ผู้หญิงอร่อย
รษฎา ปนาลี
ผู้หญิงอร่อย
ถึงปานฝันที่คิดถึง
สบายดีหรือเปล่าจ้ะ เราสบายดีจ๊ะ(ขึ้นต้นเป็นรูปแบบมาตรฐานเด๊ะเลย) ในบางครั้งคนเราก็เกิดมาเพื่อให้คนอื่นๆที่แวดล้อมได้วาดหวังเช่นกัน แต่คนนั้นก็ไม่จำเป็นต้องทำตามความคาดหวังของใครๆไปเสียหมด จนทิ้งความเป็นตัวตนของตัวเองไปสิ้น ปานฝันคิดอย่างนั้นมั้ย
เรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักทีเดียว รูปร่างคล้ายๆมะหมี่ แต่ดูไปก็จะเพี้ยนไปเป็น บะหมี่ มากกว่า ใครว่าเธอเป็นอย่างนั้น แต่นานวันเข้าเธอก็บอกว่าเธอคล้ายบะหมี่อย่างที่ใครเขาว่า เธอเป็นคนอ่อนโยนกับทุกคน ในที่อยู่ใกล้ๆกับเธอจะรู้สึกอบอุ่นตรงหัวใจและมีความหมายในการดำรงอยู่ แต่เธอก็ทำให้ทุกคนรู้สึกแบบนี้ไปเสียทุกคน จนทุกคนเกิดความรู้สึกอยากเป็นเจ้าของ คนของความอบอุ่น อยากมีส่วนช่วยเธอเสริมและสรรค์สร้างความเป็นเธอ ให้ทุกคนที่ได้เข้าใกล้ได้อบอุ่นยิ่งขึ้น
กางเกงยีนส์ เสื้อยืด สะพายกระเป๋าใบใหญ่ที่ใส่สารพัด ตั้งแต่เอกสารทางวิชาการ จนกระทั่งแป้งเด็กขนาดกลาง ไว้สำหรบทำให้หน้าผ่องทุกสถานที่ไม่เว้นแม้กระทั่งหน้าเวทีคอนเสิร์ต เธอก้าวไปไหนรอยยิ้มและความอบอุ่นจะเกิดขึ้นที่นั่น
ลองแต่งตัวสไตล์อื่นดูบ้างไหม ถ้าเป็นหลานของพี่นะ จะจับแต่งให้หวานๆ ใส่กระโปรงยีนส์ เสื้อสีฟ้าลายดอกไม้เล็กๆ ปล่อยผม ทาปากสีชมพูอ่อน แค่คิดก็หวานแล้ว อยากเห็นจัง คนรอบข้างพูดกับเธออย่างนี้
อยากเห็นเอ๋เปรี้ยวจังคงจะน่ารักไม่เบาเลย อีกคนที่แวดล้อมเธอพูดอย่างนี้อีกเช่นกัน
ทุกวันเธอก็ยังเป็นที่น่ารักของทุกคน ตามแบบของเธอจนวันหนึ่งความเหงาและดวงตาหม่นเหม่อได้มาเยือน
เราก็เป็นของเราแบบนี้ จะให้เราเป็นแบบนี้แบบนี้แล้วจะให้เป็นแบบไหน? ดูเหมือนเธอพยายามอย่างมากที่จะดูแลความคาดหวังของใครต่อใครใหญ่แล้วหล่ะปานฝันที่รัก
รอยยิ้มที่พรมใบหน้าทุกวัน ๆ ค่อยๆหายไปๆ จนอาหารเที่ยงมื้อนั้นมาเยือนเราจึงถือโอกาสพาเธอไปทานอาหารกลางวันด้วยกัน จำได้ว่าเป็นส้มตำ ต้มยำ ไก่ย่าง ข้างเหนียว อยากลิ้มลองบ้างหรือเปล่าจ๊ะ ต้มตำจะให้รสเปรี้ยว เค็ม เผ็ด หวานนิด รวมกันเป็นรสอร่อยทำให้อาหารลุล่วงสู่กระเพาะอย่างปกติสุข (และทำให้คนกินเข้าไปอยู่ปกติสุขด้วย) ไม่เปรี้ยวโด่ง เค็มจนไม่อยากซดน้ำ หรือเผ็ดจนต้องซดน้ำในแก้วแทนน้ำในถ้วย ส้มตำปูก็เปรี้ยวหวาน พอดีกัน
ด้วยรสชาติอาหารที่อร่อย (ทำให้การสนทนาดำเนินไปด้วยดี) เราจึงถามเธอว่า อร่อยไหม เธอพยักหน้าหงึกๆก่อนจะพูดว่า
ชีวิตคนก็ต้องอร่อยใช่ไหม
ตั้งแต่อาหารมื้อนั้น ความอบอุ่น อ่อนโยนที่เป็นรัศมีประจำตัวของเธอก็เปล่งประกายอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน และดูเธอมีความสุขกับการได้เป็นอย่างที่เธอเป็น แต่สิ่งหนึ่งที่เปลี่ยนไปก็คือ เธอเป็นคนที่อบอุ่นมากขึ้นและมากขึ้นทุกวัน ยิ่งอากาศร้อนๆได้ใกล้กับเธอแล้วดูเหมือนว่าความอบอุ่นจะกลายเป็นร้อน เสื้อผ้าก็เปลี่ยนใหม่เป็นการเปลี่ยนบุคลิกอีกแบบหนึ่งเพราะ เอวเธอหายไป
ทำให้เราสงสัยว่า การทำให้ชีวิตมีความอร่อยของเธอมันคืออะไร จะตรงกับเราบ้างไหมนะ ที่ความเป็นชีวิตก็ต้องมีทั้งหวาน มัน เปรี้ยว แต่ก็เอาเถอะแค่เธอมีความสุขกับสิ่งที่เธอเป็นก็มีความสุขแล้ว
ดูแลตัวเองนะจ๊ะ
ปลายฟ้า