ที่ฉันยิ้ม อาจไม่ใช่เพราะมีความสุข แต่ทุกข์เกินกว่าที่จะให้ใครเห็นต่างหาก ไม่ใช่ว่าดีใจ ที่เธอกับเขาคืนดีกัน แต่ดีใจที่เธอมีความสุข ที่ยิ้มออกไป เพราะกลัวสายตาที่เธอมองมาต่างหาก กลัวเธอจะมองฉัน ด้วยความสงสาร ไม่ใช่ความห่วงใย ฉันกลัวมันจะเป็นอย่างนั้น และกลัวเธอเวทนาฉัน กลัวเธอมองด้วยสายตาที่ไม่ใช่คำว่ารักน่ะ เข้าใจไหม ทุกครั้งที่เห็นเธอกับเขายิ้มให้กัน จับมือกัน เล่นด้วยกันอย่างมีความสุข เธอรู้ไหม ว่าพวกเธอมีความสุขบนความทุกข์ของฉัน ทุกครั้งที่เธอเจ็บมาจากเขา ที่ฉันยิ้มให้ คอยพูดให้เธอกับเขาคืนดีกัน ไม่ใช่ว่าฉันอยากให้เธอกะเขารักกันหรอกนะ แต่ฉันรักเธอ อยากเห็นเธอมีความสุข แม้ความสุขนั้นไม่ใช่มาจากฉัน แต่มาจากเขา ฉันก็ยอมได้ ก็คนมันรัก ให้ทำไง ไม่ใช่ไม่หึงหวงเธอ ที่อยู่กับเขา แต่กลัวว่า ถ้าแสดงว่าหึงหวงออกไป เธอจะมองกลับมายังไง คิดอย่างไงกับตัวฉัน จะเป็นแบบเดิมไหม แค่นี้เอง ที่ฉันไม่กล้าทำลงไป ก็เพราะกลัวเธอเปลี่ยนไปไงละ ที่ทุกครั้งเธอเดินไปทางไหน ก็เจอแต่ฉัน มันไม่ใช่ความบังเอิญ แต่ฉันตั้งใจ ตั้งใจจะให้มันเป็นยังงั้น เพราะฉันอยากเจอเธอ แค่เห็นหน้าก็พอแล้ว เธออาจไม่ใช่ผู้ชายคนแรกที่ฉันรักก็จริง และก็อาจไม่ใช่คนสุดท้ายก็ได้ แต่ตอนนี้ เวลานี้ เธอคือเดียวที่ฉันรัก เธอคือคนเดียวที่สามารถทำให้ฉันสุขใจ และสบายใจ มีเธอคนเดียวจริงๆ อาจจะเอาแต่ใจบ้างเป็นบางครั้ง อาจนิสัยเสียไปหน่อยในบางเวลา อาจเจ้ากี้เจ้าการเป็นบางหน อาจขี้บ่น พูดมาก แต่ก็ขอให้เธออย่ารำคาญเลย เพราะที่เป็นอย่างนั้น มันเพราะเธอ เพราะเห็นเธออยู่กับเขา ถึงทำยังงั้น ที่บางครั้งออกอาการไม่พอใจ ก็เพราะเธอเหมือนกัน เพราะเธอคนเดียวที่ทำให้ฉันเป็นทุกอย่าง ทั้งสุขทั้งทุกข์ เธอให้ฉันมาตลอดเวลา แต่ก็ไม่เป็นไร เวลานี้สำหรับเรา2คน คงเป็นได้แค่เพื่อนจริงๆ
7 มีนาคม 2547 21:01 น. - comment id 71535
อดีตที่ควรจดจำก็ไม่จำเป็นต้องทิ้งไป สิ่งที่ไม่ควรจดจำนั้นทิ้งไปนะคะ...เริ่มใหม่ชีวิตเรา... เป็นกำลังใจให้นะ
7 มีนาคม 2547 22:16 น. - comment id 71543
โหป่านจ๊า เธอแต่งแบบว่าโดนใจเรามากเลยอะนะ ที่หลังอะ แต่งแบบว่า ให้มันเกี่ยวกะแบบว่าพี่น้องมั่งดิวะ ที่แบบว่า เราเป็นแค่พี่น้องเท่านั้นอะนะ ช่วยแต่งห้ายหน่อยนะยะ จาคอยนะยะ
11 มีนาคม 2547 22:40 น. - comment id 71633
ความใกล้ชิดย่อมเปลี่ยนเป็นความรักได้