักคงไม่ต้องเป็นพิษเกาะหัวใจขนาดนั้น ผมยังหวังว่าฟ้าที่กว้างไกลคงไม่สามารถกั้นแรงใจและแรงรักที่เราจะสื่อถึงกันและกันได้ ขอบคุณสวรรค์ที่ให้ผมได้เจอคุณ ได้รู้จักคุณและได้รักคุณ แม้ว่าเราจะเจอกันเพียงผ่านด้วยปลายมือที่สัมผัสบนคีบอร์ดก็ตาม แต่ผมก็ยืนยันว่า ++++ ผมรักคุณ+++++ แม้คุณจะจากไกลถึงอีกฟากฟ้า แม้คุณจะไม่ได้รู้ว่าคนที่คุณได้เคยใส่ใจแคร์ที่จะตอบ แคร์ที่จะคุย แคร์ที่จะอยู่เป็นเพื่อนในยามเหงา เขาไม่เคยทิ้งให้คุณโดดเดี่ยวในความรู้สึกเลย ทุกคำคืนหน้คีบอร์ดแห่งนี้ผมยังรอคุณเสมอ รอที่จะบอกคุณว่า ผม...รักและคิดถึงคุณ ผมรักคุณนะครับ คนดีในดวงใจของผม จาก ผมเองครับ
8 เมษายน 2547 01:50 น. - comment id 72590
ขอบคุณสำหรับทุกคำตอบของหัวใจ Thanks for Answer of Love --ที่จะทำให้อยากมีลมหายใจ-- ต่อสู้เพื่อวันพรุ่ง...ขอบคุณจริงๆ
8 เมษายน 2547 16:48 น. - comment id 72615
...ถึงคุณนางสาวใบไม้ ผมดีใจครับที่คุณมาอ่านเอง แต่หวังว่าคุณคือคทีโทรเข้ามาในเช้าวันนั้นหรือเปล่าครับแล้วพูดว่า ที่นั่น อ.บ.ต ผักกูดใช่ไหม คุณคงมีความสุขแล้วนะครับ
8 เมษายน 2547 17:55 น. - comment id 72619
ขอแค่คิดถึง ไม่ต้องลึกซึ้งก็ได้ ขอแค่เป็นเพียงใคร ที่เธอใส่ใจ..บ้างก็พอ - - ไม่ได้โทร.หาเพราะอยู่ไกลตา - - ...แต่ไม่อยากไกลใจ..
8 เมษายน 2547 19:09 น. - comment id 72623
อ่านแล้วตกใจค่ะ..... อยากบอกว่า....เวลาอยู่อีกเว็บหนึ่ง เราใช้นามปากกาว่าใบไม้ แถมเรายังชื่อเล่นว่า ..วา...อีกต่างหาก อ่านมาถึงบรรทัดที่ 2 ของจดหมาย ก็เขียนว่า ...อยากบอกคุณวา....(เข้าใจว่าคงพิมพ์ผิด) และพออ่านลงมา ถึงย่อหน้าที่ 2 อีก ตรงที่บอกว่า.... คุณรู้ไหมครับนั่นเป็นวันแรกๆที่ผมได้เข้ามาเดินอยู่ในถนนสายเดียวกับคุณ ...... มันก็มีคำวาถนน...ซึ่งเป็นนามปากกาที่เราใช้ที่นี่อีก อ่านทีแรก ตกใจหมดเลย.... นึกว่าใครมาเขียนจดหมายรักให้เราซะอีก ตอนนี้ เข้าใจแล้วค่ะ ว่าเข้าใจผิด แหมๆๆๆๆๆๆ.......ก็ขอให้สมหวัง ทางตัวอักษรกันเร็วๆนะคะ ระหว่าง อาภาภัส และ นางสาวใบไม้
9 เมษายน 2547 19:29 น. - comment id 72699
พอดีผมได้มีโอกาสอ่านจดหมายทั้งสองฉบับ เรื่องความรัก ผมคิดว่าบางคนก็ไม่สามารถเอ่ยปากบอกออกไปได้ เป็นจดหมายตอบที่ให้กำลังใจแก่ผู้เขียนมากครับ
12 เมษายน 2547 23:04 น. - comment id 72876
คำว่ารัก หากมันมาจากใจจริง คุณคงไม่รู้หรอกว่ามันยากแค่ไหนที่จะเอ่ยมันออกมาได้ คนสองคนหากมีใจตรงกัน ความรู้สึกมันสื่อถึงกันได้โดยไม่จำเป็นต้องมีคำพูดใดเลย ข้าพเจ้าเองเข้าใจคุณนางสาวใบไม้นะคะ หวังว่าคุณอาภาภัสก็คงเข้าใจ เอาใจช่วยทั้งสองคนค่ะ
19 เมษายน 2547 21:16 น. - comment id 73279
ตอบขอบคุณคุณกัลปพฤกษ์ค่ะ ยินดีรับคำชมค่ะ
19 เมษายน 2547 21:17 น. - comment id 73280
ตอบขอบคุณคุณนีโม่ค่ะ เข้าใจค่ะ