สมัครเอนท์

windsaint

วันนี้แล้วสินะที่ฉันจะต้องไปสมัครเอนท์
ฉันตรวจความเรียบร้อยของเอกสารหลักฐานให้พร้อมก่อนออกจากบ้าน
แล้วฉันก็ไปถึงโรงเรียนตั้งแต่ 6 โมงกว่าๆ 
เปล่าหรอก ฉันไม่ได้บ้าเห่อ ฉันไม่ได้ตื่นเต้น 
เพียงแต่วันนี้มีงานกรีฑาสวนสัมพันธ์ครั้งที่ 7 งานแข่งกีฬากับสวนฯอื่นๆ 6 สวนฯ 
ห้องของฉันได้รับคำสั่งให้ไปเป็นพี่เลี้ยง แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้ทำอะไรเลย
7.50 น. ฉันและเพื่อนออกจากโรงเรียนเพื่อมุ่งหน้าไปยังจุฬาฯ
พวกเรามารวมตัวกันที่โรงเรียนเกือบทั้งห้องเหลือเพียงบางคนที่ไม่เต็มใจรับหน้าที่พี่เลี้ยง จึงไม่มา
8.10 น. ฉันถึงที่ศาลาพระเกี้ยวโดยมีผู้คนมากมายต่อแถวกันยาวเป็นสายเหมือนกับหางงูที่ไม่มีวันจะลดลง
ฉันรอต่อแถวนั้นด้วยใจที่คิดว่า ทำไมคนสอบมันเยอะเช่นนี้ แล้วเราจะสู้ไหวหรือ 
ฉันพบเพื่อนจากค่ายเดียวกันหลายคน แต่ละคนต่างมาสมัครในรอบที่ต่างกัน
จนกระทั่งรับบัตรคิวหมายเลขที่ฉันได้คือ 2588 
ฉันชวนเพื่อนไปที่โต๊ะสวนฯ แหล่งรวมชาวสวนฯที่จุฬาฯ 
แต่ทำไมวันนี้กลับไม่มีใครสักคน ผู้คนที่มากมายทำให้ฉันกระตุ้นตัวเองว่า 
เวลาแห่งการแข่งขันกำลังงวดเข้ามาทุกทีแล้ว การแข่งขันที่มิใช่การแก่งแย่งชิงดี
แต่เป็นการแข่งขันเพื่ออนาคต สนามทดสอบความอดทนของแต่ละคนและเป็นสนามรบทางความรู้ 
ที่ฉันไม่รู้ว่าฉันเองจะเป็นหนึ่งในผู้ที่รอดชีวิตกลับมาจากสมรภูมินี้ได้หรือไม่