My First ...

Completely

ฉันสงสัยว่า จะมีใครโง่เท่าฉันอีกไหม ... ที่รักคนๆเดียวมาตลอด 6 ปี
รักเขา ... โดยที่เขา ... เคยรักฉัน
มันโง่มากใช่หรือเปล่า ที่หลงและยึดติดกับภาพฝันวันเก่า ... วันที่เราเคยรักกัน
ฉันนำทุกสิ่งมาหลอมรวมกัน ... อดีตที่แสนหวานในวันนั้น ... มิตรภาพที่เขาหยิบยื่นให้ฉันในวันนี้
ฉันรู้ดี ... ฉันเป็นได้แค่เพื่อนของเขา ... เราไม่มีวันกลับไปเป็นเหมือนเดิม
ฉันควรจะภูมิใจมิใช่หรือ ... ที่ฉันได้เป็นถึง " คนพิเศษ " ของเขา
" คนพิเศษ " ที่เขารักมากกว่าเพื่อน
" คนพิเศษ" ที่เป็นยิ่งกว่าแฟน
" คนพิเศษ" ที่แม้แต่คำว่า รัก ... ก็ยังน้อยเกินไป ... 
ฉันอดแปลกใจไม่ได้ ว่าทำไมนะ ... ฉันถึงแพ้ดวงตาคู่นั้นเสมอ
... ทำไมฉันถึงต้องรักเขาด้วย ...
หลายครั้งที่ฉันพยายามลืมเขา ... และฉันเคยคิดว่า ...  ฉันทำได้
แต่ทุกครั้ง ... ที่ฉันได้ยินเสียงของเขา
ทุกครั้ง ... ที่เขามีทีท่าว่าจะโกรธฉัน
ทุกครั้ง ... ที่เขาแหย่ฉัน แกล้งฉัน
ทุกครั้ง ...  ที่เขายิ้มให้ฉัน
ทุกครั้ง ... ที่เราสบตากัน
มันทำให้ฉันหวั่นไหว ... ทำให้ฉันใจเต้น
แล้วนั่น ... ก็แปลว่า ... ฉันยังรักเขาอยู่
เขาคนเดียว ... ที่ทำให้ฉันสงสัยว่า
ทุกคนที่ฉันเคยคบมา ... ฉันเคยรักเขาพวกนั้นจริงๆบ้างไหม
... ท่าจะไม่เคยเลย ...
ฉันรักแต่เขามาตลอด ... เขาคนเดียว
กับเขา ... เพื่อเขา ... ฉันยอมได้ทุกอย่าง
จะให้เป็นเพียงเพื่อน ... ได้สิ
ฉันยอมเป็นเส้นขนาน ... เพราะอย่างน้อย เส้น 2 เส้น ก็ยังคงขนานคู่กันไปตลอด
แม้ว่ามันจะไม่มีวันบรรจบกันเลยก็ตาม ... แต่มันก็ไม่มีวันพรากจากกัน
... ฉันยอม ...
กี่ครั้งที่เขาทำให้ฉันเสียใจ ... กี่ครั้งที่ฉันต้องร้องไห้
ฉันรู้ดีแก่ใจ ... ว่าถึงอย่างไร ชาตินี้  ฉันก็เลิกรักเขาไม่ได้ 
ขอเพียงให้เขามีความสุข ... ฉันยอมทุกอย่างจริงๆ
ฉันอาจจะโง่เง่า ... แต่ฉันก็พอใจ ที่ฉันเลือกเส้นทางสายนี้
เขาอาจไม่รักฉัน ... นั่นไม่สำคัญ
สิ่งสำคัญอยู่ที่ ... ฉันรักเขาต่างหาก				
comments powered by Disqus
  • ขลุ่ยหยก

    2 มีนาคม 2547 21:00 น. - comment id 71385

    .....โอ๊ว...เราโพสเป็นแรกรึนี่จอร์จ(5 5 5)
  • Completely

    2 มีนาคม 2547 21:30 น. - comment id 71389

    โอ้ ... แนนซี่ไม่น่าเชื่อเลย ว่าจอร์จจะเข้ามาโพสเป็นคนแรก
    
    แต่เดี๋ยวก่อน ... ถ้าคุณเข้ามาอ่านกลอนหรือเรื่องสั้นบทอื่นๆอีกครั้งภายใน 10 นาทีนี้ ... อะฮ้า ...  คุณจะได้รับทันที ... การโพสกลับไปยังบทกลอนของคุณเช่นกัน ...
    
    โอ๊ว ... จริงหรือนี่ โจนาธาน ... มันมหัศจรรย์มาก ... ไม่น่าเชื่อเลย  ^__^
  • กัลปพฤกษ์

    3 มีนาคม 2547 19:29 น. - comment id 71403

    แต่งได้ดี ประทับใจมากครับ
    
    ถ้าผมเป็นผู้ชายคนนั้นมาอ่าน
    
    คงมอบความรักให้คุณเช่นกัน
    
  • tiki

    3 มีนาคม 2547 20:51 น. - comment id 71410

    :)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน